"หมายความว่าไง? ประธานซู! คุณรู้อยู่แก่ใจแต่ยังจะถามอีก? เสียดายที่ผมให้ความสำคัญกับคุณ! แต่คุณกลับคิดแผนการมาลอบทำร้ายผมแบบนี้! คุณยังมีความเป็นคนอยู่ไหม?" กงซูจิงตบโต๊ะและกล่าวตำหนิออกมา
"ฉันลอบทำร้ายคุณ? ฉัน...ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ ที่ฉันมาเทียนไห่ในวันนี้ก็เพื่อตั้งใจที่จะมาขอโทษคุณและอยากอธิบายในสิ่งที่เข้าใจผิดให้คุณได้รับรู้!" ซูเหยียนกล่าวด้วยความร้อนใจ
"แล้วทำไมตอนนี้สามีของคุณถึงสร้างข่าวบอกว่าผมบีบบังคับให้คุณมาที่เทียนไห่เพื่อให้คุณโอนถ่ายโครงแการใหม่ให้กับตระกูลกงซูของผม?" กงซูจิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
"อะไรนะ?"
ซูเหยียนงุนงง
ชายคนป่วยกล่าวขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ผมเพิ่งได้รับข่าวมาว่าคนของผมพบว่าสามีของคุณได้ติดต่อสำนักข่าวหลายสำนัก และตอนนี้ก็เตรียมจะเล่นข่าวว่าตระกูลกงซูหลอกล่อให้คุณมาร่วมงานประชุม และบีบบังคับให้คุณโอนถ่ายโครงการใหม่ให้กับตระกูลกงซูโดยการเซ็นสัญญารับรอง คุณซู คุณก็รู้ว่าการประชุมระดับสุดยอดนี้ไม่มีกล้องและไม่สามารถบันทึกเสียงได้ ฉะนั้นเพียงแค่คุณกงซูเซ็นชื่อลงไป เช่นนั้นตระกูลกงซูก็จะตกเป็นเหยื่อในครั้งนี้! คุณคิดจะใส่ร้ายคุณกงซู เพื่อให้คุณกงซูเสื่อมเสียชื่อเสียงและต้องการให้ตระกูลกงซูตกเป็นเป้าให้ผู้คนสาปแช่งด่าทอใช่ไหม?"
ตู้ม!
ซูเหยียนถอยหลังไปอย่างต่อเนื่องเสมือนกับถูกฟ้าผ่าไปรอบตัว และเกือบจะสะดุดล้มเพราะเก้าอี้
ดวงตาของเธอหมุนไปมาเป็นวงกลมและจ้องมองชายคนนั้นอย่างเหลือเชื่อพร้อมกับกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน "ฉันไม่ได้ทำ ฉัน...ฉันไม่ได้ทำจริงๆ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นเรื่องเข้าใจผิด มันไม่ใช่ความจริงเลยสักนิด..."
"ไม่สำคัญ!"
กงซูจิงลุกขึ้นยืนทันทีพร้อมกับเดินออกไปนอกห้องประชุมด้วยความโมโห
เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ทำให้เขาไม่มีอารมณ์ที่จะเข้าร่วมการประชุมอีกต่อไป
"คุณกงซู รอก่อนค่ะ ได้โปรดรอก่อนนะคะ!" ซูเหยียนรีบวิ่งเข้าไปขวางกงซูจิง
ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่สนใจเธอแม้แต่นิดเดียวและกล่าวเพียง "คุณซูเหยียน ที่ผมเชิญคุณมาที่เทียนไห่ในครั้งนี้ก็เพื่อหวังจะได้ร่วมงานกับคุณ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะปฏิบัติต่อผมแบบนี้ ผมรู้สึกผิดหวังอย่างมาก ผมขอเตือนอะไรคุณสักหน่อย ผมขอให้คุณและสามีของคุณรีบออกไปจากเทียนไห่ให้เร็วที่สุด ไม่งั้นถ้าช้ากว่านี้ผมกลัวว่าพวกคุณคงไม่ได้ออกไปจากที่นี่แน่!"
เมื่อพูดจบเขาก็หันหลังเดินจากไป
"คุณกงซู! ได้โปรดฟังฉันอธิบายก่อนเถอะค่ะ! !"
ซูเหยียนตะโกนออกไปสุดเสียง
ทว่ากลับไม่เป็นผล
บรรดาซีอีโอต่างพากันส่ายหน้าและหัวเราะชอบใจ จากนั้นก็หันหลังเดินจากไป
ซูเหยียนจ้องมองอย่างเหม่อลอยและรู้สึกว่างเปล่า
เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องราวจะกลายเป็นแบบนี้...
"คุณซู ทำไมคุณถึงโง่แบบนี้? ทำไมคุณถึงกล้าทำเรื่องแบบนี้ขึ้นมา?"
ขณะนี้เอง ชายที่เหมือนกับคนป่วยก็เดินเข้ามาและกล่าว
"ทำไมคุณต้องใส่ร้ายฉันด้วย?" ซูเหยียนหันหน้าไปทันทีพร้อมกับกัดฟันกรอด
"ผมไม่ได้ใส่ร้ายคุณ ผมแค่พูดเรื่องจริง!" ชายคนป่วยกล่าว
"สามีของฉันอยู่กับฉันตลอดเวลา เขาไม่ได้ติดต่อนักข่าวที่ไหนเพื่อสร้างข่าวเท็จอะไรทั้งสิ้น! แค่คุณกงซูตรวจสอบเขาก็รู้ได้ทันที!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...