สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2082

พอเจ็บ ส้าวจวนก็ไม่กล้าร้องไห้ออกมาอีก

เธอรู้สึกเศร้ารันทดอยู่ในใจ

เธอในเวลานี้ ไม่เพียงแค่หน้าเสียโฉม แม้แต่จะร้องไห้จะยิ้ม จะกินข้าว ยังยากลำบาก เพราะเวลาใบหน้าเธอมีการเปลี่ยนแปลงเคลื่อนไหว จะทำให้ดึงรั้งบาดแผลด้วย ทำให้เธอเจ็บทรมานเหลือเกิน

ความจริงเธอตัดสินใจอยู่ในใจแล้ว หลังจากผ่านวันนี้ไป จะหาเวลาคุยกับพ่อแม่ ปรนนิบัติพวกเขาช่วงหนึ่ง จากนั้นก็จบสิ้นชีวิตที่ทรมานของตัวเองนี้ซะ

“ยังไง? หมอเทวดาหลิน รักษาได้ไหม?”

ชายชรามองมาทางหลินหยางแล้วถามอย่างราบเรียบ

“รักษาไม่ได้ก็พูดมาตรงๆ เสียเวลาคนอื่นหมด”

“จวนเอ๋อร์น่าเวทนาเพียงพอแล้ว คุณหลิน คุณไม่ต้องทรมานเธอแล้ว”

“เอาแค่พอประมาณเถอะ!”

“นั่นสิ!”

คนของหมู่บ้านตระกูลส้าวทยอยพากันพูดขึ้น

ถึงแม้พวกเขาจะพากันกลัวใบหน้าของส้าวจวน แต่หัวใจของคนทำมาจากเลือดเนื้อ ทุกคนยังคงเป็นห่วงชะตากรรมของส้าวจวน และเป็นห่วงเด็กสาวที่น่าเวทนาคนนี้มาก

แต่พอเผชิญหน้ากับคำถามทุกคน หลินหยางได้ตอบออกมาตามตรงว่า“รักษาได้!”

“อะไรนะ?”

ทุกคนตื่นตะลึง

“คุยโว!”

“คุณไม่รู้ หมอที่พากันขึ้นไปตรวจรักษาให้นายน้อยหมู่บ้าน ต่างถูกผู้ใหญ่บ้านของพวกเราเหนี่ยวรั้งให้อยู่ต่อ เพื่อรักษาให้ส้าวจวน แต่ก่อนหน้าที่จะเจอส้าวจวนพวกเขาต่างพากันพูดว่ารักษาหาย หลังจากเจอส้าวจวน ต่างบอกว่าไม่มีวิธีรักษา! พวกเขาไม่มีปัญญา แล้วคุณมีฝีมืออะไร?”

“นั่นสิ จะบอกคุณให้นะ! น้องส้าวจวนน่าสงสารเพียงพอแล้ว ถ้าคุณกล้ามาหยอกล้อแกล้งเธออยู่ที่นี่ พวกเราไม่ปล่อยคุณไปแน่!”

“ไม่ผิด!”

คนของหมู่บ้านตระกูลส้าวตะโกนขึ้นด้วยความเดือดดาล

หลินหยางส่ายหน้า พูดอย่างราบเรียบว่า“ทุกท่านไม่เชื่อผมใช่ไหม? พวกเรามาพนันกันหน่อยดีไหม?”

“พนัน?”

แต่ละคนมองหน้ากันไปมา ด้วยสีหน้าประหลาดใจ