สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1987

มองเห็นสถานการณ์นี้ ไท่ชางหลงสูดหายใจเข้าลึกๆแต่เวลาเดียวกันก็กลัดกลุ้มใจมากขึ้น

กลิ่นอายที่นักดาบจี๋เล่อแผ่ซ่านออกมาน่ากลัวเกินไปแล้ว!

เขาไม่กล้าไปคิดจินตนาการความสามารถของคนผู้นี้เลยว่าระดับไหน

มิน่าล่ะหลิงเจี้ยนเฟยถึงได้ต้องการให้หลินหยางลากคนผู้นี้เข้ามาต้านทานลัทธิปีศาจสวรรค์!

มีคนผู้นี้อยู่ การต้านทานลัทธิปีศาจสวรรค์ก็จะสบายขึ้นมากจริงๆ

นักดาบร้องไห้คร่ำครวญอยู่สักพักหนึ่ง ถึงได้เงยหน้า ตะคอกใส่หลินหยางว่า“ใครฆ่าลูกเมียผม? ใครฆ่าลูกผม! บอกผมมาเดี๋ยวนี้! รีบพูด! !”

“คนของลัทธิปีศาจสวรรค์!”

หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ

“ลัทธิปีศาจสวรรค์?”

นักดาบจี๋เล่อแววตาสั่นไหว ตามด้วยโกรธเดือดดาล

“ฆ่า! ฆ่ามัน! ผมจะต้องฆ่าคนลัทธิปีศาจสวรรค์ให้ถึงที่สุด! เพื่อแก้แค้นให้ลูกชายผม! แก้แค้นให้ภรรยาผม! ฆ่ามัน! ! !”

“นักดาบจี๋เล่อ ภรรยาของคุณเอาตำราบรรพบุรุษไท่อวี้ให้ผม! มีบุญคุณกับผม ด้วยเหตุนี้ผมจึงทำตามคำสั่งเสียของเธอ เอาพวกเธอมาไว้ตรงหน้าคุณ ภรรยาของคุณพูดแล้ว เธอหวังว่าคุณจะช่วยแก้แค้นให้ลูกของพวกคุณได้! เธอไม่มีความสามารถนั้นแล้ว ทำได้เพียงคาดหวังกับพวกคุณ! ตอนนี้ผมทำตามคำขอเรียบร้อยแล้ว ผมควรกลับได้แล้ว!”

พูดจบ หลินหยางก็หมุนตัวจะเดินไป

“หยุดก่อน！ ！”

นักดาบจี๋เล่อตะคอกด้วยความเดือดดาล

“ยังมีธุระอะไรเหรอครับ?”หลินหยางเอียงศีรษะถาม

“ผมไม่ได้อยู่แดนมังกรนาน ตอนนี้ไม่รู้เรื่องลัทธิปีศาจสวรรค์! และไม่รู้ร่องรอยของพวกมัน! ผมอยากให้คุณรีบพาผมไปหาที่ตั้งของลัทธิปีศาจสวรรค์! ผมต้องการทยอยฆ่าพวกมัน เซ่นไหว้ลูกชายผมที่อยู่บนสวรรค์!”นักดาบจี๋เล่อตะโกนขึ้น

คำพูดนี้เปล่งออกมา ไท่ชางหลงก็หายใจถี่ยิบ เอียงคอหันไปมอง กลับได้เห็นหลินหยางเผยอปากพูดขึ้น

“ครับ!”

………

………

นักดาบจี๋เล่อจัดงานฌาปนกิจศพของธิดาไท่อวี้สองแม่ลูกอย่างยิ่งใหญ่ และรีบพาลูกน้องใต้บังคับบัญชาเจ็ดสิบคนมุ่งหน้าไปที่แดนมังกร