สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2072

"คุณบ้าไปแล้วเหรอ? หรือว่าคุณคิดจะยอมแพ้?"

ม่านซาหงมองไปที่หลินหยางอย่างเหม่อลอยหลังจากดึงสติขึ้นมาได้

"คุณอย่าเข้าใจผิด ผมไม่ได้บอกว่าจะตัดหัวผมส่งไปให้พวกเขาจริงๆ เสียหน่อย ผมแค่ส่งศีรษะปลอมไปให้พวกเขา ใช้สิ่งนี้เพื่อหลอกกงซูอี้เหรินและเหยาเชียนซานและเพื่อยื้อเวลาให้กับพวกเรา!" หลินหยางกล่าว

"คุณอย่าคิดว่าจอมมารจะโง่ การที่พวกเขาได้รับความไว้วางใจจากเจ้าลัทธิ แสดงว่าพวกเขาไม่ได้หลอกง่ายอย่างที่คิด! หากความแตกขึ้นมา เกรงว่าพวกเขาจะยิ่งโมโหมากกว่าเดิมและถึงตอนนั้นพวกเขาต้องส่งกองกำลังขนาดใหญ่บุกมาโจมตีถึงเจียงเฉินแน่ มันอาจเกินจากความคาดการณ์ของผมไปแล้วก็ได้!" ม่านซาหงกล่าวอย่างเย็นชา

"แค่หลอกพวกเขาเท่านั้นเอง ผมต้องการยื้อเวลาเพียงห้าวันเท่านั้น! หลังจากนี้ลัทธิปีศาจสวรรค์จะไม่มีเวลามาจัดการกับผมอย่างแน่นอน" หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"อ้อ? จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากผ่านไปห้าวัน?"

ม่านซาหงถามขึ้นด้วยความสงสัย

"คุณรอดูเองก็แล้วกัน"

หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้มพร้อมกับหันหลังเดินเข้าไปในห้องยา

ม่านซาหงจ้องมองไปที่หลินหยางและแววตาของเธอก็สั่นไหวเล็กน้อย

"หรือว่าหลังจากหลังจากนี้จะมีคนมาช่วยคุณจัดการกับลัทธิปีศาจสวรรค์? หากลัทธิปีศาจสวรรค์ยังไม่ตาย คุณจะต้องกลายเป็นศัตรูตัวฉกาจที่ลัทธิปีศาจสวรรค์จำเป็นต้องกำจัดให้สิ้นซาก คุณไม่มีทางหนีพ้นอย่างแน่นอน!"

ม่านซาหงพึมพำและในใจก็คิดแผนทางหนีทีไล่ให้ตัวเอง

หลินหยางขะมักเขม้นอยู่ในห้องยาอยู่กว่าสองชั่วโมงก่อนที่จะเดินเข้าไปในวอร์ดคนไข้พร้อมกับยาขมหนึ่งถ้วย

"ดื่มซะ!"

เขายื่นถ้วยยาไปตรงหน้าของฉยงตาว

ฉยงตาวดื่มจนหมดอย่างไม่รีรอ

"ผมขอคุยอะไรด้วยหน่อย"

"พูดมาเลย"

"ผมขอให้คุณรีบออกเดินทางหลังจากนี้ พร้อมกับศีรษะปลอมที่ผมทำขึ้นเพื่อนำกลับไปมอบให้กับเจ้านายของคุณ" หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"ไหนคุณบอกว่าจะรักษาผมให้หายภายในสามวันไม่ใช่เหรอ? หรือว่าคุณคิดจะผิดคำพูด?"

ฉยงตาวโยนถ้วยยาและกล่าวอย่างโมโห

"ผมจะรักษาคุณให้หายสามในสามวันก็จริง แต่คุณต้องออกเดินทางตอนนี้ แล้วพรุ่งนี้คุณก็จะเดินทางถึงลัทธิปีศาจสวรรค์พร้อมกับเดินทางย้อนกลับมาถึงที่นี่ก็เป็นเช้าของวันมะรืน วันมะรืนก็ยังไม่ถึงสามวันเลย ผมสามารถกำจัดพิษของคุณให้หมดได้ภายในวันที่สาม!" หลินหยางกล่าว

"คุณลองเปิดดู!"

ฉยงตาวรับมาพร้อมกับมองดู จากนั้นก็เห็นว่าข้างในมีศีรษะของหลินหยางอยู่จริง

เขารีบหยิบออกมาสังเกตดูอย่างละเอียด

เวลาผ่านไป ฉยงตาวก็เบิกตากว้าง

"นี่....นี่คือศีรษะของใคร?"

"ของผม!"

"แต่....ทำไมถึงเหมือนกับคุณไม่มีผิด! หรือว่าคุณใช้หน้ากากผิวหนังมนุษย์?" ฉยงตาวกล่าวอย่างตกตะลึง

"ไม่" หลินหยางส่ายหน้า "หน้ากากผิวหนังมนุษย์มันไม่เนียน แบบนั้นง่ายที่จะถูกจับได้ ของผมคือการปลูกถ่ายผิวหนังโดยตรง!"

"ปลูกถ่ายผิวหนัง?"

ฉยงตาวตกตะลึงจนตาค้าง