สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 223

"หมอเทวดาหลินหรอ?" แม่หัวผงะ เธอเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนแน่นอน? แต่ตามที่เธอเข้าใจ หมอเทวดาหลินนั้นดูเหมือนจะเป็นประธานหลินแห่งหยางหัวกรุ๊ป เพราะมีความสัมพันธ์กับหม่าไห่ เธอได้ขึ้นบัญชีดำกับหยางหัวกรุ๊ปแล้ว อีกทั้งยังให้อาลู่ไปสั่งสอนหม่าไห่ ฟ้องร้องหยางหัวกรุ๊ป ในเวลานี้เธอยังต้องไปขอร้องหมอเทวดาหลินหรอ...เขาคงไม่ยอมแน่ๆ?

"คุณนายหัว ใบหน้าของคุณแย่เล็กน้อย มีเรื่องอะไรหรอ?" โก่วกวงเห็นคุณแม่หัวแปลกๆ เลยพูด

"โอ้ะ ฉัน ฉันไม่เป็นอะไร ไม่เป็นอะไร..." แม่หัวรีบส่ายหน้า

แต่ในเวลานี้ จู่ๆ อาลู่ก่อนหน้านี้ก็วิ่งเข้ามาอย่างเร็ว

"คุณนาย เกิดเรื่องแล้ว" อาลู่ลดเสียงและพูด

"เกิดเรื่อง เกิดเรื่องอะไร?" แม่หัวสีหน้าเปลี่ยนไป ถามด้วยความสงสัย

"ฟู่เหิงที่เจียงเหิง...มาแล้ว..."

"ฟู่เหิงหรอ? คุณหมายถึงญาติห่างๆ คนนั้นของคนดูแลตระกูลหรอ? เขามาที่นี่ทำไม? ได้รับเชิญหรอ? ยังจัดการเรื่องไม่สำเร็จยังมีหน้ามาอีกหรอ?" แม่หัวพูดด้วยความโกรธ

"ไม่ใช่ เขา..." อาล่หยุดพูด

แม่หัวผงะ ดูเหมือนจะได้กลิ่นบางอย่างไม่ชัดเจน และถามด้วยน้ำเสียงที่เข้มข้นว่า: "ฟู่เหิงอยู่ไหน เรียกเขามาเจอฉัน!"

อาลู่ลังเล และส่ายหน้าไปที่ด้านนอกประตู

ไม่นาน บอดี้การ์ดสองคนก็แบกเปลเข้ามา

คนที่นอนอยู่บนเปลนั้นคือฟู่เหิงที่สภาพปางตาย

แม่หัวสีหน้าเปลี่ยนไป

โก่วกวงและคนอื่นข้างๆ อึ้ง

"นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น? ฟู่เหิงเป็นอะไร? นี่...ใครเป็นคนทำ?" แม่หัวหน้าซีดและถาม

แต่กลับได้ยินบอดี้การ์ดข้างๆ พูดเบาๆ: "ตอนที่มาส่งฟู่เหิงก็เป็นลมไปแล้ว นี่คือจดหมายจากอ้อมแขนของเขา"

เมื่อพูดจบก็ยืนจดหมายฉบับหนึ่งที่สมบูรณ์ออกมา

แม่หัวรีบรับไปอ่าน สีหน้าของเธอเสียทันที

"จดหมายของใคร?" หนานซิงถามอย่างไม่ตั้งใจ

"หมอเทวดาหลิน..." แม่หัวอึ้งและพูด

....

....

หลังจากจัดการฟู่เหิงเสร็จ หลินหยางก็ใช้ประโยชน์จากเข็มเงินเพื่อปิดบังรูปลักษณ์ของเขาราวกับว่าเขาเผชิญหน้ากับซูเหยียนในช่วงสามปีที่ผ่านมาและขับรถไปที่คลินิก

ฟู่เหิงอ่านรายการเหล่านั้น มีกงซีหยุนไปจัดการก็พอ เขาไม่จำเป็นต้องไปถาม

สิ่งที่ต้องทำในตอนนี้คือพยายามฟื้นฟูซูเหยียนให้เร็วที่สุด

รถมาหยุดอยู่ด้านนอกคลินิก

หลินหยางเปิดประตูรถและรีบเดินเข้าไป

แต่เมื่อเขากำลังเดินเข้าไป ก็มีเสียงวุ่นวายดังมาจากด้านใน

เสียงของลั่วเฉียน!

"ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่านี่คือเรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับตระกูลลั่ว ไสหัวออกไป! พวกคุณออกไป!"

"คุณผู้หญิง คุณแซ่ลั่ว แม้ว่าคุณจะวาดเส้นที่ชัดเจนกับลั่ว แต่ตระกูลหัวก็คงไม่คิดเช่นนั้น ขอให้คุณไล่ตระกูลซูเหยียนออกไปจากคลินิกด้วย ไม่งั้นตระกูลหัวจะเกี่ยวข้องกับตระกูลหัวด้วย คุณคือคนบาปของตระกูลลั่ว!"

เสียงที่เย็นชาและจริงจังดังขึ้น

เมื่อฟังน้ำเสียงนี้ คนที่มาเหมือนจะเป็นผู้ดูแลตระกูลลั่ว

"คนบาปหรอ? เฮอะ หรือว่าฉันไล่พวกซูเหยียนออกไปแล้ว ฉันจะไม่ใช่คนบาปของตระกูลลั่ว?" ลั่วเฉียนกัดฟัน

"คุณผู้หญิง คุณอย่าดื้อดึงแบบนี้!"

"ฉันจะดื้อหรือไม่ดื้อแล้วเกี่ยวอะไรกับพวกคุณ? นี่คือคลินิกของฉัน เชิญพวกคุณออกไป ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ!"

"คุณผู้หญิง ในเมื่อคุณไม่ยอมฟัง งั้นก็มาโทษพวกเราไม่ได้!"

"พวกคุณ...พวกคุณจะทำอะไร? หยุด! ออกไปให้หมด!"

ลั่วเฉียนตะโกนอย่างเร่งรีบ

แต่ราวกับว่ามันไม่มีประโยชน์

การแสดงออกของหลินหยางร้อนรนขึ้น รีบวิ่งเข้าไปด้านใน

แต่กลับเห็นพวกอันธพาลตระกูลลั่วกำลังที่จะเข้าไปในห้องรับรองผู้ป่วย

"หยุด!"

หลินหยางตะโกน

"หลินหยาง?"

ลั่วเฉียนดีใจ

คนตระกูลลั่วหยุดลง มองไปทางหลินหยาง

"โอ้ะ? คุณหรอ?"

ผู้ดูแลตระกูลลั่วขมวดคิ้ว

"ถ้าไม่อยากตายก็ออกไป อย่ามาทำให้ผมโมโห!" หลินหยางตะโกนอย่างรุนแรง

เมื่อคนตระกูลลั่วได้ยิน ทุกคนก็โกรธจนและเข้ามาต่อย

แต่ผู้ดูแลตระกูลลั่วรู้ว่าหลินหยางนั่นมีความสามารถเก่งกาจ อย่างไรก็ตาม หลินหยางเคยไปเยี่ยมตระกูลลั่วมาก่อน

"พวกเรากลับก่อน" ผู้ดูแลตระกูลพูด

"รับทราบ"

หลายคนถอยออกมา