หลินหยางแทบไม่กล้าจินตนาการ
แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้
ฉะนั้นสงครามครั้งนี้จะทำให้เกิดขึ้นไม่ได้
หลินหยางลุกขึ้นพร้อมกับถอนหายใจ "ฟังนะ รีบสั่งให้ถอนกำลังคนออกจากทุกด่านเข้าออกเจียงเฉินและรีบสั่งให้ถอนกำลังป้องกันทั้งหมดเดี๋ยวนี้ จากนั้นสั่งให้ทุกคนมารวมตัวกันที่สถาบันการแพทย์พรรคซวนอี! พร้อมทั้งถอนกำลังติดอาวุธทั้งหมดเข้าใจไหม?"
"อ๋า?"
จากนั้นทุกคนต่างไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น
"หมอเทวดาหลิน คุณ...คุณบ้าไปแล้วเหรอ? มีงานเลี้ยงต้อนรับเทพอัคคียังไม่พอ คุณยัง...ยังถอนกำลังแนวป้องกันและถอนกองกำลังติดอาวุธทั้งหมด คุณคิดจะเอาอะไรไปสู้กับคนของเกาะเสินหั่ว?" จางฉีเย่เบิกตากว้างจ้องมองหลินหยางด้วยความไม่เข้าใจในความคิดของหลินหยาง
"ทำตามที่ผมบอก!"
หลินหยางกล่าวออกไปโดยไม่อธิบายอะไร
"ครับ..."
ทุกคนต่างพากันสับสนและงุนงง แต่ก็ต้องปฏิบัติตาม
"หมอเทวดาหลิน หากเทพอัคคีไม่มางานเลี้ยง...ควรทำยังไงดี?" หม่าไห่ถามขึ้นอย่างระมัดระวัง
"ไม่มีทาง" หลินหยางส่ายหน้าและกล่าว "เทพอัคคีเป็นคนอวดดีและเย่อหยิ่ง จากที่เขาเดินทางไปร่วมงานเลี้ยงของลัทธิปีศาจสวรรค์ก็ทำให้รู้ได้ว่าแม้แต่งานเลี้ยงที่จอมมารจัดขึ้นเขายังกล้าไป ฉะนั้นมีเหรอที่เขาจะกลัวงานเลี้ยงที่ผมจัดขึ้น? ไปเตรียมการเถอะ!"
"ครับ"
หม่าไห่รีบหันหลังและวิ่งออกไป
ทุกคนต่างแสดงสีหน้าวิตกกังวลและในใจก็รู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก
ไม่นาน กองกำลังที่เฝ้าอยู่ตามด่านเข้าออกเจียงเฉินทุกที่ก็ถอนกำลัง นอกจากนั้นเจ้าหน้าที่ที่เฝ้าตรวจการก็ลดน้อยลงให้เหมือนระดับปกติ
เจียงเฉินดูสงบเรียบร้อยอย่างมาก
ส่วนหลินหยางกลับเดินทางไปยังเขตชานเมืองใกล้กับทางหลวงหมายเลขสามเจ็ดแปดพร้อมกับชวี่เทียน พร้อมกับจัดงานเลี้ยงขึ้น ณ สถานที่ที่มีชื่อว่าหมู่บ้านเทียนหลุน เพื่อรอคนของเกาะเสินหั่ว
เวลาผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมง จากนั้นก็มีรถขับมาบนถนนทางหลวงเป็นขบวน
มีรถมากกว่าร้อยคัน โดยขับมาเป็นขบวนยาวเหมือนหางมังกร ซึ่งดูแล้วยิ่งใหญ่อลังการอย่างมาก
มาถึงเร็วเหลือเกิน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...