สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2232

สื่อหลงเทียนจนตรอกเผ่นกลับมาที่ลัทธิปีศาจสวรรค์

กองกำลังที่ไปเมืองเจียงเฉินเกือบจะตายหมด หลงเหลือเพียงไม่กี่คนที่กลับมาพร้อมเขา

เมื่อกลับมาถึงตำหนักตัวเอง สื่อหลงเทียนนั่งหายใจหอบแฮกๆอยู่บนเก้าอี้

นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยความเดือดดาล กำหมัดแน่นขนัด กลิ่นอายปีศาจแผ่ซ่านออกมาอย่างไม่สามารถควบคุมได้

“คุณล้มเหลว!”

ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีผ้าพันแผลรอบตัวมากมายถูกคนใช้เกี้ยวหามเข่ามาในตำหนัก

นั่นก็คือแม่มดสูงสุด ปี่อันฮวา!

“ยังไง? คุณดีขึ้นแล้วเหรอ?”สื่อหลงเทียนขมวดคิ้วเป็นปมถามขึ้น

“ร่างกายของฉัน บำรุงหน่อยก็ไม่เป็นไรแล้ว ว่าแต่คุณ ครั้งนี้ล้มเหลว เกรงว่าจะคุยกับเจ้าลัทธิได้ยากแล้วล่ะ”ปี่อันฮวาพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

“รัฐบาลดินแดนมังกรออกหน้า แม้แต่กองทัพปาหวงก็มา แค่ผมคนเดียว อยากจะเอาดอกบัวขาวล้างโลกมา มันไม่ใช่เรื่องง่ายนะ ! บัดซบ! เห็นอยู่ชัดๆว่าอีกแค่เอื้อม!”สื่อหลงเทียนยกมือทุบราวจับ

ครืน!

ราวจับไม่เป็นไร แต่ทั้งตำหนักถึงกับสั่นสะเทือน

คนในตำหนักรีบคุกเข่าลง ตัวสั่นระริกไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา

ปี่อันฮวาไม่ได้พูดอะไร

แต่กลับได้ยินเสียงหัวเราะเยาะดังมาจากด้านนอก

“คนไร้ความสามารถจะนั่งอยู่ในความมืดโกรธเคือง! นี่เป็นโศกนาฏกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุด แต่ก็น่าเวทนาที่สุด!"

ได้ยินเสียงนี้ดังขึ้น ทั้งสองตื่นตะลึง พร้อมกับหันหน้าไปมอง

เมื่อหันหน้าไปมองสิ่งที่ได้เห็นคือผู้ชายชุดดำด้านหลังมีเสื้อคลุมสีเงินเดินเข้ามาด้านในตำหนัก

“คุณเองเหรอ?”สื่อหลงเทียนจ้องมองด้วยสายตาเย็นชา

“น้อมเคารพท่านอันเซวียน!”

ปี่อันฮวารีบพูดขึ้น

“เธอกำลังทำความเคารพฉันเหรอ? ทำไมถึงไม่ลงจากเกี้ยวมาทำความเคารพ?”ผู้ชายที่ชื่ออันเซวียนแสยะยิ้มมุมปาก หรี่ตาถามขึ้น

ปี่อันฮวาขมวดคิ้วเป็นปมเล็กน้อย พูดเสียงทุ้มต่ำด้วยความเคารพว่า“ท่านอันเซวียน โปรดอภัยด้วย ปี่อันฮวาได้รับบาดเจ็บสาหัส ลงไปที่พื้นไม่ได้ ขอท่านโปรดอภัยด้วยค่ะ!”

ทำได้เพียงมองปี่อันฮวาคุกเข่าก้มหัวลงบนพื้น

“น้อมเคารพ….ท่านอันเซวียน!”

“อืม!”

อันเซวียนถึงได้พยักหน้ายิ้มอย่างราบเรียบ และสาวเท้าเดินไปหาสื่อหลงเทียน

สื่อหลงเทียนสีหน้าอึมครึม กำหมัดแน่น แต่เนื่องจากฐานะของคนผู้นี้พิเศษ สุดท้ายเลยไม่ได้พูดอะไรออกมา

“ฟังนะ! สื่อหลงเทียน! ผมได้รับคำสั่งท่านอาจารย์ให้พาคุณไปเสวี่ยเย่เทียน! ท่านอาจารย์ผิดหวังกับการกระทำครั้งนี้ของคุณมาก ด้วยเหตุนี้เลยจะลงโทษคุณอยู่ที่เสวี่ยเย่เทียนหนึ่งเดือน!”อันเซวียนพูดอย่างราบเรียบ

“อะไรนะ? เสวี่ยเย่เทียน?”ปี่อันฮวาสีหน้าเปลี่ยนทันที

“เป็นเวลาหนึ่งเดือน?”สื่อหลงเทียนสีหน้าตึงเครียด

“มีปัญหาอะไรเหรอ?”อันเซวียนยิ้มและพูดขึ้น

“เจ้าลัทธิอยากให้ผมไปตายเหรอ ?”สื่อหลงเทียนถามขึ้น“ถ้าเป็นแบบนี้ จะลำบากแบบนี้ทำไม? พูดมาตามตรงก็จบ เขาต้องการให้ผมตาย ผมจะไม่ยอมตายเหรอ?”