สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2357

2357 /2838

สรุปบท บทที่ 2357 ความจริงปรากฎ: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา

สรุปเนื้อหา บทที่ 2357 ความจริงปรากฎ – สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา โดย เฮยเย่เต๋ถอง

บท บทที่ 2357 ความจริงปรากฎ ของ สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา ในหมวดนิยายนิยายปัจจุบัน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เฮยเย่เต๋ถอง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

"หมอเทวดาหลินมาแล้ว!"

"หมอเทวดาหลิน!"

"ทุกคนอย่าทำอะไรไปเรื่อย หมอเทวดาหลินมาแล้ว!"

ผู้คนค่อยๆ กลับมาสงบลง

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ถอยกลับไปเช่นกัน

สำหรับผู้ประท้วง พวกเขาทั้งหมดมีต่างขึ้นอารมณ์ รีบไปล้อมรอบหลินหยางแล้ววิพากษ์วิจารณ์

แต่หลินหยางไม่ได้ตื่นตระหนก เขาตะโกนเบาๆ: "ทุกคน อย่าใจร้อน ผมจะให้คำตอบ ถ้าพวกคุณยังยืนกรานที่จะสร้างปัญหา ผมทำได้แค่เลือกให้ตำรวจมาจัดการกับพวกคุณ"

คำพูดนี้ทำให้ผู้ประท้วงสงบลงเล็กน้อย

แต่ผู้นำยังคงอวดดีผยอง ตะโกนด้วยความโกรธ: "หมอเทวดาหลิน แม่ของฉันเป็นอัมพาตเพราะยาของคุณ คุณจะตอบเรายังไง"

“แม่ของคุณอยู่ไหน" หลินหยางถามอย่างเรียบเฉย

"อยู่นี่!" ชายคนนั้นผลักหญิงชรามาข้างหน้า ตะโกนไปทางฝูงชน: "ทุกคน ดูนี่! แม่ของฉันกลายเป็นแบบนี้เพราะกินยาของจอมลวงใจดำคนนี้! คนลวงใจดำคนนี้เพื่อหาเงินแล้วทำได้ทุกอย่าง! ทุกคนมาคว่ำบาตรยาของหยางหัว คว่ำบาตรหมอเทวดาหลินจอมลวงด้วยกัน ขับไล่หมอเทวดาหลินจอมลวงออกไปจากเมืองเจียงเฉินกัน!”

“คว่ำบาตรหยางหัว! คว่ำบาตรหมอเทวดาหลิน!”

...

ผู้ประท้วงตะโกนกันเป็นจังหวะมาก

หลินหยางไม่พูดอะไรสักคำ อยากจะเดินไปข้างหน้าเพื่อให้หญิงชราจับชีพจรตรวจอาการ

แต่ชายคนนั้นไปขวางหลินหยางทันที

“คุณจะทำอะไร” ชายคนนั้นตะโกนแสร้งทำเป็นระแวดระวัง

"ผมอยากจับชีพจรของแม่เฒ่า อยากดูว่าอาการที่แท้จริงของเธอนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่" หลินหยางกล่าวอย่างใจเย็น

“ตรวจชีพจร? ผมคิดว่าคุณคงอยากจะฆ่าแม่ของผมให้ตายมากกว่ามั้ง? คุณใจร้ายมาก!” ชายคนนั้นตะโกน

หลินหยางส่ายหัว: "ถ้าผมต้องการทำร้ายใครจริงๆ ผมคงจะไม่ทำสิ่งนั้นในที่สาธารณะหรอก! คุณไม่กล้าให้ผมจับชีพจรของแม่คุณ เห็นได้ชัดว่าคุณนั้นกินปูนร้อนท้อง หรือบางทีแม่ของคุณอาจจะไม่มีอะไรผิดปกติเลย คือจงใจมาหลอกลวงคน สร้างสถานการณ์ขู่ขวัญตบตา?”

“สร้างสถานการณ์ขู่ขวัญตบตาอะไร? อย่ามาพูดไร้สาระที่นี่! อาการของแม่ผมมีใบรับรองการวินิจฉัยที่ออกโดยโรงพยาบาล ใบรับรองก็อยู่นี่ไง!” ชายคนนั้นตะโกนพร้อมหยิบใบรับรองแพทย์ก่อนหน้าออกมาทันที

“จริงเหรอ?”

หลินหยางชำเลืองดูใบรับรองแพทย์ แม้ว่าตัวหนังสือบนนั้นจะไม่ชัดเจน แต่เขาก็สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน

“ใบรับรองแพทย์ของคุณไม่มีลายเซ็นของแพทย์ และไม่ได้ระบุว่าโรงพยาบาลใดเป็นผู้ออกให้ มันไม่ใช่ใบรับรองแพทย์อย่างเป็นทางการจึงยากที่จะเชื่อ! ถามหน่อยเถอะว่าใบรับรองแพทย์คุณออกให้โดยที่ไหน? คุณลองพูดให้หน่อยได้หรือไม่?” หลินหยางถาม

“คือ...”