สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2508

ผู้คนต่างจับจ้องตาเบิกกว้างและมองไปข้างหน้าอย่างใจจดใจจ่อ

จากนั้นก็พบว่ามีใครคนหนึ่งยืนตระหง่านอยู่ข้างหน้าของรองแม่ทัพจางและทหารคนอื่นในกองกำลังมังกร

ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือคนที่ยืนอยู่ข้างไช่ผิงอันก่อนหน้านี้ นั่นก็คือหลินหยาง!

แม้ว่าบุคคลนี้จะมีหน้าตาที่ไม่คุ้นเคย แต่เนื่องจากการแทรกแซงของกองกำลังจำนวนมากในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ จึงไม่มีใครถามว่าเขาเป็นใคร

อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครคิดว่าความแข็งแกร่งของบุคคลนี้จะโดดเด่นมากเช่นนี้

ผู้คนที่ปิดบังใบหน้าเหล่านั้นผงะไปครู่หนึ่ง และหลังจากมองหน้ากัน พวกเขาก็พุ่งเข้าหาหลินหยางอีกครั้ง

หลินหยางเองก็พลิกฝ่ามือเหวี่ยงมีดที่น่าสะพรึงกลัวหลายเล่มและฟันไปที่คอของคนเหล่านี้

ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก...

ผู้ที่ปิดบังใบหน้าหลายคนล้มลงกับพื้นพร้อมกับถูกเชือดคอ

คนที่เหลือหน้าซีดด้วยความตกใจ และไม่กล้าก้าวไปข้างหน้าอีก แต่ละคนอดไม่ได้ที่จะถอยออกไป

เทียนเจียวสูงสุดที่อยู่รอบนอกดูเหมือนจะตระหนักว่าสถานการณ์แปลกไปพร้อมกับรีบเร่งจัดการทันที

ในชั่วพริบตา รอยแตกในเกราะป้องกันอากาศโดยรองแม่ทัพจางและคนอื่นๆ ก็เพิ่มขึ้น ราวกับใยแมงมุมที่ปกคลุมเกราะป้องกันอากาศ หากพลังนั้นเพิ่มขึ้นอีก เกราะป้องกันอากาศทั้งหมดก็จะแตกลงทันที

"หัวหน้า ใกล้จะทนไม่ไหวแล้ว..." ทหารคนหนึ่งตะโกนสุดเสียง

"หัวหน้ารีบถอยกลับไปเร็วเข้า ไม่งั้นหัวหน้าถูกถล่มย่อยยับแน่!" ทหารอีกคนตะคอก

"ถอยอะไรกัน? ผมถอยไปแล้วพวกคุณล่ะ? ผมไม่เป็นไร! พวกคุณรีบหนีออกไป!"

รองแม่ทัพจางตะโกนและปล่อยพลังเข้าไปยังเกราะป้องกันอย่างคลุ้มคลั่งเพื่อคิดจะทำให้มันรักษาเสถียรภาพเอาไว้ได้

ทว่าพลังของพวกเขาจะสู้พลังของเทียนเจียวสูงสุดได้อย่างนั้นเหรอ?

"ฆ่า!"

ขณะนี้เอง ข้างนอกก็มีเสียงอันเยือกเย็นดังขึ้น

กลุ่มคนปิดบังใบหน้าต่างพากันพุ่งเข้าใส่หลินหยาง

ควับ!

ในเวลาเดียวกัน แนวโน้มที่น่าตกใจและน่าสะพรึงกลัวก็มาถึงหลินหยางอีกครั้ง

เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายต้องการหยุดยั้งหลินหยางและให้คนปิดบังใบหน้าเหล่านี้สังหาร

และพลังที่กดดันและกดทับหลินหยางเหล่านี้นั้นก็แข็งแกร่งและมีพลังมากขึ้น

ใบหน้าของรองแม่ทัพจางเปลี่ยนไปอย่างมาก เขารีบตะโกน "คุณ รีบมาหาพวกเราเร็วเข้า เร็วเข้า!"

แม้ว่าหลินหยางจะทรงพลัง แต่รองแม่ทัพจางไม่เชื่อว่าเขาคนเดียวจะสามารถรับมือกับสถานการณ์ที่น่ากลัวของคู่ต่อสู้ได้

ในเวลานี้ หากหลินหยางต้องการอยู่รอด เขาจำเป็นต้องพึ่งพาพวกเขาเท่านั้น

แต่ถึงอย่างนั้นรองแม่ทัพจางจะทนอยู่ได้นานแค่ไหน?

เมื่อเห็นเช่นนี้ กลุ่มคนที่ปิดบังใบหน้าก็ฉวยโอกาสจากสถานการณ์และรีบรุดหน้าไปโดยต้องการกำจัดหลินหยางและรองแม่ทัพจางให้สิ้นซาก

ในมุมมองของไช่ผิงอัน นี่เกือบจะเป็นสถานการณ์ที่สิ้นหวัง

"มานี่เร็วเข้า!"

รองแม่ทัพจางกัดฟันอย่างฝืนทน เมื่อเห็นว่าหลินหยางไม่ขยับ เขาก็คำรามอย่างกระวนกระวาย

ทหารที่อยู่ข้างๆ เขาแทบจะหมดแรงจากการประคองรักษาสถานการณ์ บางคนถึงกับกระอักเลือดออกมา และผิวหนังที่แขนก็ฉีกขาด ราวกับว่าเนื้อของพวกเขากำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาวิกฤตนี้!

ควับ!

จู่ๆ หลินหยางก็เพิกเฉยต่อพลังและความกดดันทั้งหมดที่เข้าหาเขา และเหวี่ยงหมัดไปที่โล่อากาศเหนือหัวของ รองแม่ทัพจางและพวกที่อยู่ถัดจากเขา

ปัง!

โล่อากาศที่ทุกคนพยายามประคับประคองก็ระเบิดในทันที

"อะไรกัน?"

รองแม่ทัพจางตกตะลึงอย่างมาก

ผู้ชายคนนี้กำลังทำอะไร? ทำไมต้องทำลายเกราะป้องกันด้วย?

ผู้ชายคนนี้พยายามจะฆ่าเราเหรอ?

ในหัวของรองแม่ทัพจางสั่นอย่างบ้าคลั่งและไม่สามารถเข้าใจได้

จากนั้นในวินาทีต่อมาเขาก็กลายเป็นหินอย่างสมบูรณ์

แต่เมื่อเห็นว่ากำปั้นที่ทำลายเกราะป้องกันยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและกระแทกอย่างรุนแรงต่อพลังที่ถาโถมเข้ามา

ทันใดนั้นแนวพลังป้องกันก็พังทลายลง

พลังหมัดแข็งแกร่งและไร้เทียมทาน! สามารถเขย่าทุกสิ่งให้สั่นสะเทือนได้!

วงกลมที่เหลืออยู่แผ่กระจายออกไปเหนือศีรษะของทุกคน

พลังความกดดันที่มีต่อทุกคนหายไปทันที

ท้องฟ้าแจ่มใสเหนือศีรษะของพวกเขาอีกครั้ง!

การเกิดขึ้นของสถานการณ์นี้ทำให้ทุกคนตกใจอย่างมาก

ผู้คนตกใจจนหัวใจแทบจะหลุดออกมา

ใครจะคิดว่าคนๆ นี้จะสามารถทำลายพลังของเทียนเจียวสูงสุดได้ด้วยหมัดเดียว!

แม้ว่าเทียนเจียวสูงสุดจะไม่ปรากฏตัว แต่ทุกคนก็รู้ว่าพลังนี้มาจากเขา!

คนที่ปิดบังใบหน้าเหล่านั้นตกตะลึง พวกเขาทั้งหมดหยุด โดยไม่กล้าโจมตีอีก

ด้วยวิธีการลงมือของหลินหยาง เกรงว่าคงฉีกพวกเขาออกเป็นชิ้นๆ อย่างแน่นอน

เพียงชั่วพริบตาผู้คนต่างสั่นสะท้านและไม่กล้าก้าวไปข้างหน้า

กองกำลังได้ปิดกั้นทางเข้าออกทั้งหมดเอาไว้

หลินหยางรีบออกไปทันทีเช่นกัน แต่เขาไม่มีเวลาดูคนเหล่านี้ และรีบไปที่แหล่งที่มาของพลังนั้นทันที

รองแม่ทัพจางเองก็ตระหนักได้เช่นกันและตะโกนทันที "เร็วเข้า จับเขาเร็วเข้า!"

"รับทราบ!"

ทุกคนต่างทำตามคำสั่งทันที

และขณะนี้เอง คนกลุ่มหนึ่งก็มุ่งหน้ามาที่ยอดเขาแห่งนี้

ผู้ที่เดินนำมาก็คือเทียนเจียวสูงสุด

ใบหน้าของรองแม่ทัพจางหม่นหมองลงทันที ก่อนที่เขาจะพูดอะไร เขาก็เห็นเทียนเจียวสูงสุดยกมือขึ้น และคนที่อยู่ข้างหลังเขาเดินไปข้างหน้าพร้อมกับกลุ่มคนที่สวมหน้ากากปิดบังใบหน้าซึ่งถูกมัดและผลักพวกเขาไปที่ใจกลางฝูงชน

สีหน้าของหลินหยางไม่เป็นธรรมชาติอย่างมาก

"รองแม่ทัพจางอย่าเพิ่งตื่นตระหนก ผมจับหัวขโมยที่แอบโจมตีพวกคุณได้แล้ว ผมจับตัวพวกเขาได้แล้ว ที่เหลือก็เป็นหน้าที่ของพวกคุณจัดการกับพวกเขาเอง!" เทียนเจียวสูงสุดกล่าวอย่างใจเย็น

รองแม่ทัพจางไม่พูดอะไรสักคำและจ้องมองอย่างเย็นชาไปยังผู้ที่ถูกคนของภูเขาศักดิ์สิทธิ์มัดไว้ และกำหมัดแน่น

เขาสูดหายใจเข้าและกำลังจะก้าวไปข้างหน้าและดึงหน้ากากของคนเหล่านี้ลง

แต่ขณะนี้เอง

"อ๊า! ! !"

จู่ๆ คนสวมหน้ากากเหล่านั้นก็ส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดออกมา จากนั้นอุณหภูมิที่สูงมากก็ถูกปล่อยออกมาจากร่างกายของพวกเขา

"แย่แล้ว!"

รองแม่ทัพจางตกใจและรีบพุ่งไปหากลุ่มคนที่สวมหน้ากากปิดบังใบหน้าทันที

"หัวหน้า! อย่า!"

ทหารที่อยู่ข้างๆ เขารีบคว้าตัวเขาไว้

"อย่างประมาท!"

"ปล่อยผม รีบปล่อยผมเดี๋ยวนี้!"

รองแม่ทัพจางร้องโอดครวญ

ทว่ากลับสายเกินไป

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม...

ผู้คนที่สวมหน้ากากปิดบังใบหน้าทั้งหมดที่เทียนเจียวสูงสุดจับได้ระเบิดตัวเอง

ร่างของพวกเขาแหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยและสิ้นใจลงทันทีโดยไม่เหลืออะไรเลย

พลังที่เกิดจากการระเบิดตัวเองนั้นไม่มากเกินไป และทหารกองกำลังมังกรที่อยู่รายรอบก็ถือโล่ที่ทำจากวัสดุพิเศษเพื่อป้องกันพวกเขาทันเวลา ดังนั้นจึงไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร

เมื่อรองแม่ทัพจางสงบลง เขามองไปที่ชิ้นส่วนที่แตกกระจายไปทั่วพื้นด้วยความเขาตกตะลึง