สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2581

ได้ฟังคำพูดนี้ ผู้คนโดยรอบต่างก็ตกตะลึง

หลินหยางก็นิ่งอึ้งไป แล้วส่ายหน้าทันที และกล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า: "หวู่เฉิงเหม่ย คุณอย่ามาพูดจาเหลวไหลที่นี่นะ ศพของเทียนเจียวสูงสุดฉันเป็นคนเห็นด้วยตาของตัวเอง เขาไม่มีลมหายใจแล้วโดยสิ้นเชิง แล้วจะไม่ตายได้อย่างไร? ทำไม? คุณคิดว่าฉันเป็นคนที่ถูกหลอกได้ง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ?"

"คุณฆ่าท่านผู้นำเหรอ?" หญิงชุดแดงกัดฟันกล่าวถาม

"ถึงแม้ว่าเทียนเจียวสูงสุดจะไม่ได้ถูกสังหารด้วยน้ำมือของฉัน แต่เขาก็ถูกฉันทำให้อับจนหนทาง จนเขาต้องเลือกระเบิดตัวเอง โดยต้องหารที่จะตายไปพร้อมกับฉัน แต่การระเบิดตัวเองไม่สามารถฆ่าฉันได้ แต่กลับทำให้ชีวิตของเขาถูกทำลาย นี่ล้วนเป็นสิ่งที่ฉันได้เห็นด้วยตาของฉัน หรือว่ามันจะเป็นเรื่องหลอกลวง? แต่ตรงกันข้าม คุณที่ไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ คุณสามารถเห็นอะไรบางอย่างเช่นนั้นเหรอ?" หลินหยางขมวดคิ้วแล้วกล่าวถาม

"ฉันไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุก็จริง แต่อันที่จริงตอนที่พวกคุณเข่นฆ่าโรมรัน ฉันก็ฟื้นขึ้นมาแล้ว ฉันพยายามอย่างสุดความสามารถ เพื่อที่จะหลบหนีออกจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์ อย่างไรเสียหากฉันอยู่ที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ต่อไป ก็มีเพียงแต่จะถูกผลกระทบจากการต่อสู้อันสะเทือนเลื่อนลั่นไปทั่วพื้นปฐพีของพวกคุณทั้งสอง และยากที่จะรักษาชีวิตเอาไว้ได้ ฉะนั้นหลังจากการต่อสู้ของพวกคุณจบสิ้นลง ฉันเองก็ออกจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์ไปไกลหลายสิบไมล์แล้ว การเข่นฆ่าโรมรันทุกสิ่งทุกอย่างบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ฉันก็มองไม่เห็นทั้งสิ้น แล้วก็ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น กระทั่งไม่รู้ว่าท่านผู้นำถูกคุณบีบบังคับให้ระเบิดตัวเอง" หญิงชุดแดงกล่าวด้วยเสียงแหบพร่า

"ในเมื่อเป็นเช่นนี้ แล้วคุณกล้าพูดว่าเทียนเจียวสูงสุดยังไม่ตายได้อย่างไรกัน?" หลินหยางกล่าวถามด้วยเสียงเคร่งขรึม

"สาเหตุก็ง่ายเป็นอย่างมาก!"

หญิงชุดแดงชี้ไปยังแสงอาทิตย์ที่สาดส่องผ่านกลุ่มเมฆที่ยังไม่กระจายไปที่ขอบฟ้า และกล่าวด้วยเสียงอันแหบพร่าว่า: "เขามาแล้ว!"

"เขา?"

หลินหยางงุนงง จึงมองไปยังแสงอาทิตย์ที่สาดส่องผ่านกลุ่มเมฆกลุ่มนั้น ในสายตาแฝงไปด้วยความไม่เข้าใจ: "ใครกัน?"

"นักปราชญ์เย่เหยียน!"

หญิงชุดแดงพูดเพียงเบาๆ

"อะไรนะ?"

หลินหยางงุนงง ในสมองเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ

ชัดเจนว่า เขาไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน

ว่านจิ้นซงและคนอื่นๆ ที่อยู่ข้างๆ ต่างก็ทึ่มทื่อไป

"แม่ทัพว่าน คุณเคยได้ยินชื่อนี้ไหม?"

"ไม่เคยได้ยินเลยครับ"

"อย่างนั้นเหรอ?"

หลินหยางครุ่นคิดพลาง มองไปยังหญิงชุดแดง: "นี่คือใคร?"

"ไม่นึกเลยว่าเป็นถึงหมอเทวดาหลิน แต่กระทั่งชื่อของนักปราชญ์เย่เหยียนก็ไม่เคยได้ยินอย่างนั้นเหรอ? เห็นแบบนี้แล้ว คุณก็คือกบในกะลาจริงๆ!"

"เอาศพปลอมมาทำให้สับสน?" ว่านจิ้นซงงุนงง

"ถูกต้อง นี่น่าจะเป็นศพของคนที่ตายในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่บริเวณใกล้เคียง โครงกระดูกใบหน้ากับใบหน้าของเขาถูกคนใช้เข็มเงินแทงผิดที่เพื่อเปลี่ยนแปลง ซึ่งกลายเป็นคนที่มีรูปลักษณ์คล้ายกับเทียนเจียวสูงสุดเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ฉันสับสน! แต่ในความเป็นจริงแล้วคนคนนี้ไม่ใช่เทียนเจียวสูงสุด"

"อะไรนะ?"

ว่านจิ้นซงและคนอื่นๆ ต่างก็ตกตะลึงเป็นอย่างมาก ไหนเลยจะคาดคิดว่ามันจะกลับกลายเป็นเช่นนี้.......

"หากพูดเช่นนี้ คนที่ชื่อนักปราชญ์เย่เหยียนอะไรนั่น ก็มีความเข้าใจทักษะทางการแพทย์อย่างนั้นเหรอ?" ว่านจิ้นซงรีบกล่าวถาม

"แน่นอนว่าเข้าใจ อีกทั้ง......."

หลินหยางจ้องเขม็งมองรูเข็มบนศีรษะที่อยู่ตรงหน้า บนใบหน้าปรากฏความเคร่งขรึมเป็นอย่างมาก

"อีกทั้งอะไรเหรอครับ?" ว่านจิ้นซงรีบกล่าวถาม

"อีกทั้ง....ทักษะทางการแพทย์ของอีกฝ่าย เกรงว่าจะไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าฉัน......" หลินหยางกล่าวด้วยเสียงแหบพร่า

คำพูดนี้ที่เอ่ยออกมา ทำให้ว่านจิ้นซงหายใจถี่ และดวงตาทั้งคู่เบิกกว้างในทันที