สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2513

รองแม่ทัพจางเป็นคนเฉลียวฉลาด เขาเพียงแค่มาหาหลินหยางเพื่อยืนยันให้แน่ชัดว่าศพที่แหลกสลายเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้วสามารถชุบชีวิตได้หรือไม่ แต่หลังจากที่หลินหยางปฏิเสธ รองแม่ทัพจางก็เข้าใจแผนการของหลินหยางได้ในทันที

ด้วยเหตุนี้ก่อนที่จะมาถึงเมืองเจียงเฉิน รองแม่ทัพจางจึงขอให้ผู้บังคับบัญชาเพิ่มกำลังคน และในเวลาเดียวกันก็นำกองทัพกองกำลังมังกรที่ตนเองให้มาประจำอยู่ที่เมืองเจียงเฉินด้วย เพื่อเตรียมป้องกันการโจมตีของภูเขาศักดิ์สิทธิ์

เมื่อเห็นกองทัพกองกำลังมังกรเคลื่อนพลเข้ามาที่เมืองเจียงเฉิน คนของลัทธิปีศาจสวรรค์กับแดนมรณะก็อดไม่ได้ที่จะตื่นตัว

คนเหล่านี้สามารถเป็นตัวแทนของแดนมังกรได้ พละกำลังแข็งแกร่ง พวกเขาไม่อยากไปยั่วยุด้วย

"หมอเทวดาหลินคนนี้ จะเชิญกองทัพกองกำลังมังกรมาได้อย่างไร?"

"กองทัพนี้ไม่ใช่ว่ามีความเกี่ยวข้องแล้วจะสามารถเชิญมาได้นะ ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างผิดปกติที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ รีบรายงานไปยังแดนมรณะโดยเร็ว"

"ครับ"

การปฏิบัติการของผู้คนรวดเร็วอย่างมาก

ด้วยการเคลื่อนพลเข้ามาของกองทัพกองกำลังมังกร สายตาของทั่วทุกมุมโลกจับจ้องมาที่เมืองเจียงเฉินทั้งหมด

เมื่อหลินหยางกลับมาถึง ก็มาที่ห้องอบยาทันที

"หมอเทวดาหลิน!"

"ดีจริงๆ หมอเทวดาหลิน ดีเหลือนเกินที่ท่านกลับมาอย่างปลอดภัย!"

เสิ่นเหนียนหัวกับไป๋หนานหลีละจากการกลั่นยา รีบเข้ามาต้อนรับทันที

แต่หลินหยางไม่ได้เอ่ยปากพูด และเดินผ่านพวกเขา มายังด้านหน้าโต๊ะ หยิบผงแป้งจากในตู้ด้านข้างออกมาหนึ่งถุง จากนั้นก็ดึงแขนเสื้อข้างซ้ายของตนเองขึ้น เหยียดแขนที่หักลงบนโต๊ะ และโรยผงลงบนแขน

แขนข้างนั้นเนื้อแยกออกจากกัน มีเลือดสดๆ ไหลออกมา

ดูเหมือนหลินหยางจะยังรักษาแขนข้างนี้ของตนเองไม่หายดี

คนทั้งสองเห็นเช่นนี้ ตกใจจนหน้าถอดสี

"หมอเทวดาหลิน นี่คือท่าน......" ไป๋หนานหลีเอ่ยถาม

"ขาข้างนี้ของฉันได้รับบาดเจ็บจากพลังของเทียนเจียวสูงสุด ฉันจงใจไม่รักษาแขนข้างนี้ให้หายดี พลังงานในบาดแผลจึงไม่ถูกกำจัดไป ถูกผนึกและเก็บรักษาเอาไว้ในเวลาเดียวกัน!"

"ทำไมท่านต้องทำเช่นนี้ด้วย?"

"ด้วยวิธีนี้ ฉันจึงจะมีความเข้าใจเบื้องต้นเกี่ยวกับพละกำลังของเทียนเจียวสูงสุดได้"

หลินหยางกล่าวด้วยน้ำเสียงแหบพร่า และจ้องมองไปยังบาดแผลที่แยกออกอย่างมุ่งมั่น

ถึงแม้ว่าในเวลานี้เขาจะเจ็บปวดอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ใบหน้าซีดเผือด ตัวสั่นเล็กน้อย แต่เขากัดฟันอย่างอดทน

หึ่งๆ......

เวลานี้ เสียงแปลกๆ ดังออกมา และเห็นแสงสีขาวแวววาวส่องออกมาจากบนแขนของหลินหยาง กระจายไปทุกทิศทุกทาง

"อ๊าก!"

หลินหยางทนไม่ไหวอีกต่อไป ส่งเสียงร้องออกมาอย่างเจ็บปวดทรมาน

"หมอเทวดาหลิน!"

เสิ่นเหนียนหัวต้องการเข้าไป แต่ถูกไป๋หนานหลีรั้งเอาไว้

"อย่ายุ่ง" ไป๋หนานหลีตะคอกเบาๆ

เสิ่นเหนียนหัวเหลือบมองเขา รู้สึกร้อนใจราวกับมดที่อยู่บนหม้อร้อนๆ

ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร หลินหยางจะเผชิญกับมันได้อย่างไร้กังวล และหนักแน่นมั่นคง

แต่ครั้งนี้ เกรงว่าเขาจะไม่แน่ใจจริงๆ

"หมอเทวดาหลิน หากมียาเหาะต้าหวู่ จะสามารถจัดการกับเทียนเจียวสูงสุดได้ใช่ไหม?" เสิ่นเหนียนหัวอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม

"บางทีอาจจะสามารถต่อสู้ตีเสมอได้ แต่วัตถุดิบของยาเหาะต้าหวู่เป็นการพบเจอโดยบังเอิญ ส่วนวัตถุดิบก่อนหน้านี้ก็ควักเงินออมของฉันออกมาหมดแล้ว หากจะกลั่นยาอีก วัตถุดิบจะมีไม่เพียงพอ และยากราวกับขึ้นสวรรค์เลย!" หลินหยางกล่าวพร้อมกับส่ายหัว

ทั้งสองคนเงียบไม่พูดจา

หลินหยางก็ตกอยู่ในความเงียบเช่นกัน

แต่ในเวลานี้

ตึงๆๆ!

ประตูใหญ่ของห้องอบยาถูกเคาะดังขึ้น

"ใคร?" หลินหยางถามโดยจิตใต้สำนึก

"หมอเทวดาหลิน ฉันเอง! ชวี่เจิ้ง! การทดลองมีความก้าวหน้า! มีความก้าวหน้าแล้ว!"

ชวี่เทียนตะโกนอย่างตื่นเต้นดีใจอยู่ข้างนอก

หลินหยางตกตะลึง รีบพุ่งออกมาจากในห้อง

"การทดลองโครงการไหนมีความก้าวหน้าเหรอ?" หลินหยางรีบเอ่ยถาม

"หินวิเศษเทียนฟาง!" ชวี่เจิ้งกล่าวพร้อมยิ้มตาหยี