สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2752

"คนคนนี้กำลังทำอะไรกัน? ?"

"ลอกเลียนแบบเหรอ?"

"เขาคงจะไม่คิดว่าการลอกเลียนแบบกระบวนท่านี้ จะสามารถใช้มันในลักษณะเดียวกันได้ใช่ไหม?"

"ฮ่าๆๆ ได้เดียงสา! ไร้เดียงสาจริงๆ!! กระบวนการนี้จะต้องใช้พลังแห่งสวรรค์ที่แข็งแกร่งอย่างมากเป็นพื้นฐาน! แล้วคนคนนี้จะทำได้อย่างไรกัน? การกระทำนี้ของเขา ก็เป็นเพียงแค่ท่าดีทีเหลวเท่านั้น!"

"ใช่ น่าหัวเราะที่สุด!"

"ฮ่าๆๆๆ ....."

คนจำนวนไม่น้อยหัวเราะเยาะ

แต่จำนวนมากกว่าไม่อยากจะเชื่อ

"คาดไม่ถึงว่าหลังจากที่เสินกงชางเปิดประตูทั้งแปดแล้ว จะสามารถรวมพลังฟ้าดิน ความสามารถพลังแห่งสวรรค์ แสดงให้เห็นว่าศักยภาพของเขาน่ากลัวเพียงใด!"

"ใช่แล้ว คนคนนี้ควรจะมีอนาคตอันสดใส แต่เพราะความใจร้อนมุทะลุ ไม่ยอมก้มหัว จึงสูญสิ้นทั้งหมด!"

"เพียงแต่ถ้าหากเขาพ่ายแพ้การแข่งขันครั้งนี้ จะต้องเกิดปีศาจร้ายภายในใจอย่างแน่นอน ถึงเวลานั้นเส้นทางการฝึกฝนพรสวรรค์ก็คงจะเดินไปอย่างยากลำบาก บัดนี้การวางมือจากการต่อสู้ก็ถือว่าไม่เลว"

"มาดูกันว่าพลานุภาพการต่อสู้ที่น่าเกรงขามมันเป็นยังไง!"

บรรดาผู้ต่างคนหัวเราะเยาะการกระทำของหลินหยาง และประทับใจกับการกระทำที่ยิ่งใหญ่ของเสินกงชาง

แต่เหลยหู่เหมือนกับว่าจะตระหนักได้ถึงอะไรบางอย่าง จึงตะโกนให้ทีมลาดตระเวนเทียนเตรียมพร้อมรักษาฉากกำบังเอาไว้ทันที: "ทุกคนถอยทัพเร็วเข้า! สร้างแนวป้องกันห่างออกไปสามไมล์! คนอื่นๆ ถอยห่างออกไปสามไมล์!!"

เพียงได้ยินคำพูดนี้ ทีมลาดตระเวนเทียนก็ไม่กล้าลังเลใจ และถอยไปด้านหลังทันที

ในขณะเดียวกันคนของทางการการแข่งขันอวี่เจวี๋ยก็ตะโกนเสียงดังว่า: "ทุกคนถอยห่างออกไปสามไมล์เดี๋ยวนี้! เร็วเข้า!"

คนของแต่ละตระกูลต่างก็งุนงง

แต่บรรดาผู้มีอำนาจต่างก็มีปฏิกิริยาตอบโต้ และพาคนถอยออกไปทันที

แต่ทว่าพวกเขาถอยไปได้ไม่นาน พลังอันน่าตกใจและโหดเหี้ยมก็ระเบิดออกมาจากสนามการแข่งขัน!

คนจำนวนนับไม่ถ้วนหันหน้ากลับไปมอง ทั้งหมดล้วนกลายเป็นหิน

เห็นเพียงในกลางสนามการแข่งขัน หลินหยางผู้นั้นชูมือทั้งคู่ขึ้นสูง พลังดอกไม้อันงดงามได้ก่อตัวขึ้นในมือของเขา

อีกทั้ง พลังดอกไม่นี้ให้กว่าของเสินกงชาง บริสุทธิ์กว่า และย่าเกรงกลัวกว่าด้วย!

แทบจะเป็นเวอร์ชันที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษของเสินกงชาง!

"เป็นไปไม่ได้!!"

หยวนเฉวียนซินแทบจะตะโกนออกมา

ตู๋กูเวิ่นจ้องมองอย่างตกตะลึง จากนั้นก็นั่งลงบนเก้าอี้อย่างยากลำบาก แล้วยิ้มอย่างเจ็บปวด: "ต้องพ่ายแพ้ให้กับคนเช่นนี้ มันไม่สมควร"

สำนักชิงเซวียน หุบเขาจ้งหลงกู่ หนานหลี่เฉิง วิหารหยุนเซียวซานแม้แต่ตระกูลเสินกงทุกคนต่างก็หยุดฝีเท้ายืนมอง แต่ละคนราวกับถูกฟ้าผ่า

"ฉะนั้น คุณเปิดประตูทั้งแปดแล้ว จึงไม่คุ้มค่าเป็นอย่างมาก! รีบไปซะเถอะ บางทีอาจจะยังเหลือพรสวรรค์เอาไว้ได้บ้าง" หลินหยางกล่าวอย่างนิ่งๆ

"อย่าคิดเลย! ฝันไปเถอะ!"

เสินกงชางตะโกนด้วยความโมโหเดือดดาล ดวงตาทั้งคู่ปรารถนาที่จะฉีกเป็นชิ้นๆ

เขาไม่สนใจหรอกว่าพรสวรรค์จะถูกทำลาย แต่จะต้องเอาชนะให้ได้ก่อน

ถ้าหากตนเองไม่มีพรสวรรค์แล้วและยังไม่สามารถเอาชนะการแข่งขันนี้ได้ เช่นนี้เขาก็จะพ่ายแพ้โดยไม่เหลืออะไรเลยจริงๆ

"ถึงแม้ว่าคุณก็จะเป็นครึ่งระดับชั้นเทพเหมือนกัน ฉันก็ไม่กลัวคุณหรอก! ใครชนะใครแพ้ ก็ยังไม่แน่นอน! วันนี้คุณไม่ตาย ฉันก็ตาย!"

เสินกงชางตะโกนเสียงดัง แล้วนำพลังในมือทุ่มไปยังหลินหยาง โดยไม่สนใจอะไรอีก

ครืน!

พลังดอกไม้ขนาดใหญ่ลอยลงมา

ราวกับท้องฟ้าถล่มลงมา!

สรรพสิ่งในโลกต่างก็หวาดผวา!

แต่หลินหยางไม่หวาดกลัวแม้แต่น้อย เขาโยนดอกไม่ในมือออกไปอย่างไม่รีบร้อน และปะทะเข้ากับมัน

ในช่วงเวลานี้ ก็คือฟ้าถล่มดินทลาย!