สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2002

ปีศาจ ฝึกฝนตัวเองจนสติเลอะเลือนเป็นคนครึ่งๆกลางๆ การดำรงอยู่คล้ายดั่งมนุษย์แต่ไม่ใช่มนุษย์

ปีศาจทุกตัวล้วนลุ่มหลงขาดสติ

เพื่อที่จะไล่ตามวรยุทธ์ที่สูงๆ เพื่อที่จะไล่ตามเส้นทางอันสูงสุดของลัทธิปีศาจสวรรค์ จะใช้ทุกวิถีทางและทุกพลังไม่ให้เหลือแม้แต่น้อยเลย

คนที่บ้าคลั่งจะไม่หลับไม่นอนไม่พักผ่อนเพื่อศึกษาให้เจาะลึก จนกระทั่งสติอารมณ์ถูกยึดครอง สละจิตสำนึกนึกคิด เสื่อมโทรมเป็นปีศาจที่ไม่เหมือนคน

คนประเภทนี้กลายเป็นปีศาจ

แต่…ไม่ใช่ใครก็สามารถเป็นปีศาจได้

สามารถเป็นปีศาจได้ ถึงแม้จะสิ้นสติ แต่พลังความสามารถน่าสะพรึงกลัว มีความน่ากลัวอำมหิต คนธรรมดาทั่วไปไม่สามารถเทียบเคียงได้

หลิงเจี้ยนเฟยเชื่อ ก่อนหน้านี้ตอนที่ปีศาจเหล่านี้ยังไม่ได้บ้าคลั่ง ฝีมือแต่ละคนไม่แย่ไปกว่าเขาแน่

เพราะฉะนั้นตอนนี้ที่ยังสามารถสู้กับพวกเขาได้อยู่หลายยก เพราะม่านซาหงอยากควบคุมพวกเขาไว้ จึงได้เอายายับยั้งความบ้าคลั่งให้พวกเขากิน ทำให้พวกเขามีสติอยู่เล็กน้อย และเวลาเดียวกันความสามารถของพวกเขาก็ถูกกดด้วย

และเมื่อเป็นแบบนี้ หลิงเจี้ยนเฟยเลยยากที่จะค้ำจุน

ฝีมือของปีศาจทั้งสามน่ากลัวมาก

แต่หลิงเจี้ยนเฟยไม่สามารถถอยได้แล้ว

ถ้าเขาจะเป็น ปีศาจพวกนี้ก็เอาเขาไว้ไม่ได้ แต่สำนักสวรรค์อินทนิล เขาเป็นถึงเจ้าสำนัก ถ้าเขาหนีไป คนที่อยู่ในสำนักเหล่านี้จะทำยังไง?

หลิงเจี้ยนเฟยนัยน์ตาเย็นชา รวบรวมพลังทั้งหมดที่มีอยู่ในร่างกาย แล้วพุ่งโจมตีไปทางพวกปีศาจ

ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันขึ้นมา

ปีศาจขดม้วนหมอกไอสีดำออกมาล้อมรอบหลิงเจี้ยนเฟยไว้ด้านใน

คนที่อยู่ด้านนอกไม่เห็นว่าสถานการณ์การต่อสู้ด้านในเป็นยังไง แต่กลับได้ยินเสียงระเบิดปะทุดังมา

ดุเดือดและรุนแรงอย่างมาก

“ท่านแม่มด ดูอย่างนี้แล้วหลิงเจี้ยนเฟยค้ำจุนได้ไม่นานหรอก! พอมันตาย ขวัญกำลังใจของสำนักสวรรค์อินทนิลจะอ่อนลง และจิตวิญญาณการต่อสู้ก็ต่ำ ก็ง่ายที่จะทำลายพวกมัน! "ปีศาจที่อยู่ข้างๆยิ้มพูดขึ้น

“เป็นศัตรูกับฉัน แน่นอนว่าจะต้องตาย หลังจากฆ่าคนพวกนี้แล้ว รีบเอาหัวใจของพวกมันออกมา ฉันต้องการเอาหัวใจของสำนักสวรรค์อินทนิลมากลั่นเหล้า มอบให้กับท่านจอมมาร!”ม่านซาหงยิ้มและพูดขึ้น

“รับทราบ ท่านแม่มด!”