สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2799

หลังจากเข้าไปในสุสานแล้วบริเวณโดยรอบก็มืดสนิท หลินหยางลอยอยู่กลางอากาศกว่าสามสิบวินาทีกว่าจะเหยียบถึงพื้น

ตึ่ง!

เสียงที่ตกลงพื้นดังกึกก้องไปทั่วทั้งสุสาน

หลินหยางเงยหน้ามอง

จากนั้นก็พบว่าภายในสุสานมีแสงสว่างของคบเพลิงจำนวนมาก ทำให้ที่นี่ไม่ดูมืดทึบไม่มีแสง

ส่วนกลุ่มคนที่เข้ามาก่อนหน้านี้ พวกเขากำลังเดินอยู่ข้างหน้า

ทว่าสองคนสุดท้ายกลับหันกลับมามองหลินหยาง

"คุณ รออยู่ตรงนี้แล้วค่อยออกเดินต่อหลังจากผ่านไปแล้วสามสิบนาที เข้าใจไหม?"

"ห้ามคุณเข้าไปในหลุมฝังศพเทพสูงสุด!"

ทั้งสองจับจ้องหลินหยางและกล่าวอย่างเยือกเย็น

"ผมเข้ามาเอาแหวนเทพสูงสุด ผมมีภารกิจของผมเอง" หลินหยางกล่าว

"เอาแหวนเทพสูงสุด? คุณมีสิทธิ์อะไร?" หญิงที่อยู่ข้างๆ กล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ "เป็นเพียงแค่คนนอกคนหนึ่ง อย่าคิดว่าโชคดีที่ได้อันดับหนึ่งในการแข่งขันอวี่เจวี๋ยแล้วจะทำตัวอวดดีแบบนี้ได้นะ การแข่งขันอวี่เจวี๋ยนั่นเป็นเพียงการแข่งขันกะโหลกกะลาเท่านั้น เราไม่ได้คิดอยากจะเข้าร่วมแม้แต่นิดเดียว"

"ถ้าไม่อยากตายก็รออยู่ที่นี่ หากต้องการไปตายเร็วกว่านี้ก็ลองขยับดู" ผู้ชายที่อยู่ข้างๆ กล่าวอย่างไม่แยแส

หลินหยางขมวดคิ้วและกวาดสายตามองทุกคน

หลายสิบคนเหล่านี้ล้วนมีความสามารถที่ร้ายกาจ และต่างเกาะกลุ่มกันเดินไปข้างหน้าอย่างไม่แตกแถว

รวมถึงสถานที่ค่อนข้างแคบ หากเกิดการต่อสู้ขึ้นมาจริง เห็นได้ชัดว่าหลินหยางคงสู้ทุกคนไม่ได้แน่และอาจเสียเปรียบเอาได้ง่ายๆ

แต่หากจะอยู่ตรงนี้ต่อไป อย่าว่าแต่ครึ่งชั่วโมงเลย เกรงว่าแม้เพียงสิบนาทีก็อยู่ไม่ได้!

ที่นี่คือทางเข้าออกและเป็นทางลมผ่าน

ก๊าซพิษภายในสุสานล้วนต่างพัดผ่านเข้ามาที่นี่ ทำให้ก๊าซพิษบริเวณนี้มีความหนาแน่นอย่างมาก

แม้จะมียาจี้เย่คอยคุ้มกัน แต่ก็คงทนได้ไม่นานเท่าไร

หลินหยางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่จู่ๆ สายตาก็หันไปมองทางขวา

ตรงนั้นมีสะพานแขวนอยู่ และใต้สะพานก็เป็นสารปรอท

มีการผลิตก๊าซพิษขึ้นจำนวนมาก

ทว่าโชคดีที่ทุกคนล้วนเป็นคนที่มีทักษะความสามารถด้านการแพทย์อันสูงส่ง ทำให้พวกเขาไม่เกรงกลัวพิษเหล่านี้แม้แต่นิดเดียว

แต่ก็ละเลยต่อผลกระทบของสารปรอทเหล่านั้นไม่ได้ หากตกลงไปก็อาจไม่เหลือแม้แต่ศพได้

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง หลินหยางก็เดินมุ่งหน้าไปที่สะพานแขวนนั้นทันที

คนที่อยู่ทางนี้รีบหันไปมอง

เมื่อเห็นหลินหยางเดินไปทางนั้นก็ต่างพากันหัวเราะชอบใจ

"โง่ชะมัดเลย อยากตายหรือไงกัน? ?"

"คนเราเยอะขนาดนี้ยังไม่กล้าจะเดินเข้าไปทางนั้น แต่เขากลับเดินไปเพียงลำพัง? ไม่เห็นหรือไงว่าทางนั้นไปไม่ได้? ทำไมเขายังเดินเข้าไป?"

"เป็นแค่คนนอกที่โง่เขลานอกดินแดนเท่านั้น ช่างเถอะ ทุกคน ไม่ต้องสนใจเขาแล้ว เรามาร่วมมือร่วมใจกันออกค้นหาโลงศพของเทพสูงสุดก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกทีดีกว่า!"

"ตกลง!"

ทุกคนต่างพยักหน้า

ภายนอกสุสานเทพสูงสุด

ผู้คนของแต่ละตระกูลต่างนั่งขัดสมาธิเพื่อเตรียมพร้อมต่อการต่อสู้ทุกขณะ

เมื่อแหวนถูกนำออกมาจากสุสานแล้ว ไม่ว่าใครเป็นคนได้ไปครองก็จะนำไปสู่การต่อสู้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ฉะนั้นทุกคนต่างเตรียมพร้อมกันล่วงหน้า

วูบ วูบ วูบ....

ขณะนี้กลับมีพายุซัดกระหน่ำ

จากนั้นก็มีลมกระโชกแรงพัดเข้ามาทางนี้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน