สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2519

กึ่ก!

รถได้มาจอดอยู่สถานที่ที่ว่างเปล่าแห่งหนึ่ง

จากนั้นคนขับรถก็รีบลงจากรถและวิ่งไปเปิดประตูที่นั่งเบาะหลังด้วยท่าทางระมัดระวังและนอบน้อมอย่างมาก

หลังจากนั้นก็มีคนลงจากรถมาสองคน

ผู้หญิงหนึ่งคน และผู้ชายหนึ่งคน

ผู้ชายสวมชุดสีขาว มีผลยาวและหล่อเหลาเป็นธรรมชาติ

ผู้หญิงสวมชุดสำแดง ท่าทางเด็ดเดี่ยวและมีเอกลักษณ์

"ผมไม่ได้นั่งสิ่งนี้มานานมากแล้ว!"

ชายคนนั้นหันไปมองพื้นที่ว่างเปล่าและกล่าว

จากนั้นหญิงสาวกลับทำเหมือนไม่ได้ยินที่เขาพูด หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งก็กระซิบบอก "ท่านผู้นำ ท่านต้องการเดินทางไปที่นั่นจริงเหรอ?"

"ในเมื่อตัดสินใจไปแล้ว ทำไมยังต้องถามซ้ำไปซ้ำมาด้วย?" ชายคนนั้นกล่าว

หญิงชุดแดงเม้มริมฝีปาก "แต่ท่านผู้นำ หมอเทวดาหลินแห่งเจียงเฉินคนนั้นออกจะเจ้าเล่ห์และมีแผนการชั่วร้ายมากมาย หากท่านเดินทางไปคนเดียวและหากถูกเขาเล่นงานเข้า ท่านจะไม่คิดรู้สึกเสียใจเหรอ?"

"ทำไม? คุณคิดว่าผมรับมือหมอเทวดาหลินไม่ได้งั้นเหรอ?" ชายคนนั้นขมวดคิ้ว

"ไม่ได้หมายความอย่างนั้นค่ะ" หญิงชุดแดงรีบโค้งคำนับ

"วางใจได้ ทักษะพลังของผมได้เพิ่มระดับขั้นแล้ว หมอเทวดาหลินเองก็สัมผัสมาก่อน คุณพูดถูกว่าเขาเป็นคนเจ้าเล่ห์ ไม่งั้นเขาคงไม่พูดเช่นนั้นออกมา แต่ผมมั่นใจได้ว่าหมอเทวดาหลินจะต้องมีกับดักรอผมอยู่ แต่ถึงเป็นเช่นนั้นแล้วจะทำอะไรได้? ในด้านของความสามารถและความแข็งแกร่งแล้วนั้น ไม่ว่าจะมีเล่ห์เหลี่ยมมากแค่ไหนก็ไม่ช่วยอะไร!"

ไม่พูดเปล่า ชายคนนั้นยังดีดนิ้วอย่างแผ่วเบา

วงระลอกคลื่นที่มองไม่เห็นเคลื่อนไปข้างหน้า

ผู้หญิงในชุดสีแดงหรี่ตาลง

เธอพบว่ามีหญ้าบนสนามอันว่างเปล่าตรงหน้าเธอถูกตัดด้วยระลอกคลื่นเมื่อสักครู่โดยไม่มีเสียง

และนี่เป็นเพียงผลลัพธ์จากการที่นิ้วของชายคนนั้นขยับเล็กน้อยเท่านั้น

ถ้าชายคนนั้นปล่อยพลังออกไปจนหมด เขาจะไม่ทำลายเมืองทั้งเมืองได้เลยเหรอ?

นี่คือความแข็งแกร่งของเทียนเจียวสูงสุด?

หญิงชุดแดงตกใจ

"คนมากเกินไปจะจัดการได้ไม่สะดวก ในเมืองเจียงเฉินมีกองกำลังมังกรอยู่และคอยแสดงออกถึงท่าทีของทางรัฐบาล หากพวกคุณติดตามผมไปเกรงว่าจะต้องเป็นที่สงสัยแน่ รอผมอยู่ที่นี่ ผมไปไม่นานเดี๋ยวก็กลับมา"

เมื่อพูดจบ ชายคนนั้นก็กระโดดขึ้นสูงและหายตัวกลายเป็นสายรุ้งยาวมุ่งหน้าไปเจียงเฉิน

หญิงชุดแดงเงยหน้ามองและเมื่อเขาหายลับขอบฟ้าไปก็หันไปกล่าว "สั่งให้ทุกคนรอคำสั่งอยู่ที่นี่และเตรียมตอบรับคำบัญชาของท่านผู้นำ!"

"ครับ!"

คนขับรถขานรับและรีบเผยแพร่คำสั่งออกไป

อันที่จริงหญิงชุดแดงไม่ได้กังวลว่าเทียนเจียวจะจัดการหมอเทวดาหลินไม่ได้ แต่ที่เธอกังวลคือรัฐบาลของอาณาจักรมังกร

เพราะนั่นคือกองกำลังมังกร รวมถึงนายพลทั้งสิบสองและผู้บัญชาการทหารสูงสุดต่างก็ปักหลักอยู่ที่นั่น ฉะนั้นเจียงเฉินตอนนี้จะต้องเต็มไปด้วยอันตรายทั่วทุกมุม

แต่ด้วยความสามารถของเทียนเจียวสูงสุดแล้วนั้น เกรงว่าเพียงคนเหล่านี้ก็อาจยากที่จะรับมือกับเขาได้

"หมอเทวดาหลิน วันนี้จะต้องวันสุดท้ายของคุณ!"

"กองกำลังมังกร หากพวกคุณคิดจะเป็นศัตรูกับท่านผู้นำจริง งั้นจุดจบของพวกคุณก็ต้องเป็นเหมือนหมอเทวดาหลินอย่างไม่ต้องสงสัย"

หญิงชุดแดงพึมพำกับตัวเอง

ไม่นาน ผู้คนจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์ก็เดินทางมุ่งมาที่นี่จำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ เพื่อรอเทียนเจียวสูงสุด

บริเวณโดยรอบต่างสั่นสะเทือน

และหลินหยางที่ได้รับข่าวก็แสดงสีหน้าเคร่งเครียดอย่างมาก

เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเทียนเจียวสูงสุดจะเดินทางมาเร็วขนาดนี้

ภายในห้องปรุงกลั่นยา

เขาวางโทรศัพท์ลงและกล่าวเสียงแหบแห้งต่อหลิวหรูซือ เสิ่นเหนียนหัวและคนอื่นๆ "พวกคุณรีบออกไปจากที่นี่ และรีบสั่งให้คนที่อยู่ในสถาบันการแพทย์ซวนอีออกไปให้หมดพร้อมกับย้ายผู้ป่วยออกไปให้เร็วที่สุด เข้าใจไหม?"

"อะไรนะ?"

ทุกคนต่างตกตะลึง

"ประธานหลิน เริ่มตอนนี้เลยเหรอ?" ชวี่เทียนถามด้วยความประหลาดใจ

"ใช่ เริ่มตอนนี้เลย ออกประกาศไปว่าวันนี้สถาบันการแพทย์พรรคซวนอีหยุดการรักษา พร้อมกับสั่งย้ายผู้ป่วยไปที่อื่นให้หมดเร็วเข้า!" หลินหยางกล่าวอย่างเคร่งขรึม

ชวี่เทียนรีบวิ่งออกไปจัดการอย่างไม่รีรอ

"หมอเทวดาหลิน..."

"ไป ถ้ายังไม่ไป ผมจะเป็นคนทำลายยาในหม้อนี้เอง!"

หลินหยางกล่าวอย่างเกรี้ยวกราด

จากนั้นทั้งหมดต่างมองหน้ากันและในที่สุดก็หยุดลงอย่างลำบากใจ

หลินหยางเดินไปที่หน้าหม้อปรุงกลั่นยาพร้อมกับกระตุ้นพลังปราณเพื่อควบคุมอุณหภูมิต่อจากทุกคน

"หมอเทวดาหลิน คุณไม่ไปเหรอ?" ไป๋หนานหลีถาม

"อีกฝ่ายมาหาผม ผมไปไหนก็ไม่ต่างกัน ฉะนั้นผมเลยคิดจะรออยู่ที่นี่" หลินหยางกล่าวพร้อมกับยิ้มอย่างขมขื่น

"ใช่เทียนเจียวสูงสุดหรือเปล่าคะ?" หลิวหรูซือถามด้วยสีหน้าซีดเผือด

"อืม แต่พวกคุณไม่ต้องเป็นห่วง ผมเตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้ว ยอดฝีมือของกองกำลังมังกรได้ต่างเข้ามาแอบซ่อนอยู่ในสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีแล้ว ครั้งนี้จะเป็นการรับมือกับเขา!" หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลิวหรูซืออ้าปากและไม่พูดอะไร เพียงแต่เดินออกไปกอดหลินหยาง

หลินหยางตกใจ แต่เมื่อเขาเห็นแววตาที่โศกเศร้าและกังวลของเธอก็ไม่พูดอะไร

"หลินหยาง คุณจะต้องปลอดภัย"

"ไม่ต้องเป็นห่วง" หลินหยางพยักหน้า

หลิวหรูซือเดินออกไปพร้อมกับเก็บกลั้นน้ำตาเอาไว้

เธอเป็นผู้หญิงที่มีเหตุผลมาก เธอรู้ว่าเธออยู่ที่นี่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร

การออกไปไม่ใช่การหลบหนี อยู่ที่นี่มีแต่จะเพิ่มภาระและปัญหาให้คนอื่น

ทั้งสามจำใจต้องออกไปจากที่นี่

หลินหยางรีบทำการเก็บรักษาเม็ดยาในห้องปรุงกลั่นยาที่ยังทำไม่สำเร็จและส่วนใหญ่ได้ถูกปิดผนึกไว้อย่างดี

แม้ว่าการเก็บรักษาแบบนี้จะทำให้คุณสมบัติทางยาของยาลดลง แต่ก็ไม่มีทางอื่นที่จะจัดการกับเหตุฉุกเฉินเช่นนี้ได้

เพราะเขาเองไม่ได้คาดหวังว่าเทียนเจียวสูงสุดจะมาเร็วขนาดนี้

หลังจากทำทั้งหมดนี้เสร็จ หลินหยางก็สูดหายใจเข้าพร้อมกับหันหลังกลับและเดินออกจากห้องปรุงกลั่นยา

และทันทีที่เขาออกไป หลินหยางก็ตกตะลึงทันที