ทุกคนรีบวิ่งไปที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์อย่างรวดเร็ว
แต่เมื่อจงเจิ้นกำลังจะให้กองทัพทหารพร้อมโจมตี เขาก็หยุดกะทันหัน
ในขณะนี้ ไหล่เขาของภูเขาศักดิ์สิทธิ์เลือดได้ไหลกลายเป็นสายน้ำแล้ว
ศพของรองแม่ทัพจางและเหล่าทหารต่างนอนอยู่บนพื้นอย่างกลาดเกลื่อน
ไม่รอดชีวิตแม้แต่คนเดียว
บนร่างกายไร้วิญญาณของทุกคนต่างมีบาดแผล
ทุกคนตายในสนามรบ!
เมื่อเห็นฉากที่น่าสลดใจดังกล่าว เฉินจ้านก็ตกตะลึง
จงเจิ้นก็ตกตะลึงเช่นกัน
ว่านจิ้นซงหลับตา และกำหมัดแน่นด้วยร่างกายสั่นเทา
เหล่าทหารของกองทัพชายแดนใต้และลู่เย่ยังคงนิ่งเงียบ
ร่างกายของหญิงชุดแดงเต็มไปด้วยเลือด เธอยืนอยู่บนไหล่เขา มองไปยังกองกำลังใหญ่ที่กำลังใกล้เข้ามาด้วยรอยยิ้ม
เฉินจ้านถอดหมวกออก ดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตา ร่างกายสั่นเทา
“พี่น้อง ข้าขอโทษ ข้ามาช้า ข้ามาช้า... ข้าขอโทษสำหรับพวกนาย ข้า...ข้าควรจะตายไปพร้อมกับพวกนาย ข้าขอโทษ...”
เฉินจ้านพูดพึมพำ จนแทบจะสำลัก
ในชีวิตนี้เขาไม่เคยเสียน้ำตาเลย
แต่วันนี้เขาควบคุมตัวเองไม่ได้แล้วจริงๆ
เขาเข้าใจดีกว่าว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลามามัวแต่เช็ดน้ำตา
“พี่ๆน้องๆ รอก่อน ข้าจะช่วยล้างแค้นให้เจ้า!! พวกมันต้องชดใช้ด้วยเลือด!”
ดวงตาของเฉินจ้านกลายเป็นสีแดง เขากัดฟันแน่น พร้อมกับจ้องมองไปยังร่างที่อยู่บนไหล่เขาอย่างโกรธเกรี้ยว
“ในที่สุดเจ้าก็มาถึงแล้ว แต่น่าเสียดายที่เจ้ามาช้า! ท่านผู้นำของเรากำลังจะประสบความสำเร็จในการขึ้นสวรรค์และกลายเป็นเทพเจ้าและผู้ปกครองโลกนี้ เจ้ามนุษย์ไม่สามารถทำอะไรกับภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเราได้อีกต่อไป ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ...” หญิงชุดแดงหัวเราะอย่างมีชัย ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง
ตอนนี้เธอยืดเวลาได้มานานสองวันกว่าแล้ว
ด้วยความก้าวหน้าของผู้ปราดเปรื่องเทียนเจียว ไม่นานเขาก็ใกล้จะขึ้นไปได้สำเร็จ
ด้านข้างของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ยังมีมนุษย์เลือดที่แข็งแกร่งน่าสะพรึงกลัว มากเกินพอที่จะหยุดกองทัพนี้ได้ไม่กี่ชั่วโมง
เมื่อกองกำลังเหล่านี้ไปถึงภูเขาศักดิ์สิทธิ์ มันก็สายเกินไปแล้ว
ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ชนะแล้ว!
มันเป็นชัยชนะที่สมบูรณ์
หญิงชุดแดงรู้สึกว่าความพยายามของเธอในช่วงหลายปีที่ผ่านมานั้นคุ้มค่ามาก
เธอจะติดตามผู้ปราดเปรื่องเทียนเจียว อยู่เหนือทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ไปด้วยกัน!
“หุบปาก!!”
เฉินจ้านคำรามด้วยความโกรธ อยากจะฉีกผู้หญิงคนนั้นออกเป็นชิ้นๆเสียเดี๋ยวนี้
“เจ้ามันเป็นคนไร้กฎหมายและฆ่าอย่างป่าเถื่อน! ไม่มีการให้อภัยสำหรับอาชญากรรม คนของภูเขาศักดิ์สิทธิ์! สมควรถูกฆ่า! สมควรถูกฆ่า!”
เฉินจ้านคำราม และไม่ได้สนใจที่จะพูดเรื่องไร้สาระกับหญิงชุดแดงอีก ดังนั้นเขาจึงชักปืนออกมายิง
ปัง ปัง ปัง
ปืนพ่นไฟออกมาราวกับระบายความโกรธของเฉินจ้าน
แต่สุดท้าย กระสุนเหล่านั้นไม่สามารถทำอะไรหญิงชุดแดงได้ เหมือนเป็นแค่การสะกิดไปที่ผิวของนางก็เท่านั้นเอง
เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินจ้านก็ทิ้งปืนพกของเขา พร้อมกับชักดาบของเขาแล้วพุ่งตรงไปหาหญิงชุดแดง
คนที่อยู่ด้านข้างก้าวมาด้านหน้า และรีบพูดรายงาน
ดวงตาของหญิงชุดแดงเป็นประกาย และเธอพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “ดึงคนที่เหลือเข้าไปในค่ายกลเลือด!”
“หา?”
ชายคนนั้นหน้าซีดด้วยความตกใจ
“เจ้าไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ? รีบไปจัดการเดี๋ยวนี้!” หญิงชุดแดงคำราม
“นายท่าน ผู้คนที่เหลือล้วนเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ แต่ละคนเป็นกำลังสำคัญของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ หากพวกเขาเปลี่ยนไป เทียนเจียวจะไม่ลงโทษหรือ?” ชายคนนั้นพูดอย่างสั่นเทา
“ลงโทษ?”
หญิงชุดแดงหันมาจับคอเสื้อชายคนนั้นแล้วคำราม "พวกเจ้าทุกคนล้วนเป็นเพียงเครื่องมือและเบี้ยในสายตาของผู้ปราดเปรื่องเทียนเจียว! พวกเจ้ามีหน้าที่ช่วยให้เทียนเจียวขึ้นสวรรค์ให้ได้ ตอนนี้ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการขึ้นสู่สวรรค์ของเทียนเจียวเป็นหลัก ถ้าเทียนเจียวทำขึ้นไปสวรรค์ไม่ได้ ทุกคนจะตาย! เข้าใจไหม? ”
ชายคนนั้นเบิกตากว้างและมองหญิงชุดแดงอย่างสั่นเทา เมื่อเห็นว่าดวงตาของเธอกลายเป็นสีแดง เขาจะกล้าปฏิเสธได้อย่างไร ได้แต่พูดอย่างสั่นสะท้านว่า: “ใช่ ใช่ นายท่าน ข้า... ข้าจะจัดการ เดี๋ยวฉันจัดให้...”
“ไป!”
หญิงชุดแดงผลักชายคนนั้นออกไป
ชายคนนั้นทั้งกลิ้งและคลาน เขาจะไปกล้าหยุดได้อย่างไร?
“ทหาร คอยดูสุนัขตัวนั้นให้ข้าด้วย ถ้าสุนัขตัวนั้นไม่ทำตามคำสั่งของข้า ให้ฆ่ามันทันที แล้วเจ้ารีบไปทำตามคำสั่งของข้า เข้าใจไหม” หญิงชุดแดงพูดกับคนสนิทข้างตัวอย่างเย็นชา
“ขอรับ นายท่าน!”
คนสนิทกำหมัดแน่นและก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป
หญิงชุดแดงเข้าใจว่าการกระทำของเธอทรยศต่อทุกคน
แต่เธอไม่สนใจ
ตราบใดที่ผู้ปราดเปรื่องเทียนเจียวสามารถขึ้นไปบนสวรรค์ได้สำเร็จ ทุกอย่างก็สามารถเสียสละได้!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...