สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2601

หลินหยางขึ้นเครื่องบินข้ามคืน แน่นอนว่า เขายังปลอมตัวเพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดปัญหา

หมอเทวดาหลินในตอนนี้มีชื่อเสียงมากเกินไปในโลกของศิลปะการต่อสู้

หลังจากการต่อสู้ที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ เขาประสบความสำเร็จในการแย่งชิงตราสัญลักษ์เทียนเจียวจากเทียนเจียวสูงสุด และกลายเป็เทียนเจียวสูงสุดคนใหม่

ผู้คนนับไม่ถ้วนกำลังร้องเพลงสรรเสริญเขา

อย่างไรก็ตาม ในระหว่างการเดินทางไปยังดินแดนแห่งความเงียบและความตายหลินหยางจะกระโตกกระตากไม่ได้ หากศัตรูของเขารู้ว่าเขาไม่ได้อยู่ใน เมืองเจียงเฉิง มืองเจียงเฉิงก็จะมีปัญหา

ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนหน้าของหลินหยาง เพื่อซ่อนรูปลักษณ์ดั้งเดิมของหลินหยาง

ในความเป็นจริง หลินหยางสามารถแปลงร่างเป็นรูปลักษณ์อื่นๆได้ แต่เขาซ่อนตัวตนของเขาภายใต้ใบหน้าของหลินหยางลูกเขยของตระกูลซูมาเป็นเวลาหลายปี เป็นธรรมชาติที่สุดที่จะแสดงให้คนอื่นเห็นด้วยใบหน้านี้ ใบหน้าที่แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญก็ไม่อาจมองออกได้

อ้ายหร่านบอกว่ามีหมอมากมายในดินแดนแห่งความเงียบและความตาย สถานที่นี้ไม่ใช่โลกที่เหล่านักรบออกอาละวาด แต่เป็นดินแดนที่มีชื่อเสียงในด้านการแพทย์

แน่นอนว่าผู้คนที่นี่ไม่ได้เรียนวิชาแพทย์เพื่อช่วยเหลือโลกและช่วยชีวิตสัตว์ แต่เพื่อคำเพียงคำเดียวเท่านั้น

ชีวิตนิรันดร์!

ถูกตัอง!

พวกเขาไม่ได้แสวงหาการมีอายุยืนนาน แต่แสวงหาหนทางแห่งชีวิตนิรันดร์!

เพราะสำหรับทักษะทางการแพทย์บางอย่างในดินแดนแห่งความเงียบและความตาย มันง่ายมากที่จะยืดอายุของพวกเขาด้วยเวิชาแพทย์ที่ไม่ธรรมดา เช่นยาและการฝังเข็ม ทำให้มีสัตว์ประหลาดอายุมากกว่าห้าร้อยปีในดินแดนดินแดนแห่งความเงียบและความตาย

แต่การมีอายุยืนยาวในระดับนี้ไม่มันน่าสนใจสำหรับพวกเขาเลย

สิ่งที่พวกเขาต้องการคือไม่มีวันตาย มีชีวิตอยู่ตลอดไป!

ดังนั้นผู้คนในดินแดนแห่งความเงียบและความตายจึงทุ่มเทเรียนรู้ทักษะทางการแพทย์อย่างบ้าคลั่ง เพียงหวังว่าจะได้รับชีวิตนิรันดร์

และสิ่งที่เรียกว่าการประลองทางการแพทย์นี้ไม่ใช่การประลองทางการแพทย์ธรรมดา แต่เป็นการแข่งขันอวี่เจวี๋ยที่จัดขึ้นทุก ๆ ห้าปีในดินแดนแห่งความเงียบและความตาย!

ลักษณะของการประลองนี้ค่อนข้างแตกต่างจากการประลองทั่วไป

ผู้จัดการแข่งขันอวี่เจวี๋ยของดินแดนแห่งความเงียบและความตายจะให้ดอกไม้และพืชพรรณแปลกใหม่เป็นรางวัล ตราบใดที่เป็นตระกูลที่สามารถได้คะแนนยอดเยี่ยมในการแข่งขันอวี่เจวี๋ยได้ ก็จะได้รับดอกไม้และพืชพรรณแปลกใหม่เทียบเท่ากับคะแนนความสำเร็จนั้นๆ

และดอกไม้และพืชพรรณที่แปลกใหม่เหล่านี้ยังอยู๋เหนือชั้นจากสิ่งที่อยู่ในมือของ หลินหยาง สิ่งเหล่านี้แทบทั้งหมดไม่มีอยู่ในโลกภายนอกและพืชแต่ละชนิดมีฤทธิ์ในการรักษาที่มหัศจรรย์ถึงชีวิต

วิชาแพทย์ของอ้ายหร่านก็ดีมากเช่นกัน แต่ตระกูลของเธอประสบอุบัติเหตุเมื่อไม่กี่ปีก่อน คัมภีร์แพทย์ของตระกูลส่วนใหญ่ถูกขโมยและถูกเผยแพร่ออกไป ดังนั้นโลกภายนอกจึงรู้เกี่ยวกับวิชาแพทย์ของตระกูลเธอ

อ้ายหร่านรู้ดีว่าหากตระกูลส่งเธอเข้าร่วมการแข่งขันแข่งขันอวี่เจวี๋ย เธอเองก็ไม่มีโอกาสชนะ อีกทั้งยังอาจถูกคัดออกในรอบแรก ดังนั้นเธอจึงออกจากดินแดนแห่งความเงียบและความตายลำพังเพื่อขอความช่วยเหลือจากคนอื่น

ด้วยวิธีนี้ เธอจึงพบกับหลินหยาง

ทั้งสองลงจากเครื่องบินและตรงไปยังดินแดนแห่งความเงียบและความตาย

เมื่อมาถึงชายแดนของดินแดนแห่งความเงียบและความตาย สถานที่นั้นถูกทิ้งร้างไปแล้ว ท้องฟ้าในระยะไกลเป็นสีเทา พื้นดินแห้งและแตก ไม่มีน้ำสักหยด ไม่มีพืชสักต้นเดียว มันโดดเดี่ยวราวกับเป็นสถานที่แห่งความตาย

ทั้งสองเดินต่อไปด้วยเท้า

"คุณอ้ายหร่าน คุณคิดว่าฉันควรได้อันดับที่เท่าไหร่ ถึงจะเพียงพอกับความคาดหวังของคุณ?"

หลินหยาง ถามในขณะที่ก้าวไปข้างหน้า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน