สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2047

ลัทธิปีศาจสวรรค์ไม่ใช่มีแค้นจะต้องชำระเหรอ? ไม่ว่าคนมายั่วยุ ไม่ใช่ว่าต้องจัดการเหรอ?

แล้วทำไมเกาะเสินหั่วยังอยู่สุขสบายดี?

คนลัทธิปีศาจสวรรค์จำนวนหนึ่งรีบมองไปทางฮั่วเว่ย

ฮั่วเว่ยลังเลใจอยู่สักพักหนึ่ง จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า“เรียนหมอเทวดา ความจริงแล้วสาเหตุหลักๆพวกเราก็ไม่รู้แน่ชัด อย่างไรเสียตำแหน่งพวกเราก็ต่ำต้อย พวกเรารู้แค่ว่าตอนนั้นลัทธิปีศาจสวรรค์ได้ดำเนินการโจมตีเกาะเสินหั่วจริงๆ การโจมตีครั้งนี้ มีจอมมารสูงสุดเอาทัพไปโจมตีเลย”

“จอมมารสูงสุด?”

“ใช่ และการโจมตีครั้งนี้ จอมมารสิบสามคนและแม่มดยี่สิบหกคนต่างก็มา ยอดฝีมือของลัทธิปีศาจสวรรค์กว่าแสนคน ล้อมรอบเกาะเสินหั่วจนไม่สามารถมีทางออกได้ แต่สุดท้าย….จู่ๆจอมมารสูงสุดก็สั่งให้ถอย เรื่องนี้เลยต้องจบไป”เว่ยฮั่วพูดขึ้น

“อะไรนะ?”

หลินหยางตะลึงงัน

เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามีเรื่องแบบนี้

“ถอยแบบนี้เลย? ปืนไม่ได้ยิงเลย?”

“ไม่ได้ยิงสักนัด!”

“รู้ว่าเป็นเพราะอะไรไหม?”

“ไม่รู้ครับ รู้แค่ว่าจอมมารสูงสุดเคยไปเจอเทพอัคคีด้วยตัวเอง เหมือนว่าต้องการดูดซับเป็นลัทธิปีศาจสวรรค์ แต่ถูกเทพอัคคีปฏิเสธ คนของเกาะเสินหั่วก็เตรียมตั้งท่าจะต่อสู้กับลัทธิปีศาจสวรรค์ของเราแล้ว แต่สุดท้ายจู่ๆจอมมารสูงสุดก็กลับไป! ตอนนั้นผมเพิ่งมาอยู่ลัทธิปีศาจสวรรค์ได้ไม่นาน ผมเคยเห็นท่าทางตอนจอมมารสูงสุดออกไป ดูไม่ยินยอมอย่างชัดเจน เดือดดาล! ดูท่าทางของเขาคืออยากสู้ แต่กลับจำใจต้องถอย!”เว่ยฮั่วคิดพร้อมกับพูดออกมา

“จำใจต้องถอยเหรอ?”

หลินหยางเข้าสู่ห้วงความคิด

ทันใดนั้น เหมือนเขานึกอะไรขึ้นได้ แววตาเปล่งประกาย

“ฟังนะ เมื่อถึงเกาะเสินหั่ว ผมจะขึ้นเกาะก่อน พวกคุณค่อยขึ้นมาทีหลัง เดี๋ยวผมจะติดต่อพวกคุณเอง!”หลินหยางพูดขึ้น

“หมอเทวดา พวกเราไม่ฆ่าคนแล้วเหรอ?”

“ตอนนี้ยังไม่ทำ รอคำสั่งผม”หลินหยางพูดขึ้น

คนลัทธิปีศาจสวรรค์ยังคงกังวลใจ