สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2036

ฉินเหยียนอันมองดูกริชที่หักขาดเป็นสองท่อน มองหลินหยางอย่างไม่อยากจะเชื่อ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ตื่นตะลึง แปลกใจ เหม่อลอยไร้จิตวิญญาณ

“คุณ….คุณ….คุณเป็นปีศาจเหรอ? คุณคือปีศาจสินะ! คุณ คุณจะต้องเป็นปีศาจแน่นอน! !”ฉินเหยียนอันตัวสั่นระริก คนจนแทบจะบ้าแล้ว

กริชไม่สามารถกรีดเนื้อของคนตรงหน้านี้ได้แล้ว!

เขาไม่ใช่ปีศาจแล้วจะเป็นอะไรได้?

แต่หลินหยางไม่มีเวลาที่จะมาพูดไร้สาระด้วย เลยออกแรง

แคร้ก!

และสิ่งที่ตามมาคือคอของฉินเหยียนอันก็หักทันที

“หลินหยาง! !”

ซูเหยียนรีบวิ่งมา

เมื่อเห็นศพของฉินเหยียนอันหลุดมาจากมือของหลินหยาง สีหน้าของเธอตื่นตะลึงอย่างไม่สามารถใช้คำพูดมาอธิบายได้

“โอเค จบสิ้นแล้ว!”

หลินหยางพูดด้วยเสียงแหบแห้ง

ในเมื่อคนตระกูลฉินกล้ามายุ่งกับซูเหยียน หลินหยางไม่มีทางปล่อยไปแน่!

ถ้าซูเหยียนไม่อยู่ที่นี่ เขามีความคิดถึงขั้นล้างตระกูลเลยทีเดียว

“ซูเหยียน พวกเราไปกันเถอะ”

หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ

เมื่อพูดคำนี้ออกมา ซูเหยียนตัวสั่น เมื่อได้สติกลับมา เธอได้มองไปตรงประตูคฤหาสน์ตระกูลฉิน เวลานั้นได้มีเงาร่างคนแฉลบผ่าน สาวเท้ากระโจนมาทางนี้อย่างรวดเร็ว ซูเหยียนหน้าซีดเผือด

“คุณรีบไป!”ซูเหยียนกัดฟันพูดขึ้น ผลักหลินหยางออกไปด้านนอกประตู จากนั้นจะปิดประตู

หลินหยางรีบขวางประตูไว้ ถามด้วยความตื่นตะลึงว่า“เสี่ยวเหยียน คุณเป็นอะไร?”

“ไปสิ!”

ซูเหยียนรีบพูดขึ้น

“คุณไม่ไป แล้วจะให้ผมไปทำไม?”หลินหยางขมวดคิ้วเป็นปมพูดขึ้น

เวลานี้ พวกตำรวจกระโจนเข้ามา ล้อมทั้งสองคนไว้ทันที

จากนั้นชี้กระบอกปืนใส่ทั้งสองคน

ซูเหยียนรีบยกมือขึ้น ด้วยความหวาดกลัว

หลินหยางสงบมาก

“คุณนี่โง่จริงๆ ฉันบอกให้คุณไปละยังไม่ยอมไป ตอนนี้เป็นยังไง ใครก็หนีไม่รอดแล้ว!”ซูเหยียนน้ำตาคลอเบ้า ร่างแน่งน้อยตัวสั่นระริก เอียงคอหันไปด่าหลินหยาง