สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2379

แฮ่ก! แฮ่ก! แฮ่ก...

เสียงหายใจหอบดังขึ้นบนถนนในชนบทที่รกร้างแห่งนี้

เฟิงเซี่ยวสุ่ยพาลูกน้องสองคนที่หลบหนียังคงวิ่งเตลิด

ความกลัว ความกังวลล้อมรอบพวกเขา

ไม่รู้ว่าวิ่งมาได้ไกลแค่ไหนแล้ว จนกระทั่งร่างกายที่เผยความอ่อนล้า ทุกคนเหงื่อออกมาก ขาทั้งคู่ไม่มีแรงอีกต่อไป ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงเดินกะโผลกกะเผลกและล้มลงในทุ่งข้าวสาลีข้างๆ โดยไม่มีเรี่ยวแรงอีกต่อไป

หลังจากนอนลงแบบนี้ประมาณยี่สิบนาที คนกลุ่มหนึ่งก็วิ่งเข้ามา

คนเหล่านี้มาจากแดนมรณะที่มารอรับเฟิงเซี่ยวสุ่ย

“เฟิงเซี่ยวสุ่ย เราไล่ตามจุดพิกัดที่คุณเปิดจนมาถึงที่นี่ เกิดอะไรขึ้น ทำไมคุณถึงกระเซอะกระเซิงเยี่ยงนี้ แล้วคนอื่นๆ ล่ะ ทำไมถึงมากันแค่สามคน” ชายหัวล้านคนหนึ่งในกลุ่มถามด้วยน้ำเสียงตั้งอกตั้งใจ

เฟิงเซี่ยวสุ่ยลุกขึ้นด้วยความยากลำบาก กัดฟันและตะโกน: "คนอื่นๆ ตายหมดแล้ว! รีบพาฉันกลับไปที่เผ่าเร็วเข้า พาฉันกลับไป!!"

ทุกคนรู้ทันทีถึงความร้ายแรงของปัญหา ดังนั้นพวกเขาจะกล้าพูดมากกว่านี้ได้อย่างไร รีบนำทั้งสามขึ้นรถทันที มุ่งตรงไปยังแดนมรณะ

ในแดนมรณะ

ภายในศาลาขนาดใหญ่ที่สร้างด้วยไม้สีขาวบริสุทธิ์

เฟิงเซี่ยวสุ่ยและลูกน้องทั้งสองถูกลากเข้าไปในห้องโถงใหญ่ของศาลา

เฟิงเซี่ยวสุ่ยนอนอยู่บนพื้น ราวกับว่าเขายังหายใจไม่ทั่วท้อง จนกระทั่งมีคนสองสามคนที่มีออร่านิรันดร์ ความน่าสะพรึงกลัวที่ไม่มีที่สิ้นสุดเดินขึ้นมาที่ห้องโถง พวกเขาทั้งสามจึงคุกเข่าลงและคำนับด้วยความยากลำบาก

"เฟิงเสี่ยวสุ่ย...ขอคารวะท่านอาวุโสทุกท่าน..."

"เฟิงเสี่ยวสุ่ย ทำไมนายเพิ่งกลับมา? ฟู้เซิงไกวโสว่มาถึงแดนมรณะนานแล้ว! คุณมัวแต่ไปทำอะไรลง คนอื่นๆ ล่ะ"

ชายวัยกลางคน มีเคราแพะและผมตรงขมับสีเทาถามด้วยเสียงต่ำ น้ำเสียงจริงจังอย่างมาก

"ผู้อาวุโสใหญ่... เรา... เจอเรื่องไม่คาดฝัน..." เฟิงเซี่ยวสุ่ยพูดเสียงสั่น สีหน้าโศกเศร้า

"เรื่องไม่คาดฝัน?"

“ใช่ครับ เดิมทีเซี่ยวสุ่ยต้องการนำหัวหน้าของหมอเทวดาหลินกลับมา แต่ไม่คิดว่าจะได้พบกับเทพบู๊ในสถาบันทางการแพทย์พรรคซวนอี ที่แท้เทพบู๊เป็นคนฝั่งหมอเทวดาหลิน ด้วยความช่วยเหลือของเธอ จึงไม่สามารถทำอะไรกับหมอเทวดาหลินได้ มีหลายคนเสียชีวิตด้วยน้ำมือของ เทพบู๊..."

"เทพบู๊? ดูเหมือนว่าแผนกข่าวกรองของเราในแดนมรณะจะไร้ความสามารถมากจนเราไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างเทพบู๊และหมอเทวดาหลิน รีบส่งคนไปตรวจสอบบอกพวกแผนกข่าวกรองว่าหากมีข้อผิดพลาดอีก พวกเขาจะถูกลงโทษทั้งหมด!” ผู้อาวโสใหญ่กล่าวอย่างไร้ความรู้สึก

คำพูดจบลง คนอื่นๆ ก็ก้มศีรษะลงทันที

"ครับ ผู้อาวุโสใหญ่"

"สำหรับเฟิงเซี่ยวสุ่ย ในภารกิจในครั้งนี้พวกนายทำล้มเหลว ทำให้แดนมรณะของฉันต้องเสียหน้า ยิ่งแบบว่าต้องเสียหน้าในกรณีที่ทำให้เรื่องใหญ่โตจนทุกคนรู้เรื่อง มันไม่น่าให้อภัย!" ผู้อาวุโสใหญ่โบกมือ: "นำตัวขึ้นมา!"

ทันใดนั้นมีคนนำฟู้เซิงไกวโสว่ที่ใส่กุญแจมือและล่ามโซ่เข้ามาในห้องโถง

ฟู้เซิงไกวโสว่คุกเข่าลงบนพื้น ใบหน้าของเขาซีดเซียว มีความอ่อนล้า เห็นได้ชัดว่าเขาเคยถูกลงโทษมาก่อน

"พวกนายทำงานไร้ประสิทธิภาพ ทำลายชื่อเสียงที่มีมาหลายพันปีของแดนมรณะ โทษนี้ไม่อาจละเว้นได้ ฉันจะลงโทษพวกนายให้เข้าคุกโหด ไปคิดไตร่ตรองเป็นเวลาสามวัน พวกนายยินยอมหรือไม่" ผู้อาวุโสใหญ่กล่าวอย่างเคร่งขรึม

เมื่อพวกเขาได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของพวกเขาก็ตกตะลึง มองไปที่ผู้อาวุโสใหญ่ด้วยความไม่เชื่อ

แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครกล้าปฏิเสธ และพวกเขาทั้งหมดก็ก้มคำนับพูดว่า: "พวกผมรับการลงโทษ"

“เอาล่ะ งั้นก็จัดการซะ ไปที่คุกโหด!" ผู้อาวุโสใหญ่โบกมือของเขา

“ผู้อาวุโสใหญ่ เซี่ยวสุ่ยมีเรื่องจะรายงานอีกเรื่องครับ” เฟิงเซี่ยวสุ่ยรีบพูด

"เรื่องอะไร?"

"ผู้อาวุโสใหญ่ แม้ว่าหมอเทวดาหลิน และ เทพบู๊จะชั่วช้า แต่ผู้ที่ชั่วช้าที่สุดในครั้งนี้คือ ลัทธิปีศาจสวรรค์" เฟิงเซี่ยวสุ่ยพูดด้วยความโกรธ กัดฟันแน่น

“ลัทธิปีศาจสวรรค์?”

หลายคนขมวดคิ้ว

อย่างไรก็ตาม ฟู้เซิงไกวโสว่ตะโกนอย่างเร่งด่วน: "ผู้อาวุโสใหญ่ ไม่ได้นะครับ!"

"ทำไม" ผู้อาวุโสใหญ่จ้องที่เขา

ฟู้เซิงไกวโสว่โค้งคำนับและพูดว่า: "ผู้อาวุโสใหญ่เหตุผลที่ลัทธิปีศาจสวรรค์ฆ่าคุณชายเฟิงโดยตั้งใจก็เพื่อให้พวกเราต่อสู้กับเมืองเจียงเฉิงจนเอาเป็นเอาตาย ตอนนี้เมืองเจียงเฉิงมีเทพบู๊ดูแลแล้ว มันไม่ง่ายที่จะจัดการเหมือนที่เราจินตนาการมาก่อน ถ้าเราฝืนบังคับไปขยับหมอเทวดาหลิน ผมกังวลว่าลัทธิปีศาจสวรรค์จะใช้ประโยชน์เข้ามาแทรกแซง ซึ่งจะไม่ดีต่อแดนมรณะของเราดังนั้นผมคิดว่า จัดการกับลัทธิปีศาจสวรรค์ก่อนอย่างน้อยให้พวกเขาได้รู้ทัศนคติของเรา และไม่จำเป็นต้องสนใจเมืองเจียงเฉิน เพราะหมอเทวดาหลินรู้ว่าเขาอ่อนแอดังนั้นเขาจะไม่ริเริ่มที่จะยั่วยุเรา ดังนั้นเราจึงไม่จำเป็นต้องต่อสู้สองด้านต้องทนทุกข์ทรมานจากศัตรู เมื่อเราจัดการกับลัทธิปีศาจสวรรค์แล้ว หมอเทวดาหลินจะรู้แล้วต้องยอมจำนนอย่างแน่นอน คำนับยอมรับใช้ จะกล้ากบฏได้อย่างไร”

หลังจากคำพูดเหล่านี้ ผู้อาวุโสหลายคนอดไม่ได้ที่จะพยักหน้า

"มีเหตุผล"

"ใช่"

เฟิงเซี่ยวสุ่ยเหล่ไปที่ฟู้เซิงไกวโสว่ แล้วพูดว่า "ฟู้เซิงไกวโสว่ เกิดอะไรขึ้น? คุณถูกหมอเทวดาหลินซื้อตัวแล้วเหรอ ถึงกับไปช่วยหมอเทวดาหลินพูด?”

“ฉันคือช่วยคิดแทนแดนมรณะ! คุณชายเฟิง โปรดอย่าคาดเดาส่งเดช” ฟู้เซิงไกวโสว่พูดอย่างจริงจัง

"จริงเหรอ? แต่ฉันได้ยินมาว่าใครบางคนได้รับบุญคุณจากหมอเทวดาหลิน ไม่เพียงเท่านั้น หมอเทวดาหลินส่งออกจากเมืองเจียงเฉิงด้วย! เป็นไปได้ไหมที่คุณพูดเช่นนี้ เพราะรู้สึกขอบคุณต่อหมอเทวดาหลิน" เฟิงเซี่ยวสุ่ยเย้ยหยัน

ฟู้เซิงไกวโสว่นั้นหมดความอดทน หน้าแดงก่ำ: "คุณชายเฟิง คุณ... คุณใส่ร้ายคนโดยไม่มีหลักฐานได้อย่างไร? คุณบอกว่าฉันรู้สึกขอบคุณหมอเทวดาหลิน แล้วคุณล่ะ? คุณกลับมาโดยสวัสดิภาพ ไม่ใช่เพราะหมอเทวดาหลินไม่ถือสาคุณ ปล่อยตัวคุณกลับมาหรอกหรือ?”

“นั่นเป็นเพราะเขากลัวแดนมรณะของเรา ไม่กล้าฆ่าฉันเท่านั้นเอง” เฟิงเซี่ยวสุ่ยรู้สึกหงุดหงิดมาก

“พอแล้ว!” ในขณะนี้ผู้อาวุโสใหญ่ตะโกนด้วยเสียงต่ำ

ทั้งสองไม่กล้าพูดอะไรสักคำ

"เฟิงเซี่ยวสุ่ย ฟู้เซิงไกวโสว่พูดถูก เรื่องของเมืองเจียงเฉินก็เลื่อนออกไปก่อน หลังจากที่แดนมรณะของเราติดต่อกับลัทธิปีศาจสวรรค์แล้ว รอดูทัศนคติของลัทธิปีศาจสวรรค์ก่อน หลังจากจัดการกับลัทธิปีศาจสวรรค์ เมื่องเจียงเฉินเล็กๆ นี้ ก็แพ้ภัยโดยไม่ต้องโจมตี ยิ่งไปกว่านั้น ในตอนนี้ ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับเมืองเจียงเฉินก็คำนวณพลาด ผู้อาวุโสสามจำเป็นต้องตรวจสอบใหม่ เข้าใจไหม?”

“ครับ ผู้อาวุโสใหญ่” เฟิงเซี่ยวสุ่ยโค้งคำนับและตอบรับ

"เรียกผู้อาวุโสสองมา สั่งให้เขาเดินไปลัทธิปีศาจสวรรค์ด้วยตนเอง!"

"รับทราบครับ!"