สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2454

“กบฏ? เทียนเจียวสูงสุดของพวกนายเป็นฮ่องเต้เหรอ ถ้าไม่ใช่ จะพูดว่ากบฏได้ยังไง” หลินหยางพูดอย่างว่างเปล่า

“หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว! หมอเทวดาหลิน เราจะไม่พูดซ้ำเป็นครั้งที่สาม ฟังนะ นายพาคนของนายตามเราไปที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เดี๋ยวนี้ หากนายกล้าฝ่าฝืน เทียนเจียวสูงสุดจะทำลายเมืองเจียงเฉิง กวาดล้างพวกแกทั้งหมดอย่างแน่นอน ไม่ให้เหลือซาก แกอยากจะอยู่หรือตายล่ะ” ชายคนนั้นพูดอย่างเย็นชา

"ฉันคิดว่าแกยังไม่เข้าใจสถานการณ์สินะ ทุกคน ลงมือพร้อมกันเลย กำจัดคนพวกนี้ก่อนค่อยว่ากัน!" ฉยงตาวสบถ รีบพุ่งไปข้างหน้า

มีดวิเศษอันรุนแรงฟันเข้าใส่คนเหล่านี้

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ใบมีดจะมาฟันมาถึง ชายคนนั้นสะบัดหลังมือออกไป

เคร้ง!

มีเสียงดังที่คมชัด

ดาบของฉยงตาวหักเพราะแรงกระแทก และแรงฝ่ามือหนาก็ตบลงบนร่างกายของฉยงตาว

"อุ๊บ..."

ฉยงตาวถูกตีจนถอยหลังครั้งแล้วครั้งเล่า เลือดในร่างกายของเขาพลุ่งพล่าน เกือบจะล้มลงกับพื้น

“ฮึ่ม พวกฝูงมด กล้าดียังไงมาต่อกรกับภูเขาศักดิ์สิทธิ์อย่างเรา ไม่ชั่งน้ำหนักดูบ้างเลย” ชายคนนั้นตะคอกอย่างเย็นชา

“แก! ไอ้สารเลว!”

ฉยงตาวกัดฟัน กัดฟัยฝนพุ่งเข้าใส่อีกครั้ง

คนอื่นๆ ก็ไม่เพียงแค่รับชม ตรงเข้าโจมตี

“พวกภูเขาศักดิ์สิทธิ์อย่ามาอวดดี คอยดูหยวนซิงจะสอนบทเรียนให้พวกแกเอง!”

“ฆ่า!”

ทุกคนเริ่มต่อสู้กันที่หน้าประตูสถาบันการแพทย์ซวนอี

แม้ว่าคนของภูเขาศักดิ์สิทธิ์จะแข็งแกร่งมาก แต่เสือดีก็ไม่สามารถต้านทานฝูงหมาป่าได้ หลังจากนั้นไม่นาน คนเหล่านี้ก็ถูกปราบลง

หลินหยางยืนดูด้วยสายตาเย็นชาอยู่ด้านข้างตลอดเวลา

"ดี! ดี! ดี! หมอเทวดาหลิน! แกแน่มาก เมืองเจียงเฉินของพวกแกรอล้มสลายได้เลย! คนของหยางหัวรอตายได้เลย! ในโลกนี้ ไม่มีใครช่วยพวกแกได้หรอก! ไม่มี!" ชายคนนั้นคำราม โกรธอย่างยิ่ง

“ฉันไม่รู้ว่าจะมีใครช่วยฉันได้ แต่ฉันรู้เพียงว่าไม่มีใครช่วยพวกแกได้แน่นอน!”

หลินหยางก้าวไปข้างหน้า จ้องมองคนเหล่านี้อย่างเย็นชาและพูดว่า: "ในเมื่อภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพวกแกตัดสินใจที่จะฆ่าฉัน ถ้าอย่างนั้นบอกฉันสิ ฉันไม่ควรใจอ่อนใช่ไหม?"

ชายคนนั้นหายใจเข้าลึกๆ: "แกจะทำอะไร "

"แน่นอนว่าฆ่าคนสิ!"

หลินหยางโบกมือ พูดอย่างเย็นชา: "พาพวกมันไปที่ชานเมือง และกำจัดพวกมันซะ ฟังนะ ขุดหลุมใหญ่หน่อยสำหรับพวกมัน เพื่อจะได้ไม่มีใครหาว่าฉันตระหนี่"

“ครับ หมอเทวดาหลิน!"

ฝูงชนตะโกนขานรับ มัดคนเหล่านี้ทันที แล้วนำพวกเขาขึ้นรถ พาไปที่ชานเมืองเพื่อกำจัด

ในที่สุดคนของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ก็รู้สึกกลัว

“หมอเทวดาหลิน คุณทำแบบนี้ไม่ได้นะ! คุณอยากจะก่อสงครามกับภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรางั้นหรือ หยุดนะ หยุดเดี๋ยวนี้!!”

“คุณ... ถ้าคุณไม่อยากไป ก็ไม่เป็นไร ปล่อยเราไปเถอะ เราจะกลับไปอธิบายดีๆ กับเทียนเจียวสูงสุด รีบปล่อยพวกเราไปเถอะ!"

"หมอเทวดาหลิน หยุด!!"

ทุกคนตะโกนด้วยความตื่นตระหนก

หลินหยางยกมือขึ้น

ทุกคนหยุดทันที

“ดูเหมือนว่าพวกนายไม่อยากตาย” หลินหยางพูดอย่างใจเย็น

"ครับ...ครับ..."

"หมอเทวดาหลิน ทำไม...ทำไมต้องทำให้เรื่องวุ่นวายแบบนี้ด้วย คุณไม่อยากไป ก็พูดคำเดียว เอาเป็นว่าเรามาที่นี่เพื่อเจรจากับคุณ ไม่ได้มาบีบบังคับคุณ คุณไม่ตกลง เราก็แค่กลับไป...”

ความเย่อหยิ่งจองหองของชายคนก่อนหายไปแล้ว เหลือเพียงแต่ความกลัวและตัวสั่นเข้ามาแทนที่

“ฉันไม่ใช่เด็กโง่อายุสามขวบ ให้พวกนายกลับไปงั้นเหรอ? พวกแกจะหักหน้าฟ้องกับเทียนเจียวสูงสุดน่ะสิ และยุยงให้เขาโจมตีเมืองเจียงเฉินของฉัน ในเมื่อหักหน้ากันแล้ว ฉันจะปล่อยให้พวกแกไปได้ยังไง” หลินหยางส่ายหัว

“เช่นนั้น หมอเทวดาหลิน คุณ... คุณจะฆ่าเราให้ได้เลยเหรอ” ชายคนนั้นตัวสั่น

เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าหมอเทวดาหลินที่มีชื่อเสียงระดับโลกในเมืองเจียงเฉินคนนี้จะเป็นหมอที่โหดเหี้ยมและเด็ดขาดเช่นนี้ได้อย่างไร

ไม่ใช่ว่าหมอเทวดาคือต้องมีความเห็นอกเห็นใจกันหรอกเหรอ?

มือของเขาถูกมัดไว้ ไม่สามารถขัดขืนได้ ทำได้เพียงปล่อยตามธรรมชาติ

“ความอดทนของฉันมีจำกัด ถ้านายรู้อะไร ก็รีบพูดออกมา ถ้าฉันหมดความอดทน นายจะไม่มีโอกาสเลย” หลินหยางพูดอย่างเฉยเมย

"ฉันพูด ฉันพูดทุกอย่างแล้ว...หมอเทวดาหลิน ความจริงแล้วสนามฝึกนี้ไม่ใช่สนามฝึกธรรมดา"

ชายคนนั้นหอบ ตะโกนอย่างสุดกำลัง

“สนามฝึกนั่นมีไว้เพื่ออะไร” หลินหยางถาม

"กระผมไม่รู้อะไรมาก แต่บังเอิญได้ยินผู้ใหญ่พูดถึงเรื่องนี้ พวกเขากล่าวว่าที่ตั้งของสนามฝึกเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่หาได้ยากในรอบหลายพันปี และมันคือแกนหลักของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ที่ว่าสนามฝึก มันไม่ใช่สนามฝึกจริงๆ แต่เป็นสถานที่ขึ้นสู่สวรรค์” ชายคนนั้นพูดอย่างสั่นเทา

“สถานที่ขึ้นสู่สวรรค์?”

หลินหยางตกตะลึง

คนรอบข้างต่างมองหน้ากันด้วยความตกตะลึง

"สถานที่ขึ้นสู่สวรรค์อะไรกัน? อย่าพูดไร้สาระที่นี่นะ!"

"เป็นไปได้ไหมที่เทียนเจียวสูงสุดต้องการขึ้นไปเป็นเทพเจ้า"

"คิดว่าพวกเราโง่หรือ มาสร้างเรื่องไร้สาระที่นี่!"

ทุกคนสาปแช่ง เหยียดเท้าไปกระทืบ

"โอ้ย...ฉัน....ฉันไม่ได้โกหกพวกคุณ ไม่ได้แต่งเรื่องขึ้นมา มันเป็นเรื่องจริง! ฉันได้ยินกับหูตัวเอง...เว่นแต่ว่าพวกเขาจะโกหกฉัน ฉันไม่กล้าโกหกพวกคุณแน่ๆ หยุดกระทืบ หยุดเตะได้แล้ว…” ชายคนนั้นหยุดร้องไห้ไม่ได้

หลินหยางโบกมือ ทุกคนจึงหยุด

“สถานที่ขึ้นสู่สวรรค์ ไว้ทำอะไร?”

หลินหยางนั่งย่อตัวลง จ้องมองชายคนนั้นและถาม

"หมอเทวดาหลิน กระผม...กระผมไม่รู้จริงๆ..." ชายคนนั้นพูดอย่างอ่อนแรง: "เรื่องสำคัญเช่นนี้ กระผมสามารถได้ยินเรื่องเล็กๆ น้อยๆ มาได้ ก็เป็นเรื่องคอขาดบาดตายแล้ว มากกว่านี้กระผมก็ไม่กล้าถามอีกแล้ว...."

แล้วสถานที่ศักดิ์สิทธิ์หรือสถานที่ขึ้นสู่สวรรค์นี้ ต่างกันอย่างไร

"ผมก็ไม่แน่ใจ แต่ผมเคยเข้าไปในสถานที่ขึ้นสู่สวรรค์ หลังจากเข้าไปแล้ว ก็รู้สึกได้ถึงพลังวิญญาณที่แข็งแกร่งมากที่หลั่งไหลเข้าสู่ร่างกาย มันมหัศจรรย์มาก และสิ่งที่เรียกว่าการสร้างสนามฝึกนั้น เป็นการสร้างค่ายกลขนาดใหญ่...ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเทียนเจียวสูงสุดได้ให้คนรวบรวมวัสดุทุกที่ ก็เพื่อสร้างสร้างสนามฝึกค่ายกลนี้เท่านั้น วัสดุที่เขาใช้นั้น ล้วนเป็นของหายากทั้งหมดในโลกนี้ เมื่อสร้างสนามฝึกสำเร็จแล้ว... เทียนเจียวจะทะยานขึ้นระดับสูงสุด ไม่มีใครเทียบได้ในโลก..." ชายคนนั้นพูดอย่างสั่นเทา