สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2368

กลยุทธ์จับโจรเอาหัวโจก

แน่นอนว่าหลินหยางเข้าใจเหตุผลนี้ดี

ความเป็นจริงหลินหยางยินดีต้อนรับผู้ประกอบการด้านเภสัชกรรมที่สามารถเป็นประโยชน์ต่อผู้คนและสังคม

แต่ความตั้งใจของบริษัทเล่ยลี่คือไม่ได้จะพัฒนาเพื่อประชาชน แต่มันคือการตั้งใจเพ่งเล็งมาที่หลินหยาง

ด้วยเหตุนี้ถ้าหากบริษัทเล่ยลี่ไม่ถูกกำจัด มันจะเป็นภัยคุกคามต่อหลินหยางเสมอ

“คุณคิดจะทำอะไร? คุณผู้ชายเฟิงไม่ใช่คนที่คุณจะมาลบหลู่ได้นะ!”ฟู่เซิงไกวโส่วโมโหจึงตะคอกขึ้น

“คุณตำรวจ คนพวกนี้ฝากรบกวนคุณด้วย พวกเขามารบกวนบริษัทหยางหัวของพวกผมหนักมากแล้ว ขอให้ทุกท่านรีบจัดการเถอะครับ”

หลินหยางหันไปตะโกนให้เหล่าตำรวจฟัง จากนั้นโบกสะบัดมือ เตรียมกลับไปที่บริษัทหยางหัว ไม่สนใจฟู่เซิงไกวโส่วอีก

ฟู่เซิงไกวโส่วร้อนใจ หมายจะตามไป แต่กลับถูกตำรวจสกัดไว้

เฟิงเซี่ยวสุ่ยที่อยู่ด้านหน้าของหน้าต่างยาวจรดพื้นสีหน้าอึมครึม นัยน์ตาเต็มไปด้วยความอำมหิต

แต่ไม่นาน นัยน์ตาแบบนี้ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

เขายกเครื่องมือสื่อสารขึ้น พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า“บอกหมอเทวดาหลิน ฉันตกลง แค่เขาชนะฉันได้! ใบสั่งยาทั้งหมดในปัจจุบันของบริษัทและบริษัทเล่ยลี่ ก็จะตกเป็นของเขาเลย! และพวกเราคนแดนมรณะทั้งหมดจะออกไปจากเมืองเจียงเฉิน! ส่วนฉันเฟิงเซี่ยวสุ่ยจะไม่ย่างกรายเข้ามาในเมืองเจียงเฉินตลอดไป!”

ฟู่เซิงไกวโส่วได้ยินเสียงดังออกมาจากหูฟัง ถึงกับชะงักงัน

“คุณผู้ชายเฟิง คุณ….”

“ฉันคิดว่าเงื่อนไขนี้ หมอเทวดาหลินไม่มีทางปฏิเสธหรอก เขาพูดอ้อมโลกไปตั้งไกล ไม่ใช่ว่าอยากจะถือโอกาสไล่ฉันออกจากเมืองเจียงเฉินเหรอ? ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันจะทำตามที่เขาปรารถนา!”เฟิงเซี่ยวสุ่ยยิ้มพูดขึ้น

“แต่คุณผู้ชายเฟิง แบบนี้….มันเสี่ยงอันตรายเกินไปไหม? พอแพ้….พวกเราจะรายงานอธิบายกับเผ่ายังไง? ”ฟู่เซิงไกวโส่วพูดด้วยความกังวลใจ

“คุณไม่เชื่อในทักษะทางการแพทย์ของตัวเองเหรอ? หรือคุณไม่เชื่อใจดินแดนมรณะ? ถ้าแข่งทักษะทางการแพทย์ ไม่ใช่ว่าคุณกดเขาได้หรือ?”เฟิงเซี่ยวสุ่ยถามขึ้น

ฟู่เซิงไกวโส่วพยักหน้าพูดว่า“ผมเข้าใจแล้ว!”

พูดจบเขาก็ตะโกนบอกหลินหยางที่อยู่ในประตูใหญ่ว่า”หมอเทวดาหลิน! หยุดก่อน! พวกเราตกลงแล้ว!”

ฝีเท้าของหลินหยางหยุดชะงัก และมองมาทันที

“หมอเทวดาหลิน ถ้าคุณสู้กับผม แล้วคุณชนะ บริษัทเล่ยลี่และใบสั่งยาทั้งหมดในบริษัทจะตกเป็นของพวกคุณ! พวกเราจะพากำลังทั้งหมดออกจากเมืองเจียงเฉิน ไม่ย่างกรายเข้ามาในเมืองเจียงเฉินแม้แต่ก้าวเดียว คุณว่ายังไง?”ฟู่เซิงไกวโส่วพูดด้วยน้ำเสียงอึมครึม

“อ้อ?”

หลินหยางค่อนข้างแปลกใจ

เงื่อนไขแบบนี้?

ฝ่ายตรงข้ามเหมือนทุ่มวางเดิมพันทั้งหมดในการเสี่ยงวัดดวงครั้งสุดท้าย!

การเดิมพันครั้งนี้ไม่ธรรมดาเลย!

หลินหยางรู้สึกตื่นเต้น

เขาคิดพิจารณาอยู่สักพักหนึ่ง จึงถามว่า“ถ้าพวกคุณชนะ พวกคุณต้องการอะไร?”

“ง่ายมาก! ผมต้องการให้คุณคุกเข่าต่อหน้าทุกคน ก้มหัวให้ผม และยอมรับว่าตัวคุณเป็นหมอกำมะลอไร้ฝีมือ แค่นี้เอง”ฟู่เซิงไกวโส่วยิ้มอย่างเย็นชาพูดขึ้น

“อะไรนะ?”

“ไม่ได้! ไม่ได้เด็ดขาด!”

“หมอเทวดาหลิน อย่าพนันกับเขา! ถ้าแพ้จบเห่แน่!”

“ใช่ ! อย่าพนันนะ!”

ผู้คนได้ยินจึงพากันทยอยเกลี้ยกล่อม

แม้แต่หม่าไห่กับชวี่เทียนยังพากันเป็นกังวลขึ้นมา

“ประธานหลิน ตอนนี้พวกเราเหนือกว่า ถ้าไม่พนัน พวกเขาก็หมดปัญญา ถ้าพนัน พอแข่งแพ้ มันคือการทำลายทั้งหยางหัว คนจำนวนมากให้ความสนใจ ไม่คุ้มที่จะเสี่ยงนะครับ!”หม่าไห่รีบเกลี้ยกล่อม

“ใช่ประธานหลิน พวกเราไม่จำเป็นต้องสนใจเขา!”ชวี่เทียนเองก็พูด

แต่หลินหยางกลับส่ายหน้า

“ผมจะไม่รู้เหตุผลของเขาได้ยังไง? แต่ต่อให้ไปตอนนี้ แล้วต่อไปล่ะ? พวกเขาไม่มีทางยอมแพ้หรอก! ผมได้เพียงจัดการเขาอยู่ที่นี่ซะเลย!”

ทุกคนตะลึงงัน

“ประธานหลิน….”

“ไม่ต้องเกลี้ยกล่อม”

หลินหยางสูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นหันไปมอง สีหน้าไร้ความรู้สึกพูดว่า“ผมไม่ชอบเอาเปรียบคนอื่น และไม่ชอบเสียเปรียบด้วย ในเมื่อต้องการแข่งเดิมพัน อย่างนั้นพวกเรามาพนันที่ใหญ่กว่านี้เถอะ!”

“พนันใหญ่กว่านี้? คุณหมายความว่ายังไง?”ฟู่เซิงไกวโส่วชะงักและถามขึ้น

“ถ้าผมแพ้ ไม่ใช่แค่จะคุกเข่าก้มหัวต่อหน้าทุกคน ผมจะเอาหยางหัวมอบให้พวกคุณด้วย!”หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ

“ห๊ะ?”

ทุกคนที่อยู่ตรงนี้พากันเกรียวกราว

ฟู่เซิงไกวโส่วหายใจถี่ยิบ

“ผมจะไปรอคุณที่โรงยิม!”

ฟู่เซิงไกวโส่วพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แล้วหมุนตัวไป

หลินหยางมองตามแผ่นหลังของเขาด้วยสายตาราบเรียบ แต่จากนั้นนัยน์ตาก็ทีความเยือกเย็นแฉลบผ่าน

“หม่าไห่!”

“ประธานหลิน มีอะไรจะสั่งการครับ?”หม่าไห่เดินหน้าพูด

“คุณช่วยผมไปจัดการเรื่องหนึ่งหน่อยสิ”หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

“เรื่องอะไรครับ?”

“ขั้นแรก ผมต้องการประชาสัมพันธ์! ผมอยากให้การแข่งขันประลองครั้งนี้ รับรู้กันทั่วโลก ไม่ว่าจะเป็นโลกของการต่อสู้หรือทางการแพทย์ ไม่ว่าจะเป็นตระกูลใหญ่หรือตระกูลซ่อนเร้น จะต้องรับรู้เรื่องนี้ คุณไปติดต่อสื่อมวลชน ให้พวกเขามาที่เมืองเจียงเฉินเพื่อถ่ายทอดสดด้วย!”หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงอึมครึม

หม่าไห่หายใจถี่ยิบ ไม่อยากจะเชื่อ แต่ก็ตอบรับว่า“รับทราบ ประธานหลิน”

“ขั้นที่สอง ผมอยากให้คุณรีบไปหาอี้เซียนเทียน ให้เข้ารีบประกาศแจ้งองค์กร เพื่อเชิญองค์กรมาที่เมืองเจียงเฉิน และมาที่โรงยิม”หลินหยางพูดอีกครั้ง

“คนขององค์กรหรือ?”

หม่าไห่ขนลุกซู่ มองด้วยความตะลึง

แม้แต่ชวี่เทียนยังมึนงง “ประธานหลิน ตอนนี้พวกเรากำลังออกห่างคนขององค์กร ทำไมยังจะเรียกพวกเขามาที่เมืองเจียงเฉิน? ถ้าถูกพวกเขาจับอะไรบางอย่างได้ อย่างนั้น….ไม่ใช่ว่าพวกเรา….”

ชวี่เทียนพูดอึกๆ อักๆ อยากจะพูดอะไรแต่ก็ไม่กล้าพูดออกมา

“ผมรู้และเข้าใจถึงความกังวลใจของพวกคุณ แต่นี่เป็นองค์ประกอบสำคัญในการข่มขู่แดนมรณะ ถ้าผมชนะ บางทีเฟิงเสี่ยวสุ่ยพวกเขาอาจจะไปจากที่นี่ แต่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะยอมแพ้เลย ที่ผมเอาองค์กรออกมา ก็เพื่อจะช่วงชิงยื้อเวลา อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่กล้ามาเหิมเกริมกับพวกเราสักพัก”

“แต่พอเป็นแบบนี้ ก็นับว่าปิดตายทางหนีทีไล่ของพวกเราแล้ว ถ้าคุณแพ้ คนใต้หล้ารับรู้ อีกทั้งองค์กรก็จะประจักษ์เห็น จบเห่กันพอดี พอพ่ายแพ้เสียชื่อ ก็ไม่สามารถพลิกสถานการณ์ พลิกตัวได้นะ….”หม่าไห่พูดด้วยความเป็นกังวลใจ

“ประธานหลินคิดทบทวนดู”

“ใช่ประธานหลิน ระมัดระวังหน่อยดีกว่า”

ทั้งสองคนเกลี้ยกล่อม

แต่หลินหยางกลับส่ายหน้า

“ผมได้ตัดสินใจแล้ว พวกคุณไม่จำเป็นต้องเกลี้ยกล่อมแล้ว อีกอย่างผมเองก็ไม่มีหนทางที่จะย้อนกลับได้แล้ว! รีบไปจัดการเถอะ!”

ทั้งสองคนสองสบสายตากัน สุดท้ายก็จนปัญญา

“รับทราบ ประธานหลิน!”