สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2790

การต่อสู้ในการแข่งขันอวี่เจวี๋ยของหลินหยางได้สร้างชื่อเสียงขึ้นมา

ไม่นานชื่อนี้ก็โด่งดังไปทั้งดินแดนแห่งความเงียบและความตาย

เพียงแต่หลินหยางไม่ได้ให้ความสนใจต่อสิ่งนี้ ตอนนี้สิ่งที่เขาคิดถึงมากที่สุดก็คือการกลับเมืองเจียงเฉิน ไปพบคนเหล่านั้นที่คิดถึง

มาที่ดินแดนแห่งความเงียบและความตายก็เป็นระยะเวลาหนึ่งแล้ว

ถึงแม้จะประสบผลสำเร็จจากที่นี่เป็นอย่างมาก แต่ก็จากมานานแล้ว สุดท้ายก็คิดถึงคนที่อยู่ข้างกาย

"หมอเทวดาหลิน ทำไมการแข่งขันอวี่เจวี๋ยในครั้งนี้คุณถึงใจอ่อนเช่นนี้ล่ะ? เสินกงชาง ตู๋กูเวิ่นรวมทั้งตั้งเทียนหยา ที่ครั้งนี้ชัดเจนว่าคนเหล่านี้คุณสามารถสังหารได้ แล้วทำไมคุณจะต้องออมมือด้วยล่ะ? ตามความเข้าใจของฉันที่มีต่อคุณ คุณก็ไม่ใช่คนใจอ่อนมีเมตตานี่นา!"

ระหว่างทาง อ้ายหร่านก็อดไม่ได้ ที่จะเอียงหน้าไปกล่าวถาม

"หลินหยางยิ้งอย่างนิ่งๆ แล้วส่งสายตามองไปยังข้างหน้า: "ดูเหมือนว่าพรสวรรค์ประเภทนี้ของเสินกงชาง ตู๋กูเวิ่นรวมทั้งตั้งเทียนหยา ส่งผลกระทบที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก พวกเขาไม่เพียงแต่มีศักยภาพที่แข็งแกร่ง และพรสวรรค์ที่แตกต่างเท่านั้น แต่เบื้องหลังของพวกเขายังมีพลังงานที่ไม่มีที่สิ้นสุดอีกด้วย ที่ฉันเข้าร่วมการแข่งขันอวี่เจวี๋ยในครั้งนี้ ก็คือต้องการหาวิธีต่อสู้กับตำหนักเทียนเสิน แต่ไม่ใช่การมาสร้างศัตรู ถ้าหากฉันสังหารพวกเขา ไม่เพียงแต่จะกลายเป็นศัตรูคู่แค้นกับพลังที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา แต่จะยิ่งทำให้คนดินแดนแห่งความเงียบและความตายจำนวนนับไม่ถ้วนเกลียดชังฉันเป็นอย่างมาก ถ้าหากเป็นเช่นนี้ การเข้าร่วมการแข่งขันอวี่เจวี๋ยของฉันจะไปมีประโยชน์อะไรล่ะ? อีกทั้งฉันก็ไม่ได้มีความแค้นเคืองอะไรกับพวกเขา แล้วทำไมจะไม่ไว้ชีวิตพวกเขา เพื่อให้พวกเขามาช่วยเหลือฉันล่ะ?"

"ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้เอง......"

อ้ายหร่านเข้าใจในทันที

"คุณหลินช่างเก่งกล้าสามารถ มองการณ์ไกลจริงๆ สามารถมองเรื่องราวได้ทะลุปรุโปร่งเช่นนี้ ฉันเทียบไม่ติดเลย นับถือ นับถือ!"

ผู้นำสำนักชิงเซวียนคารวะและยิ้ม

"ท่านอาจารย์ ผ่านการแข่งขันอวี่เจวี๋ยในครั้งนี้ไป สำนักชิงเซวียนก็ยิ่งใหญ่และแข็งแกร่งขึ้นไม่น้อยเลย" อ้ายหร่านยิ้มแล้วกล่าว

"เป็นเช่นนั้นแน่นอน นี่ล้วนเป็นบุญบารมีของคุณหลินเลยล่ะ" ผู้นำสำนักชิงเซวียนรีบกล่าว ในสายตาล้วนเป็นการซาบซึ้งในบุญคุณ

ตอนนี้สำนักชิงเซวียนครองตำแหน่งผู้นำสูงสุดในการแข่งขันอวี่เจวี๋ย การเฟ้นหาผู้มีสวรรค์ การสร้างสำนักขึ้นอีก กำลังจะมาถึงในไม่ช้า!

หลินหยางยิ้มๆ ไม่พูดอะไร

ทันใด สายตาของหลินหยางก็ขึงตึง แล้วกล่าวทันทีว่า: "ทุกคนหยุด"

ทุกคนหยุดฝีเท้าลงทันที แล้วรีบชักดาบออกมา จับจ้องมองโดยรอบอย่างระมัดระวังตัว

"คุณหลิน เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?"

"หรือว่ามีคนที่อยากได้มีดเทียนเซิงอีก?"

"หึ แม้แต่ตั้งเทียนหยาก็ยังชิงมีดเทียนเซิงไปไม่ได้ ยังจะมีใครใจกล้าเช่นนี้อีก? ? รนหาที่ตายหรือยังไง?"

ทุกคนตะโกนเสียงดัง แสดงเจตนาให้อีกฝ่ายออกมา

แต่หลินหยางเอ่ยปากกล่าวว่า: "อีกฝ่ายไม่ได้มาชิงมีดเทียนเซิง ทุกคนเก็บอาวุธเถอะ"

"ห๊ะ?"

อ้ายหร่านและคนอื่นๆ มองหลินหยาง แต่ก็เห็นว่าหลินหยางจ้องมองไปที่ถนนใหญ่ด้านหน้า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน