สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1896

"หมอเทวดาหลิน! ได้โปรดคอยนำทางให้สำนักสวรรค์อินทนิลของเราด้วยเถอะ!" เจียงเทียนสิงร้องตะโกนด้วยความตื้นตันใจ

ทว่าหลินหยางกลับส่ายหน้า

"ขอโทษด้วย ผมไม่ได้สนใจสำนักสวรรค์อินทนิลเท่าไรและไม่อยากยุ่งเกี่ยวอะไรกับสำนักสวรรค์อินทนิลด้วย ผมคิดว่าพวกคุณคงรู้ว่าผมเคยเป็นคนของสำนักสวรรค์นิรันดร! สำนักสวรรค์อินทนิลและสำนักสวรรค์นิรันดรเป็นศัตรูตัวฉกาจต่อมากันมาตลอด พวกคุณต้องการให้ผมเป็นผู้นำสำนักสวรรค์อินทนิล ต่อให้พวกคุณตกลง แต่หากลูกศิษย์ของสำนักสวรรค์อินทนิลรู้เข้า พวกเขาไม่มีทางยอมและไม่มีทางเชื่อฟังผมแน่นอน" หลินหยางกล่าว

"เอ่อ..." เจียงเทียนสิงพูดไม่ออก

จริงด้วย คนที่ชื่นชมหลินหยางคือเจ้าสำนักและรองเจ้าสำนัก ทว่าบรรดาลูกศิษย์กลับไม่รู้ความสามารถของหมอเทวดาหลิน พวกเขาไม่มีทางยอมแน่นอน

"เห็นแก่ที่สำนักสวรรค์อินทนิลเคยช่วยชีวิตผม วันนี้ผมจะไม่คิดบัญชีกับพวกคุณ พวกคุณไปเถอะ! ส่วนลูกชายของคุณ ต่อไปก็ดูแลเขาดีๆ หากเขายังทำผิดต่อผมอีก ผมฆ่าเขาแน่!" หลินหยางกล่าวอย่างเย็นชา

"ครับ! ครับ! หมอเทวดาหลิน! ลูกชั่ว ยังไม่รีบขอบคุณหมอเทวดาหลินอีก?"

"ขอบคุณมากครับหมอเทวดาหลิน! ขอบคุณมากๆ ครับ!"

เจียงจืออี้โขกศีรษะกับพื้นจนมีเลือดไหลออกมา แต่เขาไม่กล้าพูดอะไรและฝืนยิ้มออกมา

"ไสหัวไปซะ!"

หลินหยางอุ้มซูเหยียนและเตรียมจะจากไป

"หมอเทวดาหลิน..."

เจียงเทียนสิงอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกไป

หลินหยางหยุดชะงักและหันไปมอง

เจียงเทียนสิงอ้าปากพึมพำและไม่รู้ควรพูดอะไรออกมา เขามองไปยังอาจารย์ซีเหมินที่อยู่ข้างๆ เพื่อส่งสายตาขอความช่วยเหลือ

อาจารย์ซีเหมินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและยกกำปั้นขึ้นกล่าว "หมอเทวดาหลิน! ภรรยาของคุณได้รับการกระทบกระเทือนทางจิตใจจนเป็นลมหมดสติไป และจำเป็นต้องพักผ่อน สถานที่แห่งนี้ได้ถูกทำลายไปแล้ว เดี๋ยวเราจะรีบจัดเตรียมห้องให้กับคุณอย่างเร็วที่สุด นี่ก็ดึกมากแล้ว พวกคุณพักที่นี่เป็นการชั่วคราวไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยกลับไปที่เจียงเฉินจะดีกว่า!"