เวลานี้หลินหยางเหมือนเรือลำเล็กที่อยู่ท่ามกลางพายุ โคลงเคลงส่ายไปมา
พลังที่อยู่บริเวณโดยรอบร่างกายก็ถูกพลังเปลวไฟของฝ่ายตรงข้ามสั่นคลอนจนแหลกลาญ
ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป เขาต้านทานได้ไม่นานแล้ว
แม้ว่าเสียงโทรศัพท์มือถือจะดังขึ้น เขาก็ไม่สามารถรับมันได้
“เป็นยังไง? ร้อนใจแล้วใช่ไหม? อยากจะหนีแล้วใช่ไหม? เหอะๆ แต่น่าเสียดายคุณไม่มีโอกาสนั้นแล้ว!”
เทพอัคคีสีหน้าโหดเหี้ยม ทั้งหัวเราะพร้อมกับขับเคลื่อนรวมพลังเปลวไฟมาโจมตี
เปลวไฟขนาดใหญ่โจมตีมา ราวกับว่ามันสามารถตัดผ่านความว่างเปล่าได้ คิดไม่ถึงว่ามันจะเกิดเปลวไฟระเบิดในอากาศ
แรงกดมหาศาลสามารถทำลายภูเขาใหญ่ และกดแยกทะเลกว้างได้
ร่างกายของหลินหยางไม่สามารถยืนค้ำจุนได้อีกต่อไป เขาล้มลงไปในทะเลสาบน้ำแข็งที่หลอมละลายแล้ว
“ตายซะ!”
เทพอัคคีไม่มีทางหยุดการกระทำไปง่ายๆแบบนี้หรอก เขาได้ไล่ล่าคว้าเอาชัยชนะ โดยการขับเคลื่อนเปลวเพลิงยักษ์ให้น้ำในทะเลสาบน้ำแข็งระเหยเป็นไอ และพุ่งไปหาหลินหยางในทะเลสาบ
แต่เวลานี้ จู่ๆหลินหยางก็กระโดดขึ้นมา คิดไม่ถึงว่าเขาจะไม่หลบ แถมยังพุ่งขึ้นมาโจมตีเทพอัคคี
“หืม?”
เทพอัคคีชะงักงัน
ทันใดนั้น เขาเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้
และเห็นหลินหยางก็ได้เอาดอกบัวชูขึ้นเหนือศีรษะ แผดคำรามขึ้นว่า“ดอกบัวขาวล้างโลก! !”
ครืนๆๆ…..
ดอกบัวขาวล้างโลกเปล่งประกายออกมา ล้อมรอบทะเลสาบไว้ทั่วสารทิศ
ดอกบัวขาวเคลื่อนไหว ราวกับสิ่งมหัศจรรย์ปรากฎ
ภาพปรากฎการ์ณความงดงามทำให้คนยากจะลืมเลือน
อีกอย่างเมื่อพลังโหมกระพือออกมาจากดอกบัวขาว มันราวกับว่าสามารถทำลายล้างทุกสิ่งทุกอย่างได้
เมื่อเผชิญหน้ากับสิ่งที่มหัศจรรย์เช่นนี้ เทพอัคคีกลับไม่มีความลังเลใจกระสันแม้แต่น้อย กลับกันเขานั้นหัวเราะเสียงดังลั่นขึ้น
“เดิมดอกบัวขาวล้างโลกเป็นของเกาะเสินหั่ว คุณกลับใช้มันมารับมือกับผมเหรอ? น่าตลก น่าตลกสิ้นดี! ก็ช่างเถอะ วันนี้ผมจะทำให้คุณเห็นสิ่งที่สามารถควบคุมดอกบัวขาวล้างโลก! และก็จะทำให้คุณเห็น ว่าการได้ครอบครองดอกบัวขาวล้างโลก ไม่ได้แปลว่าคุณจะครอบครองได้หมดทุกสิ่งทุกอย่าง!”
แต่พลังของดอกบัวขาวล้างโลกยังไม่ถูกปลดปล่อยออกมาหมด ความเยือกเย็นที่อยู่ด้านบนมือใหญ่ก็โถมลงมาใส่ดอกบัวขาว
ดอกบัวที่ใกล้จะบานเต็มที่ก็หดกลับและกระชับขึ้นเล็กน้อยภายใต้มือใหญ่ที่กำบังไว้
เทพอัคคีมองไปทางดอกบัวขาวที่หดเล็กลงด้วยความตื่นเต้น
“ฮ่าๆๆๆๆ เปราะบาง! อ่อนแอ! ฮ่าๆๆๆ….”
เขาหัวเราะเสียงดังลั่น
สุดท้าย พลังของดอกบัวขาวล้างโลกได้ถูกความเยือกเย็นปกคลุมไว้แล้ว
ทุกอย่างเหมือนไม่ได้เกิดขึ้น
บนพื้นดิน เหลือไว้เพียงความเยือกเย็น…..
“หมอเทวดาหลิน ตอนนี้ คุณยังมีไพ่ที่ยังไม่ได้เปิดไหม?”
เทพอัคคียิ้มและมองมา
แต่ด้านล่างไม่มีเงาร่างของหลินหยางแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...