ในฐานะที่เธอที่เป็นเจ้าแม่แฟชั่น ทำให้เธอมีสายตาที่พิเศษไม่เหมือนใคร ฉะนั้นเสื้อผ้าที่เธอออกแบบจึงมักจะถูกจริตของผู้หญิงเป็นอย่างมาก
ทำให้ซูเหยียนตกหลุมรักชุดนี้เข้าตั้งแต่ครั้งแรก และอดไม่ได้ที่จะได้สวมใส่มัน
แต่ขณะนี้เอง
ปัง ปัง ปัง
ทันใดนั้นห้องลองชุดก็ถูกเคาะให้เกิดเสียงดัง
จางหมี่น่าตกใจ
"ใครกัน?" ซูเหยียนถามขึ้นด้วยความสงสัย
"ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันจะไปดูเอง" จางหมี่น่ายิ้มและเดินตรงไปที่ประตู
ใครจะไปคิดว่าเปิดออกมาจะเป็นหลินหยาง!
"คุณหลิน มีธุระอะไรเหรอคะ?" จางหมี่น่าถามด้วยความตกใจ
หลินหยางผลักจางหมี่น่าออกไปโดยไม่พูดอะไร จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องและจูงมือซูเหยียนออกไป
"นี่! คุณหลิน คุณกำลังทำอะไร? ยังไม่ได้เริ่มถ่ายแบบเลยนะคะ!" จางหมี่น่ารีบเข้าไปขวางหลินหยางด้วยความร้อนใจ
ซูเหยียนรู้สึกงุนงงและรีบถามขึ้นมา "หลินหยาง ทำไมเหรอคะ?"
"เราออกไปจากที่นี่น่ะถูกแล้ว!"
หลินหยางกล่าวพร้อมกับหันหลังเดินจูงมือซูเหยียนออกไปโดยไม่หันกลับมามอง
ซูเหยียนไม่ได้โง่และเมื่อเห็นท่าทางที่เร่งรีบของหลินหยางก็เดินตามเขาไปโดยไม่ถามอะไรอีก
"นี่...."
จางหมี่น่าร้อนใจเพราะเธอไม่สามารถห้ามทั้งสองไว้ได้ เธอได้แต่อ้าปากและไม่รู้ควรพูดอะไร จากนั้นก็รีบเข้าไปในห้อง
จากนั้นก็เห็นชายสวมชุดสูทคนหนึ่งเดินออกมาจากมุมมืดมุมหนึ่งของห้อง
ชายคนนั้นดวงตาแดงก่ำและสีหน้าเกรี้ยวกราด
"คุณท่าน ควร...ควรจะทำยังไงดีคะ?" จางหมี่น่าพูดติดขัด
"คนของเราไม่ได้ทำอะไรมีพิรุธใช่ไหม?"
"เป็นไปได้ยังไง? ทุกอย่างเป็นไปอย่างเรียบร้อย ไม่มีทางมีพิรุธอะไรแน่นอนค่ะ!"
"งั้นที่เจ้าหมอนั่นจู่ๆ มาจูงมือซูเหยียนออกไป?" ชายคนนั้นกล่าวอย่างเย็นชา "เขาจะต้องรับรู้อะไรบางอย่างแน่ๆ!"
"งั้นใช้ไม้แข็งดีไหมคะ?" จางหมี่น่าลังเลครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกมา "ฉันดูแล้วแม้ว่าหลินหยางจะดูตื่นตัวและระแวดระวัง แต่เขาก็ไม่มีศิลปะการต่อสู้อะไร คุณท่านลองส่งยอดฝีมือมาจัดการดู ฉันคิดว่าน่าจะทำให้พวกเขายอมจำนนเราได้!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...