สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2641

"ระวัง!"

ผู้นำสำนักชิงเซวียนตะโกนเสียงดังพร้อมกับกระโดดออกไปใช้สองมือปัดอย่างรวดเร็วจนเกิดฝุ่นสีน้ำเงินเป็นวงกลมที่พุ่งเข้าใส่ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋

"ระเบิดพิษแผ่ซ่าน?" ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋หรี่ตาลงและยิ้ม

"นี่ไม่ใช่ระเบิดพิษแผ่ซ่านที่ธรรมดา!" ผู้นำสำนักชิงเซวียนตะโกน "ระเบิดพิษแผ่ซ่านทั่วท้องฟ้า! ถอย! !"

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม....

ฝุ่นละอองสีฟ้าระเบิดอย่างบ้าคลั่งทันที เมื่อพลังพิษระเบิดออกมาก็พุ่งไปทางปรมาจารย์เสวี่ยอู๋เหมือนคลื่น

ทุกที่ที่พลังพิษผ่านไป ทุกสิ่งก็กลายเป็นฝุ่นผง!

แม้แต่พลังปราณอันแข็งแกร่งก็ยังสลายไปด้วยพลังพิษอันน่าสะพรึงกลัวนี้

น่ากลัวมาก

แต่ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋กลับไม่กลัวพร้อมกับยกมือขึ้นแล้วผลักขึ้นไปในอากาศ

วูบ!

พลังพิษที่เข้ามาถูกเขาผลักออกไป

"อะไรกัน?"

ผู้นำสำนักชิงเซวียนรู้สึกประหลาดใจ

"ลองพิษเมฆาสิบสามฝ่ามือของผมหน่อยแล้วกัน!"

ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋หัวเราะอย่างเย้ยหยันพร้อมกับขยับเข้าใกล้ผู้นำสำนักชิงเซวียนด้วยการลงมืออย่างคลุ้มคลั่งของฝ่ามือ จนบนท้องฟ้าเต็มไปด้วยร่องรอยเงาฝ่ามือนับพันที่กำลังถล่มโจมตีผู้นำสำนักชิงเซวียน

ผู้นำสำนักชิงเซวียนจำเป็นต้องพยายามอย่างสุดชีวิตเพื่อต้านทาน

เมื่อผู้คนของสำนักชิงเซวียนเห็นเข้าก็รีบวิ่งเข้าไปทันที

"ผู้นำ เรามาช่วยคุณแล้ว!"

"ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋ อย่าฮึกเหิมเกินไปนะ!"

"คอยดูเถอะ!"

ทุกคนต่างพากันตะโกนและลงมือด้วยกระบวนท่าไม้ตาย

"อย่าเข้ามา!"

ผู้นำสำนักชิงเซวียนรีบร้องตะโกน

ทว่ากลับสายไปเสียแล้ว

สิบกว่าคนแรกที่วิ่งเข้ามาที่ยังไม่ทันเข้าใกล้ปรมาจารย์เสวี่ยอู่กลับมองเห็นหมอกเลือดวงกลมที่แปลกประหลาดปรากฏขึ้นและจากนั้นก็หมอกเลือดนั้นก็ระเบิดออก

ปัง ปัง ปัง ปัง....

แรงระเบิดที่แปลกประหลาดได้ทำให้พวกเขาทั้งหมดกระเด็นลอยออกไป

หลังจากที่คนเหล่านี้ตกลงพื้นก็ได้กระอักเลือดสีดำออกมา บริเวณหน้าอกของพวกเขาเต็มไปด้วยเลือดซึ่งดูน่าเวทนาอย่างมาก ราวกับถูกกรดชนิดร้ายแรงกัดกร่อนยังไงยังงั้น

"นี่คือวงแหวนพิษ?"

อ้ายหร่านทำหน้าเคร่งเครียดพร้อมกับร้องเสียงหลง "เขาแอบซ่อนวงแหวนพิษไว้รอบๆ ตัว! จะเข้าไปโดยประมาทไม่ได้ หากถูกวงแหวนพิษนี้เข้าจะต้องเป็นอันตรายถึงชีวิตอย่างแน่นอน!"

"อะไรนะ?"

ผู้คนต่างพากันตกตะลึง

คนที่เหลือก็รีบเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม ผู้นำสำนักชิงเซวียนตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างและคำรามด้วยความโกรธ "ถอยออกไป! !"

หลังจากพูดจบ เขาก็รีบพุ่งไปหาปรมาจารย์เสวี่ยอู๋

แต่ในเวลานี้ การเคลื่อนไหวของปรมาจารย์เสวี่ยอู่ก็ได้กระตุ้นสะสมพลังได้สำเร็จ

"อยากตายงั้นเหรอ ได้! ผมจะจัดการให้เอง!"

ทันใดนั้นเขาก็ตกตะลึง

ควับ ควับ ควับ ควับ....

เข็มยาวสีแดงเลือดจำนวนมากพุ่งออกมาปกคลุมทุกคนราวกับพายุฝน

แต่เนื่องจากผู้นำสำนักชิงเซวียนรีบวิ่งไปด้านหน้า จึงรับเข็มโลหิตเหล่านี้ด้วยร่างกายของเขา เข็มโลหิตส่วนใหญ่จึงโดนผู้นำสำนักชิงเซวียน

ตุ่บ!

ร่างกายของเขาล้มลงกับพื้นอย่างแรง หน้าอก ใบหน้า ขา และแขนเต็มไปด้วยเข็มโลหิต

หลังจากที่เข็มโลหิตเข้าไปในร่างกายของเขา อวัยวะทั้งเจ็ดของเขาก็มีเลือดออกทันที ลมหายใจของเขาก็อ่อนล้าลง ร่างกายของเขาแก่ลงและเริ่มเหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็ว

"อาจารย์!"

อ้ายหร่านตะโกนและรีบฝังเข็มอย่างรวดเร็วเพื่อพยายามควบคุมผลกระทบของเข็มโลหิต

แต่...ก็เปล่าประโยชน์...

ลูกศิษย์บางส่วนของสำนัหชิงเซวียนก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน ความแข็งแกร่งของพวกเขาไม่ดีเท่าของผู้นำสำนักชิงเซวียนและพวกเขาไม่สามารถต้านทานพลังอันน่าสะพรึงกลัวของเข็มโลหิตได้ จนทำให้เสียชีวิตลงอย่างอนาถ...