หลินหยางคาดไม่ถึงโดยสิ้นเชิงว่าลัทธิปีศาจสวรรค์จะลงมือกับเมืองเจียงเฉินในเวลานี้
ตนเองไม่ได้อยู่ที่เมืองเจียงเฉิน แล้วทำไมพวกเขาถึงทำเช่นนี้?
หรือว่าทำเพื่อระบายความโกรธแค้น?
ลัทธิปีศาจสวรรค์ตกอยู่ในสถานภาพที่สุดจะทนได้อย่างนั้นเหรอ?
เป็นไปไม่ได้!
ไม่ว่าจะเป็นจอมมารหรือเจ้าลัทธิ ต่างก็ไม่ใช่คนที่โง่งมงายเช่นนี้ ถึงอย่างไรในเมืองเจียงเฉินก็ยังมีทหารของทางการของแดนมังกรอีกจำนวนมาก หากบุ่มบ่ามเข้าโจมตี และไม่ระมัดระวัง ก็จะผิดใจกับทางการของแดนมังกรได้
การแลกเปลี่ยนนี้ไม่คุ้มค่าที่จะทำ พวกเขาก็น่าจะรู้ดี
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ แล้วทำไมพวกเขาถึงยังจะทำเช่นนี้อีก?
เกรงว่าจะมีเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้น
พวกเขาบุกมาชิงตัวคนของหยางหัว และบุกมาชิงตัวคนข้างกายของหลินหยาง
ถ้าหากสามารถเอาตัวคนเหล่านี้ไปได้ ก็จะสามารถบีบบังคับหลินหยางได้
คิดถึงตรงนี้แล้ว หลินหยางก็มีสีหน้าร้อนรน จึงหันตัวกลับ ต้องการจะรีบไปยังเมืองเจียงเฉินทันที
"แม่ทัพหลินไม่ต้องกังวลใจไป กองทัพหลงเซวียนตั้งรับอยู่ที่เมืองเจียงเฉินแล้ว พวกคนชั่วของลัทธิปีศาจสวรรค์คงจะไม่อาจทำแผนชั่วสำเร็จได้โดยง่ายหรอกครับ" ว่านจิ้นซงรีบกล่าวปลอบใจ
"ขอให้เป็นอย่างที่พูดเถอะ แต่ฉันจะต้องไปปรากฏตัวที่เมืองเจียงเฉินโดยเร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นทุกสิ่งทุกอย่างมันจะสายเกินไป"
หลินหยางกล่าวด้วยเสียงเคร่งขรึม และรีบก้าวเท้าเดิน
"แม่ทัพหลิน ตอนนี้ถึงคุณจะไปที่เมืองเจียงเฉินก็คงจะไม่ทันแล้ว ฉันคิดว่า คุณนำข่าวที่เอาชนะเทียนเจียวสูงสุดได้ไปเผยแพร่ในเมืองเจียงเฉินก่อนจะดีกว่า เมื่อเป็นเช่นนี้ หากคนของลัทธิปีศาจสวรรค์รู้เข้า ก็จะต้องหวาดกลัวจนถอนกำลังออกไป ความอันตรายในเมืองเจียงเฉินได้รับการแก้ไขเอง มันจะไม่ดีกว่าเหรอ?" ว่านจิ้นซงไตร่ตรองแล้วรีบกล่าว
หลินหยางหยุดชะงักฝีเท้า พยักหน้า แล้วกล่าวด้วยเสียงอันแหบพร่าว่า: "นี่เป็นความคิดหนึ่งที่ไม่เสียหลาย! แม่ทัพว่าน รบกวนท่านจัดการด้วย!"
"วางใจได้! ฉันจะสั่งคนให้เตรียมพร้อมเดี๋ยวนี้ นอกจากนี้ ทหารทั้งหมดของทางชายแดนตอนใต้กับลู่เย่จะเดินทัพไปที่เมืองเจียงเฉินด้วย คาดว่าแผนชั่วของพวกลัทธิปีศาจสวรรค์นั้น จะไม่สำเร็จอย่างแน่นอน!"
"ดี!"
ตามคำสั่งของว่านจิ้นซง กองทัพทหารขนาดใหญ่เริ่มเดินทัพไปยังเมืองเจียงเฉิน
"เทียนเจียวสูงสุดไม่ใช่ผู้ที่น่ากลัวที่สุด แต่ผู้ที่น่ากลัวที่สุดคือคนผู้นั้นของตำหนักเทียนเสิน เพียงแต่ตอนนี้เขาไม่ได้คบค้าสมาคมอะไรกับหมอเทวดาหลิน ฉันตั้งตารอการแข่งขันที่สั่นสะเทือนโลก ระหว่างแพทย์และศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์ของคนทั้งสองที่ไม่มีใครอาจเทียบได้จริงๆ!" ผู้ชายกล่าวอย่างนิ่งๆ ในสายตาแฝงไปด้วยการเฝ้ารอ
หลินหยางในเวลานี้ กำลังเดินเท้ามุ่งไปยังเมืองเจียงเฉิน
เขาไม่ได้ขับขี่ยานพาหนะแต่อย่างใด สำหรับเขาแล้ว วิธีที่ไปจะถึงเมืองเจียงเฉินโดยเร็วที่สุดก็คืออาศัยสองเท้าของบตัวเอง
ถึงแม้การเดินทางระยะไกลและรวดเร็วเช่นนี้จะใช้พละกำลังทางร่างกายของหลินหยางอย่างมหาศาล แต่ก็ไม่เป็นไร
เพียงแค่สามารถเดินทางไปถึงเมืองเจียงเฉิน เพียงแค่สามารถปรากฏตัวต่อหน้าคนของลัทธิปีศาจสวรรค์ได้ ปัญหาทุกสิ่งทุกอย่างนั้นก็จะได้แก้ตกไปอย่างง่ายดาย
ที่ลัทธิปีศาจสวรรค์กล้าบุกโจมตีเมืองเจียงเฉิน ก็เพียงเพราะว่าหลินหยางไม่ได้อยู่ในเมือง ถ้าหากเขาปรากฏตัว คนของลัทธิปีศาจสวรรค์ก็จะได้รู้ว่าเทียนเจียวสูงสุดถูกหลินหยางโจมตีจนพ่ายแพ้ไปแล้ว ถึงเวลานี้ต่อให้อาศัยความกล้าหาญนับร้อยของพวกเขา ก็คงจะไม่กล้าอยู่ที่เมืองเจียงเฉินอีกต่อไป
"เร็วเข้า! เร็วขึ้นอีก....."
หลินหยางท่องอยู่ภายในใจไม่หยุด ดวงตาทั้งคู่เปลี่ยนเป็นแดงก่ำ
เห็นเพียงว่าคนเป็นเหมือนกับสายรุ้งที่ทอดยาว เดินทางผ่านขอบฟ้าไปอย่างรวดเร็ว ไร้ซึ่งเงา และบุกทะลวงสิ่งกีดขวางทุกชนิด.......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...