ได้ยินคำพูดนี้ จั่วเทียนหวังก็แข็งทื่อไปในทันที และรีบเงยหน้าขึ้นมอง
เห็นเพียงลำแสงอันสว่างไสวพุ่งขึ้นมาจากในสนามประลองการต่อสู้ และมุ่งตรงไปบนท้องฟ้า
หลังจากนั้น สภาพอากาศอันมืดมนเป็นอย่างมากได้แผ่กระจายออกมา และปกคลุมไปทั่วทั้งภูเขาศักดิ์สิทธิ์
ไม่ว่าบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์จะมียอดฝีมือมากมายขนาดไหน ด้วยพลังที่อยู่ตรงหน้านี้ ก็ถูกโจมตีจะแหลกเหลว และไม่อาจต้านทานได้โดยสิ้นเชิง
ผู้คนต่างก็อกสั่นขวัญผวา
บางคนถึงกับหมอบคลานลงกับพื้น ไม่มีความคิดที่จะต่อต้าน สภาพอากาศอันวิปริตผิดเพี้ยนนี้โดยสิ้นเชิง
ผู้แข็งแกร่งแห่งภูเขาศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นต่างก็ตะลึงงัน แต่ละคนรีบคุกเข่าลงกับพื้น แล้วคำนับอย่างบ้าคลั่ง
ว่านจิ้นซง จงเจิ้นและคนอื่นๆ ที่มุ่งขึ้นมาบนภูเขาก็มีสีหน้าที่ซีดเผือด แล้วมองไปยังสนามประลองการต่อสู้อย่างไม่อยากจะเชื่อ
"พลังนี้.....หรือว่า? เทียนเจียวสูงสุดเพิ่มพลังสำเร็จแล้วเหรอ? ?" ว่านจิ้นซงพูดพึมพำ
"แม่ทัพว่าน เวลานี้ควรจะทำอย่างไรดีครับ?"
จงเจิ้นเบิกตาโต ด้วยความรู้สึกหวาดกลัว
ถ้าหากเพิ่มพลังจริงๆ ก็เกรงว่ากองทัพใหญ่สองกองทัพนี้ก็คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเทียนเจียวสูงสุด!
สถานการณ์ได้มาถึงขั้นร้ายแรงที่สุดแล้ว
สีหน้าของทุกคนล้วนเคร่งขรึมเป็นอย่างยิ่ง
เฉินจ้านเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้แล้ว
จงเจิ้นไม่พูดอะไรแม่แต่คำเดียว
ว่านจิ้นซงมองไปยังประตูใหญ่นั้น
เห็นเพียงแสงอันสว่างไสวแย้มออกมาจากประตูใหญ่ของสนามประลองการต่อสู้ ด้านข้างประตูใหญ่ทั้งสองบานมีดอกบัวเปล่งรัศมีเกิดขึ้น สวยงามเป็นอย่างมาก
หลังจากนั้น บรรดาผู้คนคล้ายกับว่าได้ยินของเทพดังขึ้นข้างหูอย่างคลุมเครือ น่าอัศจรรย์เป็นอย่างยิ่ง
ทุกคนต่างก็ตะลึงงัน สายตาคนทั้งหมดถูกดึงดูดไปที่ประตูใหญ่นั้น
เสียงของเทพอย่างนั้นเหรอ?
หรือว่า.....มีเทพย่างกรายมาถึงจริงๆ?
ชั่วพริบตาหัวใจของทุกคนก็เต้นระรัว จนแทบจะหยุดหายใจ
ตึกๆ!
ตึกๆ!
ตึกๆ .....
ว่านจิ้นซงกล่าวด้วยเสียงแหบพร่า: "ผู้ที่ทรงพลัง กำเนิดมาพร้อมกับพลังปราณบารมีที่ไม่มีใครเทียบได้ และสิ่งนี้ ก็คือพลังปราณบารมีของเทียนเจียวสูงสุด ก็น่าจะ.....เทียบเท่ากับพลังปราณบารมีของเซียน....."
"เทพ....พลังปราณบารมี?"
จงเจิ้นพูดพึมพำ แล้วสายตาก็กวาดมองไปยังประตูใหญ่ต่อไป
แต่ก็เห็นภาพเงาของคนคนนั้นเดินออกมาจากแสงสว่างที่แง้มออกมา
ทุกคนต่างก็จับจ้อง
ภายใต้แสงที่ส่องสว่าง เงาร่างนั้นไม่ชัดเจนนัก แต่เมื่อแสงสว่างค่อยๆ มลายหายไป ใบหน้าของเทียนเจียวสูงสุด ก็ปรากฏต่อสายตาของทุกคน
เขาในเวลานี้มีรูปร่างหน้าตาที่เปลี่ยนไปจากเดิมมากจริงๆ
ผิวหนังของเขาเปลี่ยนเป็นสีข้าวสาลีสีทอง กล้ามเนื้อทั่วทั้งตัวดูได้สัดส่วนเป็นอย่างยิ่ง กระดูกและเลือดทุกตารางนิ้วแสดงให้เห็นถึงพลังอันแข็งแกร่งอย่างชัดเจน คล้ายกับว่าปกคลุมไปด้วยภูเขาและแม่น้ำขนาดย่อม
สายตาทั้งคู่ของเขากลายเป็นสีเหลืองทองอันสว่างโชติช่วงเป็นที่สุด คล้ายกับมีดวงอาทิตย์และดวงจันทร์กำลังหมุนอยู่ในรูม่านตา ซึ่งทำให้ผู้คนหลงใหลชั่วขณะหนึ่ง
ร่างกายของเขาคล้ายกับถูกยกให้สูงไม่น้อย ซึ่งสูงกว่าสองเมตร ผมสีดำยาวสลวยราวกับน้ำตก สยายไปด้านหลัง
และทุกๆ การเคลื่อนไหว ทุกๆ ลมหายใจของเขา ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับการสื่อสารระหว่างฟ้าและดิน ดึงดูดดวงอาทิตย์ดวงจันทร์และดวงดาว
ในเวลานี้ เขาก็คือเทพเจ้า!
เขา ก็คือเทพ!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...