สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2227

คำพูดเหล่านี้โจมตีจุดอ่อนของหลินหยางเข้าอย่างจัง

ที่จริงแล้ว เขารีบกลับมาจากธารน้ำแข็งที่หนาวจัดเพื่อมุ่งหน้ามาที่นี่ โดยไม่พักผ่อนตลอดทาง แม้แต่น้ำสักแก้วก็ไม่ได้กิน

แม้ว่าเขาจะฟื้นตัวขึ้นเล็กน้อยด้วยเข็มเงินบนเครื่องบิน แต่เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเติมเต็มพลังงานที่หมดไปอย่างรวดเร็วในเวลาอันสั้น

ดวงตาของหลินหยางเคร่งเครียด และในใจของเขาก็เคร่งขรึมมาก

อันที่จริงเขาคิดไม่ถึงว่าจอมมารสูงสุดจะรู้สถานการณ์ของเขาดีขนาดนี้

ดูเหมือนว่าเขาได้ส่งคนไปติดตามทุกการเคลื่อนไหวของเขา

ตอนนี้ดอกบัวขาวล้างโลกได้เปลี่ยนไปแล้ว และสถานะของเขาเองก็แย่กว่าเมื่อก่อนมาก ถ้าเขาต่อสู้ แม้ว่าสื่อหลงเทียนจะฆ่าเขาไม่ได้ แต่ก็เพียงพอที่จะฆ่าซูเหยียน

เพียงแค่นี้ สื่อหลงเทียนก็สามารถกดดันหลินหยางได้อย่างอยู่หมัด

"ท่านสื่อหลงเทียน...ช่วยผม...ช่วยผมด้วย...."

จางฉีเย่ที่นอนอยู่กับพื้นตะโกนเสียงดังพร้อมกับเบิกตากว้างอย่างน่าสังเวช

"คนไร้ประโยชน์ ช่วยนาย? เป็นไปได้ยังไง? ลัทธิปีศาจสวรรค์ของเราไม่รับขยะไร้ค่าอย่างนาย! ดูตัวเองตอนนี้สิมันไม่ต่างอะไรกับมดตัวเล็กๆ ที่อยู่ตามพื้นเลย คนไร้ค่าอย่างนายตายไปแล้วก็ให้ตายไปซะเถอะ!" สื่อหลงเทียนส่ายหน้าและกล่าวอย่างไม่แยแส

"คุณ..."

จางฉีเย่โมโหและยังคิดตะโกนเรียก

ทว่าตอนนี้กลับมาพลังบางอย่างที่ปะทะเข้ามาที่หน้าอกของเขาและทำให้หัวใจของเขาแตกสลาย

จางฉีเย่เบิกตากว้าง

จากนั้นก็พบว่าเป็นฝ่ามือของสื่อหลงเทียน

"ในฐานะที่นายได้เคยช่วยฉันไว้ ฉันจะช่วยให้นายไม่เจ็บปวดทรมานอีกต่อไป นายจะได้ไม่ทุกข์ทรมานเหมือนตกนรกทั้งเป็นในเงื้อมมือของหมอเทวดาหลิน! จางฉีเย่ นายควรจะขอบคุณฉันนะ!" สื่อหลงเทียนกล่าว

"คุณ...คุณจะต้องไม่ตายดี...คุณไม่มีทางตายดีแน่นอน..." จางฉีเย่พยายามตะคอกออกมาอย่างสุดเสียง

แต่เขาตะคอกได้ไม่เท่าไรก็กระอักเลือดออกมาและร่างกายสั่นสะท้านพร้อมกับจบชีวิตลงทันที

หลินหยางจ้องมองดูจางฉีเย่ที่หมดลมหายใจลงด้วยสีหน้าเรียบเฉย จากนั้นก็เดินไปซูเหยียน

"หนีไป!"

หลินหยางตวาดเสียงต่ำ

ซูเหยียนรีบประคองทหารหญิงสองคนนั้นหนีไป

"คิดว่าหนีพ้นเหรอ?"

สื่อหลงเทียนยิ้มและยกดาบมาที่หลินหยางเพื่อหวังจะควบคุมหลินหยางให้ได้ ขณะเดียวกันก็ตะโกนเสียงดัง "ฆ่าผู้หญิงที่ชื่อซูเหยียนก่อน! ฉันจะทำให้หมอเทวดาหลินได้เห็นกับตาว่าเธอต้องจบชีวิตลงที่นี่! !"

"รับทราบ!"

บรรดาคนของลัทธิปีศาจสวรรค์ขานรับและจากนั้นก็พุ่งไปที่ซูเหยียน

แววตาของหลินหยางแดงก่ำเหมือนก้อนเลือด จากนั้นก็รีบถือดาบไปขัดขวาง

การลงมือของเขาบ้าคลั่งอย่างมาก เขาแทบไม่มีการป้องกันใดๆ เพียงแค่สะบัดเหวี่ยงดาบอย่างสุดความสามารถ เพียงเพื่อต้องการสกัดกั้นคนของลัทธิปีศาจสวรรค์เหล่านี้ให้ได้เท่านั้น