สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2362

คราวนี้ หัวใจของทุกคนแทบหยุดเต้น

สายตานับไม่ถ้วนจับจ้องไปที่ม้วนหนังสือโบราณในมือของฟู้เซิงไกวโสว่ และไม่มีเสียงใดๆ เปล่งออกมา

แต่ชายชรากลับมีอารมณ์ตื่นเต้น ดวงตาที่ยื่นออกมาของเขาแทบจะหลุดออกมาจากเบ้า เขาก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว มองไปที่ม้วนกระดาษด้วยความไม่เชื่อ เสียงของเขาสั่น

"คุณครับ ขอ... ขอดูม้วนหนังสือนี้หน่อยได้ไหมครับ"

สีหน้านี้เหมือนกำลังเห็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์!

“ม้วนหนังสือที่ไม่สมบูรณ์ ของราชาแห่งยาโบราณ ซุนซือเหมี่ยว เป็นสิ่งล้ำค่า พูดตามหลักเหตุผลแล้ว ผมจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น แต่วันนี้ผมยินดีที่จะประกาศให้สาธารณชนทราบ!”

พูดจบ ฟู้เซิงไกวโสว่มอบม้วนหนังสือให้ชายชรา

ชายชราถือมันไว้ในมือทั้งสองข้าง แทบรอไม่ไหวที่จะพลิกดู

ทุกคนที่อยู่รอบๆ เงยหน้าขึ้นมองชายชราด้วยสมาธิจดจ่อ

ผู้ชมหลายพันคนเงียบงัน

ประมาณสามนาทีต่อมา ชายชราผู้นั้นราวกับถูกไฟดูด ตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ น้ำตาคลอเบ้า และร้องไห้ออกมา

“เกิดอะไรขึ้น?”

“นั่นเป็นหนังสือที่เขียนโดยราชายาโบราณซุนซือเหมี่ยวหรือไม่?”

“ข้าไม่รู้”

ฝูงชนเริ่มถกกัน

ฟู้เซิงไกวโสว่ยิ้มเล็กน้อย: "ผู้เฒ่า เป็นอย่างไรบ้าง"

“เป็นความจริง! เป็นความจริง!”

คำพูดจบลง ผู้ชมก็อยู่ในความโกลาหล

"เป็นเรื่องจริงเหรอ?"

"สิ่งที่ตาเฒ่าคนนี้พูดน่าเชื่อถือไหมนะ"

"ทำไมจะเชื่อไม่ได้ล่ะ? ชายชราผู้นี้เป็นหมอเก่าแก่ชาวเกาหลีในซองนัม! เขาประกอบวิชาชีพแพทย์ในเมืองเจียงเฉิงมากว่าห้าสิบปี ตอนที่พ่อของฉันยังมีชีวิตอยู่ เขาก็มีชื่อเสียงก็กระจายไปทั่วครึ่งหนึ่งของเมืองเจียงเฉิง แต่ตอนนี้เมืองเจียงเฉิงมีหมอเทวดาหลิน ที่แพรวพราวเกินไป บวกกับแพทย์แผนจีนชราก็เป็นคนธรรมดามันเป็นเรื่องปกติที่คุณไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่ชายชราเป็นผู้มีอำนาจ เขาเป็นสมาชิกในสมาคมแพทย์แผนจีนในประเทศจีน คำพูดของเขาเชื่อถือได้แน่!"

คนหนึ่งที่ผ่านมามีความกระตือรือร้นให้วิทยาทานแก่ทุกคน

เมื่อรู้ถึงตัวตนของชายชรา ผู้คนรอบข้างก็ยิ่งตกใจ

“ถ้าอย่างนั้น สิ่งที่ชายผมขาวดำคนนี้พูดก็เป็นความจริงหรือ?”

“ยาของหมอเทวดาหลิน มีปัญหาจริงๆ เหรอ?”

“ได้ยินมาว่า ตอนนี้จะไม่มีปัญหา แต่หลังจากสามปีจะแสดงผลข้างเคียง! ถึงตอนนั้นไม่อัมพาต ก็ต้องจบเฮแน่!"

"อ๊ะ? ฉัน....ฉันยังไม่อยากตาย!"

"คราวนี้ ฉันจะทำยังไงดีล่ะ"

"จบกัน จบแล้วจริงๆ!”

“เรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทันที และระดมคนมารักษาความสงบเรียบร้อยในที่เกิดเหตุ ปกป้องความปลอดภัยของประธานหลินด้วย!” หม่าไห่สั่งคนที่อยู่ข้างๆเขา

“ครับ!”

คนข้างๆ วิ่งไปทันที

“ประธานหลิน ถอยออกไปชั่วคราวดีหรือไม่? ฉันว่าสถานการณ์นี้ดูเหมือนจะควบคุมไม่ได้แล้ว” หม่าไห่ถามอย่างระมัดระวัง

“ไปตอนนี้ ก็จะไม่ใช่หนีเพราะกลัวความผิดเหรอ ยืนยันในสิ่งที่อีกฝ่ายพูดงั้นหรือ?” หลินหยางพูดเสียงแหบแห้ง

"ถ้าเช่นนั้นเรา..."

"ไม่ต้องกังวล ฉันมีวิธีของฉัน"

หลินหยางพูดอย่างเรียบเฉย แล้วเดินไปข้างหน้าและพูดอย่างใจเย็นว่า: "ทุกคน โปรดอย่าเพิ่งใจร้อน โปรดฟังสิ่งที่ผมจะพูดด้วยครับ!"

“หมอเทวดาหลิน ถึงตอนนี้แล้วคุณยังอยากจะแก้ตัวอะไรอี? หรือว่า คุณจะสงสัยทักษะทางการแพทย์ของราชายา ซุนซือเหมี่ยว?" ฟู้เซิงไกวโสว่กล่าวเบาๆ

“ฉันจะมีความสามารถเช่นนี้ได้อย่างไร กล้าตั้งคำถามกับวิธีการของบรรพบุรุษของฉันได้อย่างไร” หลินหยางส่ายหัว

“แล้วคุณคิดว่าฉันใส่ร้ายคุณหรือเปล่า ส่วนผสมของสมุนไพรทั้งสามชนิดในยารักษาเส้นเลือดในสมองตีบ จะไม่ทำให้คนเป็นอัมพาตหรือทำให้เป็นอัมพฤกษ์งั้นหรือ” ฟู้เซิงไกวโสว่พูดอีกครั้ง

“ก็ไม่นับว่าใส่ร้าย อันที่จริง การรวมกันของยาสมุนไพรทั้งสามนี้มีผลข้างเคียงเช่นนี้จริง” หลินหยางพยักหน้าอีกครั้ง

ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างตกตะลึง

หมอเทวดาหลิน...ยอมรับเองเลยหรือนี่?