สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2292

ผู้คนรอบข้างตัวสั่นด้วยความกลัวและหวาดกลัว

หมอและพยาบาลจำนวนมากต่างรับกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้จนพากันอาเจียนออกมาและบางส่วนก็เป็นลมหมดสติไป

"ชวี่เทียน!"

หลินหยางปิดกล่องพัสดุทันทีพร้อมกับกล่าวอย่างเคร่งขรึม "รีบเคลื่อนย้ายคนอื่นออกไปจากที่นี่ แล้วก็เตรียมเข็มเงินและยา จากนั้นทำการปิดตายที่นี่! !"

"ครับ!"

ชวี่เทียนพยักหน้าและวิ่งออกไปเตรียมการ

เวลาผ่านไป ห้องผู้ป่วยแห่งนี้ก็ถูกปิดตายลงทันที

บรรดาหมอและพยาบาลต่างถูกเชิญให้ออกไป

บรรดายอดฝีมือระดับสูงของหยางหัวต่างเดินทางมาที่นี่

เฉาซงหยาง ฉยงตาว ม่านซาหงและคนอื่นๆ ต่างพากันเดินเข้าไปในห้องผู้ป่วย

จากนั้นก็เห็นหลินหยางกำลังดึงดาบยาวที่ทิ่มแทงร่างกายของเทพอัคคีออก และจากนั้นก็เริ่มใช้การฝังเข็มและยาของเขา

"หมอเทวดาหลิน คุณ...." ชวี่เทียนร้องเสียงหลง

"คนเหล่านั้นรู้จักผมน้อยเกินไป! หากพวกเขาหั่นศีรษะของเทพอัคคีจนเละเป็นชิ้นๆ ผมอาจไม่มีหนทางรักษาได้ ทว่าพวกเขากลับทิ้งซากศพสมบูรณ์ของเทพอัคคีไว้ ทำให้ผมมีวิธีในการทำให้เขาฟื้นขึ้นมาได้อีกครั้ง! !" หลินหยางกล่าวอย่างเคร่งขรึม

"หมอเทวดาหลิน อีกฝ่ายแข็งแกร่งมากที่กล้าฆ่าต่อหน้าคุณแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายมีความสามารถสูงและน่าสะพรึงกลัวมาก เขาแข็งแกร่งมากขนาดนี้ ทำไมคุณต้องไปสร้างความบาดหมางด้วย? อย่าไปหาเรื่องเลย! อย่าไปหาเรื่องพวกเขาเลย!" ม่านซาหงอดไม่ได้ที่จะพูดออกมา

เธอรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว

อีกฝ่ายสามารถฆ่าคนต่อหน้าหลินหยางได้ และยังหนีรอดออกไปได้แสดงว่าต้องมีความสามารถที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก!

หากหลินหยางช่วยชีวิตของเทพอัคคีให้รอดชีวิตกลับมาได้...เช่นนั้นอีกฝ่ายต้องโมโหอย่างมากแน่

ถึงตอนนั้น ก็เหมือนกับการจุดไฟเผาตัวเอง

เมื่อได้ยินแบบนี้ การเคลื่อนไหวของหลินหยางก็หยุดชะงักและในที่สุดเขาก็ฝังเข็มไปที่ร่างกายของเทพอัคคี

"คนอย่างผมไม่ชอบเอาชีวิตของตัวเองไปฝากไว้ในมือคนอื่น! ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกเขาเหล่านั้น และไม่รู้ความคิดแผนการของพวกเขา หากบอกว่าครั้งนี้ที่พวกเขาไม่แตะต้องผมเป็นเพราะพวกเขาอารมณ์ดี แล้วครั้งหน้าล่ะ? หากผมไม่ทำอะไรสักอย่าง เช่นนั้นคนอื่นอาจลงมือจัดการผมก็ได้!" หลินหยางกล่าวอย่างเคร่งขรึม

"งั้น...หากอีกฝ่ายบุกมาอีก เราควรจะรับมือกับเขายังไง?" ม่านซาหงถาม

"ผมไม่รู้ ไม่แน่หากรู้จักพวกเขามากขึ้น ผมอาจจะรู้ก็ได้!" หลินหยางกล่าวเสียงแหบแห้ง

ทุกคนต่างอกสั่นขวัญแขวนและต่างแสดงสีหน้าเป็นกังวล

"โทรหาหยวนซิงให้เขารีบกลับมา ไม่ต้องติดตามธิดาศักดิ์สิทธิ์แล้ว ผมเดาว่าคนของเขาคงถูกฆ่าตายหมดแล้ว และเขาเองก็คงรู้แล้วว่าเรื่องนี้ร้ายแรงมากแค่ไหน!"

"ครับ หมอเทวดาหลิน!"

หลินหยางขะมักเขม้นและยุ่งอยู่ในห้องผู้ป่วยอยู่ทั้งวัน และได้หยิบใช้ยาสมุนไพรหายากจำนวนมากมาให้เทพอัคคีกินเข้าไป ในที่สุดเช้าวันถัดมา ชีพจรของเทพอัคคีก็กลับมาเต้นเป็นปกติ

จนถึงช่วงบ่าย เขาก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา

หลินหยางทรุดตัวลงกับพื้นด้วยร่างกายที่เต็มไปด้วยเหงื่อท่วมตัว

"ผม...เป็นอะไรไป?"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน