สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2359

บรรยากาศกดดันจนทำให้คนหายใจไม่ออก

ใบหน้าขอบชายคนนั้นมีรอยยิ้มที่ผ่อนคลาย ดูอย่างเฉยเมย

เขาไม่ได้รีบร้อน

เขาสนุกกับบรรยากาศแบบนี้ มันทำให้เขารู้สึกมีความสุขมาก

สีหน้าท่าทางของคนๆ หนึ่งที่ถูกพันธนาการ ทรมาน และการถูกทารุณ เป็นภาพที่คนหนุ่มสาวชอบดูมากที่สุด

ตอนนี้เขาคาดหวังเพียงสิ่งเดียว

นั่นคือฉากที่หลินหยางคุกเข่าและยอมจำนนต่อเขาอย่างหมดหนทางและเจ็บปวด

หมอเทวดาหลิน ผู้ซึ่งเป็นที่รู้จักและนับถือของผู้คนหลายพันคน คุกเข่าลงและขอร้องยอมจำนน...

มันน่าเคลิบเคลิ้มจริงๆ!

แค่คิดชายหนุ่มก็รู้สึกว่ารูขุมขนทั่วร่างกายของเขาขยายออก

นี่คือความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะพิชิต!

เขาเกิดมาพร้อมกับมัน!

เขาไม่เอือมระอาต่อความปรารถนาที่เข้าข่ายความวิปริตเช่นนี้!

เพราะในความคิดของเขา นี่เป็นสัญลักษณ์ของความแข็งแกร่ง!

เมื่อเห็นว่าหลินหยางยังไม่ได้ตอบสนอง ชายหนุ่มจึงพูดอีกครั้ง: "คุณอย่ามีความคิดที่ไร้ประโยชน์แบบนั้น อย่าคิดจะต่อต้าน อย่าคิดที่จะท้าทาย! ฉันขอบอกอย่างจริงจังว่าทักษะทางการแพทย์ของคุณนั้น สำหรับแดนมรณะของเรานั้น ไม่นับอะไรเลย ครั้งนี้ยาพิเศษสำหรับโรคเส้นเลือดในสองตีบนี้ เป็นเคล็ดลับเล็กๆ น้อยๆ ที่เราใช้เพื่อจัดการกับคุณ หากคุณไม่ตอบตกลง เราจะเริ่มที่หยางห้วของคุณ ทำลายคุณ รอทำลายหยางห้วแล้ว ขั้นตอนต่อไปคือทำลายชื่อเสียงของคุณ ทำให้คุณมีชื่อเสียงที่ไม่ดีเป็นเวลาหลายพันปี จากนั้นก็ทรมานและฆ่าญาติเพื่อนและเพื่อนสนิทของคุณต่อหน้าคุณ ไม่ต้องกังวล คุณจะตายเป็นคนสุดท้าย พวกเราแดนมรณะปฏิบัติต่อศัตรู จะไม่ใช่แค่ฆ่าทางร่างกาย สิ่งที่เราให้ความสำคัญคือการฆ่าทางจิตใจ ลงโทษหัวใจ ทำให้ชีวิตแย่กว่าความตาย ความเจ็บปวดคือวิธีที่ดีที่สุดในการแก้แค้น หมอเทวดาหลิน คุณคิดว่าไง?"

เขาเหล่ไปที่หลินหยาง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความขี้เล่น

หลังจากคำพูดเหล่านี้ ทั้ง ซวี่เทียนและหม่าไห่ต่างก็ตกใจอย่างมาก และหัวใจของพวกเขาก็สั่นสะท้าน

ช่างเป็นการแก้แค้นที่เลวร้ายอะไรเช่นนี้!

ถ้าอีกฝ่ายมีวิธีการแบบนั้นจริงๆ เช่นนั้นจุดจบของหลินหยางจะน่าสมเพชแค่ไหน?

ทั้งสองไม่กล้าหายใจไปครู่หนึ่ง

"คุณพูดถูก การพิชิตเมืองเป็นกลยุทธ์ที่เลวร้ายที่สุด การพิชิตใจผู้คนเป็นกลยุทธ์ที่ดีที่สุด! การฆ่าและลงโทษหัวใจนั้นโหดร้ายที่สุด และฉันเห็นด้วยกับสิ่งนี้อย่างยิ่ง แต่ว่า..." เมื่อหลินหยางพูดถึงตรงนี้ ก็หยุดชั่วคราว

“แต่ว่าอะไร?” ชายหนุ่มขมวดคิ้ว

“แต่ว่า ฉันอยากรู้ว่าทักษะทางการแพทย์ของแดนมรณะมีทุนพอที่จะทำลายหยางห้วได้หรือไม่” หลินหยางมองเขาอย่างเฉยเมย

ชายหนุ่มสะดุ้ง จากนั้นหัวเราะออกมาดังลั่น

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ดี! ดี! ดีมาก! ฮ่าฮ่าฮ่า หมอเทวดาหลิน ฉันรู้ว่าเลยว่าคุณจะทำให้ฉันสนุกมาก! ไม่เลว! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”

ชายหนุ่มรู้สึกตื่นเต้น แต่แววตาที่ดุร้ายเริ่มแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ

เขายืดตัวขึ้น หรี่ตาแล้วพูดว่า: "ในเมื่อคุณสงสัยทักษะทางการแพทย์ของแดนมรณะเรา เช่นนั้นฉันจะพิสูจน์ให้คุณเห็น! ไม่ต้องห่วง อีกไม่นานหรอก แค่พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ ฉันจะทำให้คุณตกลงจากแท่นบูชาอันสูง ตกลงมาอย่างสาหัส ทำให้เทพในจิตใจของชาวเมืองเจียงเฉินกลายเป็นสุนัขไร้ประโยชน์ที่เต็มไปด้วยบาดแผล ด้อยกว่าขอทาน!”

หลังจากพูดจบ ชายหนุ่มก็หันหลังกลับและเตรียมจะจากไป แต่เมื่อเขาไปถึงประตู เขาหยุดอีกครั้ง มุมปากของเขายกขึ้น พูดว่า: "หมอเทวดาหลิน รีบเตรียมตัวให้เร็วด้วย พรุ่งนี้ จะน่าสนใจมาก!"

จากนั้นคนทั้งกลุ่มก็ออกไปทันที

“สารเลว! ช่างสารเลวจริงๆ!”

การรักษาความปลอดภัยที่นั่นเข้มงวดเกินไป

เว้นแต่ว่าจะไปที่นั่นด้วยตัวเอง

แต่ในขณะนี้ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถปลีกตัวไปได้

"จัดการเรื่องพรุ่งนี้ก่อนค่อยว่ากัน"

หลินหยางคิดอย่างไตร่ตรอง แล้วรีบไปสถาบันการแพทย์พรรคซวนอี

ปึงปัง!

ประตูห้องอบยาถูกผลักเปิดอย่างแรงโดยหลินหยาง

เสิ่นเหนียนหัวและไป๋หนานหลีซึ่งยังคงควบคุมไฟอยู่ภายในนั้นต่างตกใจ

“หมอเทวดาหลิน เกิดอะไรขึ้น” ไป๋หนานหลีรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ จึงอดไม่ได้ที่จะถาม

“คืนนี้หยุดกลั่นยาพวกนี้ก่อน พวกคุณรีบมาช่วยฉันโดยเร็วที่สุด ฉันต้องการกลั่นยาชนิดใหม่!” หลินหยางรีบเดินไปที่ตู้ยา คุ้ยกล่องเพื่อหายา

“ยาชนิดใหม่?” ไป๋หนานหลีขมวดคิ้ว

“หมอเทวดาหลิน คุณต้องเปลี่ยนอุณหภูมิของเปลวไฟกี่ครั้ง จึงจะได้ยาชนิดใหม่นี้” เสิ่นเหนียนหัวถามอย่างระมัดระวัง

หลินหยางเคลื่อนไหวช้าลงเล็กน้อย เงียบไปครู่หนึ่ง และพูดเสียงแหบห้าว: "หนึ่งแสนครั้ง!"

"หนึ่งแสน?"

ทั้งสองราวกับถูกฟ้าผ่า