สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2183

“ดอกบัวขาวล้างโลก?”

จอมมารสูงสุดชะงักงัน ตามด้วยรีบพูดขึ้นอีกว่า“เจ้าลัทธิ! ดอกบัวขาวล้างโลกขับเคลื่อนไปครั้งหนึ่งแล้ว ด้านในดอกบัวขาวล้างโลกกลับเข้าสู่จุดเยือกเย็นแล้ว! ในระยะเวลาสั้นๆไม่สามารถขับเคลื่อนครั้งที่สองได้อยู่แล้ว! ทำไมพวกเราต้องกังวลใจ?”

ถ้าไม่ใช่หลินหยางเป็นคนขับเคลื่อนดอกบัวขาวล้างโลก ก็จะไม่มีคนตายเป็นจำนวนมาก!

และด้วยเหตุนี้ จอมมารสูงสุดถึงได้กล้าลงมือกับหลินหยาง!

อีกอย่าง ถ้าดอกบัวขาวล้างโลกยังใช้ได้เป็นครั้งที่สอง? ทำไมตอนที่หลินหยางรับมือกับตัวเองถึงไม่ใช้มันล่ะ?

จอมมารสูงสุดคิดแบบนี้ แต่เจ้าลัทธิมองทะลุปรุโปร่งกว่าเขามาก

“ดอก! บัวขาว! ทำ! อะไร! ผม! ไม่ได้!”

“แต่! พวก! คุณ! ต้อง! ตาย!”

“มัน! เคย! ถูก! ดัด! แปลง!”

เจ้าลัทธิพูดออกมาทีละคำ เหมือนเสียงสวรรค์ โจมตีวิญญาณ

จอมมารสูงสุดตื่นตะลึงพรึงเพริด

“อะไรนะ? ดอกบัวขาวล้างโลกเคยถูกดัดแปลง?”

“เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้….”

เขาไม่อยากจะเชื่อ เขารับไม่ได้

แต่พอนึกถึงดาบแปลกประหลาดในมือของหลินหยาง แล้วนึกถึงว่าหลินหยางสามารถขับเคลื่อนดอกบัวขาวล้างโลกที่มันไม่สามารถขับเคลื่อนได้ให้มันฟื้นคืนได้อีกครั้งนั้น เขาก็เหมือนนึกอะไรขึ้นได้ทันที

“หรือว่า …..หมอเทวดาหลินดัดแปลงดอกบัวขาวล้างโลกจริงๆ และทำให้มีพลังมากขึ้น! เพื่อสามารถขับเคลื่อนทะยานครั้งที่สองได้?”

นึกถึงตรงนี้ จอมมารสูงสุดก็หายใจเข้าอย่างเยือกเย็น

พอเป็นแบบนี้…ไม่ใช่ว่าตัวเองได้ตะลุมบอนกับหลินหยางอยู่บนปลายมีดมาตลอดเหรอ?

แต่ทำไมเขาถึงไม่ขับเคลื่อนดอกบัวขาวล้างโลกเป็นครั้งที่สองเพื่อฆ่าตัวเองล่ะ?

หรือว่า….เขากำลังเตรียมป้องกันเจ้าลัทธิ?

จอมมารสูงสุดขนลุกซู่

มิน่าล่ะคนผู้นี้มีที่พึ่งพิงถึงได้ไม่กลัว!

ที่แท้อาวุธที่อยู่ในมือของเขายังใช้ได้อีกครั้ง!

ดอกบัวขาวล้างโลกอาจจะฆ่าเจ้าลัทธิไม่ตาย แต่สามารถทำให้ลัทธิปีศาจสวรรค์แตกเป็นเสี่ยงๆได้!

“ไม่เป็นไรใช่ไหม?”

หลินหยางจุดบุหรี่ ยิ้มแล้วถามขึ้น

“หมอเทวดาหลิน! คุณรู้ไหมว่าคุณทำอะไรอยู่? พวกเราเกือบตายอยู่ที่นั่นแล้ว!”ม่านซาหงหันมาพูด จ้องเขม็งใส่หลินหยาง“แม้แต่เจ้าลัทธิยังถูกรบกวน ! คุณรู้ไหมนี่มันหมายความว่ายังไง? ถ้าเจ้าลัทธิออกมือ! บนสวรรค์และพื้นพิภพนี้ ไม่มีใครสามารถช่วยเราได้หรอกนะ! พวกเราจะต้องตายแบบร่างไม่สมประกอบ! !”

“แต่เจ้าลัทธิไม่ได้ออกมือ ไม่ใช่เหรอ?”หลินหยางยิ้มพูดขึ้น

พอพูดคำนี้ออกมา ม่านซาหงชะงักงัน ตามด้วยขมวดคิ้วเป็นปม

“เจ้าลัทธิ….ทำไมไม่ลงมือ? เกี่ยวกับคุณด้วยหรือเปล่า?”

“ใช่”

“คุณทำได้ยังไง? คิดไม่ถึงว่าจะทำให้เจ้าลัทธิไม่ฆ่าคุณได้?”ม่านซาหงสูดหายใจอย่างเยือกเย็น รู้สึกว่าไม่น่าเชื่อมาก

หลินหยางยิ้มอย่างราบเรียบ แล้วเอาดอกบัวขาวล้างโลกออกมาวางตรงหน้าเธอ

“ของชิ้นนี้ไม่ใช่ว่าใช้ไม่ได้ชั่วคราวเหรอ?”ม่านซาหงชะงักงัน ถามขึ้น

“ใครบอกเหรอ?”หลินหยางถามกลับสามคำอย่างราบเรียบ