สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1992

ประตูรถผิดรูปแล้ว ไม่สามารถผลักออกไปได้ ทั้งสามคนทำได้เพียงคลานออกมาจากหน้าต่างรถที่แตกละเอียด

ซูเหยียนมีเลือดออกมาจากศีรษะ แขนข้างหนึ่งถูกกระจกบาด เสื้อผ้าเปื้อนเต็มไปด้วยเลือด

ขาข้างหนึ่งของจางชิงหยู่ก็มีบาดแผล เดินโซซัดโซเซ

ซูกวงยังดี แค่ผิวหนังถลอก

เขารีบประคองจางชิงหยู่ กับซูเหยียนวิ่งไปทางถนนฝั่งตรงข้าม

แต่เวลานี้ เงาร่างก่อนหน้านี้ที่พลิกตัวมาเหยียบหน้ากระโปรงรถจนเสียหาย ได้มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าพวกเขา และขวางทางไว้

“อา!”

ทั้งสามคนตกใจร้องออกมา

“คุณ…คุณคือใคร? ผมขอเตือนเลยนะ! อย่ามาซี้ซั้ว ไม่อย่างนั้น…ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าผมไม่เกรงใจ!”

ซูกวงกัดฟัน ทำใจกล้าเอาลูกกับภรรยาไว้ด้านหลังตัวเอง ตามด้วยทำท่าทางจะทะเลาะวิวาท หมายจะต่อสู้กับคนตรงหน้า

ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้เอ่ยปากพูด ทำเพียงแค่ยกมือ ควักมีดยาวสีแดงออกมาจากข้างเอว ยกขึ้นช้าๆ มองท่าทางนี้แล้ว เหมือนจะใช้มีดสังหารซูกวง

ซูกวงเบิกตาโพลงกว้าง

“พ่อคะ รีบหลบค่ะ!”

ซูเหยียนแผดเสียงขึ้น

แต่ไม่ทันแล้ว!

เห็นเพียงคนคนนั้นโบกสะบัดมือ มีดโลหิตหล่นลงมา หมายพุ่งแทงไปทางซูกวง

มีดที่มีพลังลงมา จะมากดอยู่บนร่างกายของซูกวงคนธรรมดา

ตอนที่อำนาจพลังของมีดกดลงมา ซูกวงไม่มีกำลังแม้แต่จะก้าวถอย ทำได้เพียงมองคนคนนั้นพุ่งมีดมาทางตัวเอง

“อา! !”

จางชิงหยู่ร้องเสียงหลง

ซูเหยียนแววตาเหม่อลอยมองไป

หรือว่า….จะต้องตายอยู่ที่นี่เหรอ?

ทั้งสามคนสิ้นหวังมาก

แต่ในช่วงวิกฤตนี้!

ฟึ้บ!

จู่ๆมีเงาร่างหนึ่งลงมาจากท้องฟ้า มาอยู่ตรงหน้าซูกวง จากนั้นยกมือขึ้น คิดไม่ถึงว่าจะใช้ห้านิ้วไปจับมีดโลหิตไว้

ตั๊บ!

มีดโลหิตหยุดลงทันที