นี่มันเกิดอะไรขึ้นเหรอ?
คนใหญ่คนโตจำนวนมากนั่งอยู่ที่นี่ เจิ้งอวี้จ่างไม่ได้เอ่ยพูดถึงใครเลย นอกจากซูเหยียนเพียงคนเดียว?
เธอมีอะไรที่แตกต่างจากคนอื่นเหรอ?
หลินหยางงงงวยอย่างมาก แต่ก็ไม่ดีถ้าจะไปถาม
ซูเหยียนตื่นตระหนกเช่นกัน รีบลุกยืนขึ้น แล้วพูดว่า:สวัสดีค่ะคุณเจิ้ง ฉันคือซูเหยียนค่ะ!”
“อ้อ….”เจิ้งอวี้จ่างมองวิเคราะห์ซูเหยียนเล็กน้อย พยักหน้าแล้วพูดว่า:“ไม่เลวๆ คุณซูเป็นคนที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย ขยันๆไว้นะ”
“ขอบคุณค่ะ เจิ้งอวี้จ่าง”จากนั้นซูเหยียนก็นั่งลง
เจิ้งอวี้จ่างเองก็นั่งลง เขามองกวาดสายตาไปบริเวณโดยรอบ และพูดขึ้นว่า:“เรียกผมว่าเจิ้งเฉียนคุน เป็นผู้รับผิดชอบดูแลการประชุมขององค์กรสังกัดเขตแดนทางใต้ และก็เป็นเจ้าภาพการประชุมหัวหน้ามังกรนี้ด้วย มีบางคนน่าจะรู้จักผม แต่เมื่อนึกถึงครั้งนี้มีคนมาใหม่จำนวนไม่น้อย เดี๋ยวผมจะแนะนำตนเองแบบง่ายๆ และก็แนะนำเจ้าหน้าที่ที่เข้าร่วมในการประชุมครั้งนี้ด้วย!”
พูดจบแล้ว เจิ้งอวี้จ่างก็ยื่นมือออกไปแล้วพูดว่า:“ท่านนี้คือหลิงฮุ่ย เป็นผู้ตรวจสอบของกลุ่มธุรกิจซางเหมิง เพราะพวกเราได้รู้มาว่ามีปัญหาบางอย่างภายในกลุ่มธุรกิจซางเหมิง ดังนั้นหลังจากการประชุมหัวหน้ามังกรครั้งนี้จบลงแล้ว คุณหลิงฮุ่ยจะใช้ฐานะผู้ตรวจสอบเข้ากลุ่มธุรกิจซางเหมิง ดำเนินการปรับปรุงธุรกิจซางเหมิง!
“จากนั้นเดี๋ยวผมค่อยแนะนำสมาชิกที่อยู่สถานที่นี้….”
เจิ้งอวี้จ่างพูดไหลลื่นไม่จบสิ้น
เวลาถัดมา ซูเหยียนที่ได้ยินถึงกับตื่นตระหนกใจ
คนเหล่านี้ที่เข้าร่วมการประชุม ต่อให้ยืนอยู่ด้านหลัง ก็เป็นคนระดับที่มีเกียรติ ระดับฐานะไม่พอที่จะมาบรรยายความน่ากลัวของพวกเขาได้ พวกเขาเป็นผู้ควบคุมทั้งหมดอย่างแท้จริง เป็นผู้มีความสามารถมากก็ว่าได้
เมื่อพูดถึงหลี่เจี้ยนฉี เขานั่งอยู่ตรงโต๊ะกลมได้ ไม่ใช่ว่าขึ้นอยู่กับฐานะเขาร่ำรวยเป็นอันดับสองในประเทศหรอก แต่เนื่องจากฐานะพ่อของเขาพิเศษ ทั้งหมดล้วนพึ่งพาบารมีรุ่นพ่อ ไม่เช่นนั้น แม้แต่คุณสมบัติที่จะยืนอยู่ด้านหลังยังริบหรี่เลย
ถ้าหากทุกคนในที่นี้ต้องการให้ซูเหยียนตาย เหมือนกับแค่ชี้นิ้วสั่งให้เป็นเรื่องง่ายๆได้เลย
แต่ทำไม….ซูเหยียนถึงสามารถนั่งตรงนี้ได้ล่ะ?
ซูเหยียนเองก็ด้วย
ตอนนี้เธอคิดอยากจะออกไปจากที่นี่ เพียงแต่มันไม่ง่ายเลย ถ้าจะออกไปกลัวว่าเดินออกไปแบบง่ายๆไม่ได้หรอก
แต่คนในที่ประชุมต่างมุ่งมั่นตั้งใจ อีกทั้งยังหารือกันอยู่เป็นนิจ
เมื่อประชุมกันต่อเนื่องยี่สิบกว่านาทีแล้ว เจิ้งอวี้จ่างจึงพยักหน้าแล้วพูดว่า : “การปรึกษาหารือครั้งนี้สิ้นสุดลงแล้ว ขั้นตอนต่อไป พวกเราควรดำเนินการถามตอบอย่างเป็นทางการแล้ว”
เมื่อพูดจบแล้ว เจิ้งอวี้จ่างจึงมองมาทางสมาชิกคนใหม่ไม่กี่คนในห้องนี้ แล้วพูดว่า :“ทุกท่าน มาจากหลายแผนกหลายหน่วยงานขององค์กร อีกทั้งยังเป็นสายเลือดใหม่ สมาชิกใหม่ ต่อไปนี้ ผมจะดำเนินการถามตอบกับพวกคุณทีละคน หวังว่าพวกคุณจะตอบคำถามผมทุกข้อด้วยความซื่อสัตย์ จำไว้ว่า อย่าปิดบัง อย่าหลอกลวง นี่คือคำแนะนำของผม ถึงอย่างไรมาตรฐานก็มีเพียงแค่อย่างเดียวคือไม่อนุญาตให้รอนสิทธิ์ ล่วงละเมิด นั่นก็คือต้องมีความซื่อตรง! !”
“มาแล้ว !”
หัวใจซูเหยียนบีบรัดแน่นขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...