สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2515

"อะไรนะ? หนึ่งแสนล้าน? ประธานหลิน? ท่านบ้าไปแล้วเหรอ! ปัจจุบันหยางหัวของพวกเราไหนเลยจะมีเงินจำนวนมากขนาดนั้น?"

หม่าไห่ในเวลานี้ เมื่อรู้ว่าหลินหยางเตรียมที่จะลงทุนเงินจำนวนมหาศาลกับสถาบันวิจัย คนก็ตกใจจนแทบจะลื่นตกจากเก้าอี้ทำงาน

"คุณวางใจเถอะ ฉันไม่ใช้เงินของบริษัทหรอก เงินหนึ่งแสนล้านนี้ ฉันจะเป็นคนออกเอง"

หลินหยางนั่งอยู่ในห้องอบยา ดูเตายาขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าไปพลาง หยิบมือถือสนทนาไปพลาง

"ท่านจะออกเอง?" หม่าไห่ที่เป็นคู่สายนิ่งอึ้งไป ในสมองของเขาแทบไม่ทันได้คิด และกล่าวอย่างงุนงงว่า: "ประธานหลิน ท่านมีเงินมากมายขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไรกัน?"

"ตอนนี้ไม่มีหรอก แต่อีกไม่นานก็จะมี"

"ประธานหลิน ฉัน.....ฉันไม่เข้าใจความหมายของท่านเลย....."

"เอาแบบนี้ คุณช่วยโทรศัพท์ไปหารองแม่ทัพจางให้หน่อย บอกเขาว่าอีกสามชั่วโมง ฉันจะไปรอเขาในห้องประชุมของหยางหัว จำเป็นต้องเชิญเขาเข้ามาด้วย"

"รองแม่ทัพจาง? คนของกองทัพกองกำลังมังกรคนนั้นนะเหรอ?"

"ใช่"

"โอเคครับประธานหลิน ฉันจะโทรศัพท์ไปหาเขาเดี๋ยวนี้....."

หม่าไห่ไม่เข้าใจว่าภายในใจของหลินหยางมีแผนการอะไรโดยสิ้นเชิง แต่ก็ยังเชื่อฟังและปฏิบัติตาม

เมื่อวางสายแล้ว หลินหยางก็โทรเรียกเสิ่นเหนียนหัวและไป๋หนานหลีให้เข้ามาทันที

"ตอนนี้ฉันต้องการเร่งทำยาอายุวัฒนะ พวกคุณสองคนจะต้องช่วยฉัน และจะต้องฝึกฝนสำเร็จภายในสามชั่วโมง เข้าใจไหม?"

"โอเค!"

คนทั้งสองรีบพยักหน้า เห็นสีหน้าที่จริงจังของหลินหยาง จึงเริ่มเร่งทำงานขึ้นมาทันที

หลังจากได้รับสายของหม่าไห่ รองแม่ทัพจางก็ไม่กล้านิ่งดูดายแม้แต่น้อย

เขามีความเคารพต่อหมอเทวดาหลินแห่งเมืองเจียงเฉินท่านนี้เป็นอย่างมาก ถึงอย่างไรหากครั้งนี้ไม่ได้หมอเทวดาหลิน เขาก็คงจะตายไปนานแล้ว ฉะนั้นสามชั่วโมงต่อมา รองแม่ทัพจางก็มาถึงที่สำนักงานใหญ่หยางหัวเพียงลำพัง ภายใต้การต้อนรับด้วยตัวเองของหม่าไห่ จึงเดินเข้าไปในห้องประชุม

"หัวหน้าจางรอสักครู่นะครับ ประธานหลินกำลังมา!"

ใบหน้าของหม่าไห่แฝงไปด้วยรอยยิ้ม แล้วเสิร์ฟน้ำชาให้รองแม่ทัพจาง

"ประธานหม่าถ่อมตัวเกินไปแล้วครับ สถานะของหมอเทวดาหลินไม่ธรรมดา เขาก็ถือว่าเป็นเจ้านายของฉันด้วย การที่ฉันมารอเขาอยู่ที่นี่ก็เป็นเรื่องที่สมควรอยู่แล้วครับ" รองแม่ทัพจางกล่าว

สถานะผู้บัญชาการของหลิงหยางรองแม่ทัพจางก็รู้ดี ไม่ว่าหลินหยางจะยอมรับหรือไม่ ก็ถือเป็นเจ้านายของรองแม่ทัพจางอยู่ดี

ผ่านไปสามชั่วโมง หลินหยางก็เดินกระหืดกระหอบเข้ามาในห้องประชุมด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า

"แม่ทัพหลิน!"

รองแม่ทัพจางลุกขึ้นยืนตัวตรงทันที และทำวันทยหัตถ์

"หัวหน้าจางถ่อมตัวเกินไปแล้ว รีบนั่งลงเถอะ"

หลินหยางหายใจหอบเล็กน้อย และรีบพูดตามมารยาท แล้วนั่งลงบนเก้าอี้โดยตรง

รองแม่ทัพจางรู้สึกแปลกใจ

"ประธานหลิน ท่านเป็นอะไรไปเหรอ?" หม่าไห่รีบยกถ้วยน้ำชามาเสิร์ฟ และกล่าวถามด้วยความแปลกใจ

"ไม่เป็นไรหรอก ฉันแค่เหนื่อยนิดหน่อย เดี๋ยวก็ดีขึ้น" หลินหยางกล่าวพลางหายใจหอบ

คนทั้งสองยิ่งรู้สึกไม่เข้าใจ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมาก

"แม่ทัพหลิน ท่านเรียกฉันเข้ามา ไม่ทราบว่ามีเรื่องอะไรจะกำชับสั่งเหรอครับ?" รองแม่ทัพจางเอ่ยปากกล่าวถาม

"รองแม่ทัพจาง ฉันอยากจะรู้ว่า คุณอยู่ในกองทัพกองกำลังมังกร คุณมีสิทธิ์มีเสียงบ้างหรือไม่?" หลินหยางจ้องมองรองแม่ทัพจาง และกล่าวถามอย่างจริงจัง

รองแม่ทัพจางตกตะลึง จากนั้นจึงฉีกยิ้มแล้วกล่าวว่า: "แม่ทัพหลิน ดูท่านพูดเข้าสิ ฉันเป็นทหาร จะต้องปฏิบัติตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชา แสดงความจงรักภักดีต่อภาระหน้าที่ สิ่งที่ฉันควรทำสิ่งที่ฉันทำได้ ฉันก็จะต้องทำ ส่วนการมีสิทธิ์มีเสียงอะไร สำหรับฉันแล้วก็เป็นเพียงแค่ขนาดของหน้าที่กับความรับผิดชอบของฉันเท่านั้น"

"อย่างนั้นเหรอ? เช่นนั้นคุณบอกฉันมาซิว่า ผู้บังคับบัญชาโดยตรงของคุณคือใคร?" หลินหยางกล่าวถามอีก

"กองทัพกองกำลังมังกรอยู่ในความรับผิดชอบของแม่ทัพใหญ่เฉินจ้านครับ"

"แล้วคำพูดของคุณ เขาจะเชื่อไหม?"

"เอ่อ....แม่ทัพหลิน ท่านต้องการจะพูดอะไรก็พูดมาโดยตรงเถอะครับ อ้อมค้อมไปมา ฉันงงไปหมดแล้ว" รองแม่ทัพจางไม่เข้าใจคำถามเหล่านี้ของหลินหยาง เขาเป็นคนตรงไปตรงมา จึงเลือกที่จะพูดออกมาตรงๆ

หลินหยางไม่เอ่ยปากพูด แต่หยิบกล่องขนาดเล็กขึ้นมา แล้ววางลงบนโต๊ะ

รองแม่ทัพจางตกตะลึง สายตามองไปยังกล่องใบนั้นทันที

กล่องเล็กมาก ใหญ่ราวๆ กับกล่องแหวนเพชร

รองแม่ทัพรีบตบอกและกล่าวว่า : "อาจารย์หลิน ฉันจะโทรหาอาจารย์เฉินเดี๋ยวนี้เลย และรายงานต่อเขา เขาจะต้องเห็นด้วยอย่างแน่นอน!"

"โอเค! เพียงแต่ฉันคิดว่าคุณถามให้ชัดเจนก่อนจะดีกว่า ยานี้ไม่ใช่ของฟรี และราคาก็ไม่ใช่ถูกๆ!"

"ยานี้ราคาเท่าไหร่เหรอครับ?" รองแม่ทัพจางเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง

"ฉันไม่ได้เอากำไรจากคุณนะ ให้พวกคุณในราคาต้นทุนเลย เม็ดละหนึ่งพันล้าน!" หลินหยางกล่าว

"หนึ่งพันล้าน?"

รองแม่ทัพจางแทบไม่อยากจะเชื่อเลย

หม่าไห่ทางด้านนั้นก็อดไม่ได้ที่จะมองหลินหยางอย่างลึกซึ้ง ราวกับว่าเข้าใจความหมายในคำพูดก่อนหน้านี้ของหลินหยางแล้ว

อารมณ์ความรู้สึกที่พูดกับหลินหยางราวกับควักเงินจ่ายเอง อันที่จริงแล้วยังคงเป็นฝ่ายราชการของแดนมังกรที่เป็นคนจ่าย

เพียงแต่จะว่าไปแล้ว คนที่สามารถเอาเงินทุนออกมามากมายขนาดนี้ในระยะเวลาอันสั้นได้ ก็มีเพียงฝ่ายราชการของแดนมังกรเท่านั้น

ดูเหมือนว่าหลินหยางจะพุ่งเป้าไปที่ผู้สนับสนุนมาก่อนแล้ว!

"สูงเหรอ?"

"ไม่สูง......ไม่สูง....."

รองแม่ทัพจางรีบส่ายหัว

ยาอายุวัฒนะเช่นนี้ สามารถสร้างทหารชั้นยอดได้ ราคาจิ๊บจ๊อยหนึ่งพันล้าน เดิมทีคือราคาที่ถูกเป็นพิเศษแล้วไม่ใช่เหรอ?

หากนำยานี้ออกไปประมูล เกรงว่าจะมีราคาสูงกว่าหนึ่งพันล้านด้วยซ้ำ!

เพียงแต่ประสิทธิภาพของยาจะต้องเป็นไปตามที่หลินหยางพูดจริงๆ!

"อาจารย์หลิน ฉันขออนุญาตรายงานให้อาจารย์เฉินทราบก่อน เพื่อดูการตัดสินใจของอาจารย์เฉิน" รองแม่ทัพจางกล่าว

"โอเค คุณไปเถอะ!"

หลินหยางกล่าว

รองแม่ทัพจางพยักหน้า และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที เดินไปในห้องเล็กๆ ที่อยู่ด้านข้าง กดหมายเลขของเฉินจ้านผู้รับผิดชอบสูงสุดของกองทัพกองกำลังมังกร