สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2831

แน่นอนว่าเซียนเก้าชีวิตไม่ต้องการใครเข้ามารบกวนเธอ

แต่เมื่อมองไปทางที่มีคนพุ่งเข้ามา แน่นอนว่าคือคนของตระกูลอวี่อย่างไม่ต้องสงสัย

เป็นอย่างที่คาดไว้!

ตุ่บ!

อุกกาบาตได้ตกลงมายังหน้าเรือนใหญ่ตระกูลอวี่

มีพลังที่รุนแรงแผ่ซ่านไปทั่วขณะที่ตกลงมา ทว่ากลับไม่ได้รับผลกระทบอะไรมาก แม้แต่เพดานก็ไม่ได้แตกร้าวลงมา

ทุกคนต่างตกตะลึงและต่างเงยหน้าขึ้นมอง

แต่เมื่อแสงสว่างหายไป พลังที่ว่าก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

จากนั้นใครคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางสายตาของผู้คน

"หลินหยาง!"

อ้ายหร่านรู้สึกดีใจอย่างมาก

คนที่เดินทางมาคือหลินหยาง!

"นับว่ามาได้ทันเวลา!"

หลินหยางถอนหายใจและยิ้มออกมา

"คุณหลิน!"

"เยี่ยมไปเลย!"

"คุณมาได้ยังไง?"

ทุกคนต่างรู้สึกตื่นเต้นดีใจอย่างมาก

การมาถึงของหลินหยางเสมือนเข็มวิเศษที่ทำให้คลื่นในทะเลสงบลงได้ เป็นการสร้างความมั่นใจให้กับทุกคนได้อย่างมาก

แม้ว่าหลินหยางจะชนะอันดับหนึ่งในการแข่งขันอวี่เจวี๋ย แต่ก็ไม่สามารถรับมือกับเซียนเก้าชีวิตได้ ทว่าหลินหยางยังมีมีดเทียนเซิงอยู่

และที่สำคัญก็คือ หลินหยางเดินทางมาจากสุสานเทพสูงสุด

ผู้ที่สามารถเดินทางกลับออกจากสุสานเทพสูงสุดได้อย่างปลอดภัย แน่นอนว่าความสามารถของเขาต้องไม่ธรรมดาอย่างมากแน่

เมื่อมีหลินหยางคอยเข้าร่วมการต่อสู้ นับว่าโอกาสชนะของทุกคนก็สูงขึ้นไม่น้อย

"เอ๊ะ? พวกคุณอยู่ที่นี่หมดเลยเหรอ? เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?"

หลินหยางมองไปรอบๆ ด้วยความประหลาดใจ

"คุณหลิน อาจจะ...ยุ่งยากสักเล็กน้อย"

อวี่เจิ้นเทียนรู้สึกทำตัวไม่ถูกพร้อมกับมองขึ้นไปบนดาดฟ้าที่เซียนเก้าชีวิตอยู่

หลินหยางเงยหน้าขึ้นอย่างไม่แยแสเซียนเก้าชีวิตเลยแม้แต่นิดเดียว

แบบนี้จะไม่ทำให้เซียนเก้าชีวิตรู้สึกโกรธได้ยังไง?

เหมือนอย่างที่เขาพูดไว้ สีหน้าและแววตาของเซียนเก้าชีวิตตอนนี้เยือกเย็นอย่างมาก

หลินหยางตกใจเล็กน้อยและจากนั้นก็หันหลังเดินไปทางดาดฟ้า

"คนเหล่านี้หน้าตาไม่คุ้นเลย พวกเขาคือใครเหรอ?" หลินหยางถาม

"คุณหลิน คนนั้นคือเซียนเก้าชีวิต อาจารย์ของเจี่ยนเทา!" อ้ายหร่านกระซิบบอก

"อ้อ? เซียนเก้าชีวิต?"

หลินหยางตระหนักได้ทันที

เขาเคยได้ยินชื่อนี้มานานแล้ว

เซียนเก้าชีวิตถือเป็นคนที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งในดินแดนแห่งนี้และยังมีลูกศิษย์นับหมื่น ความสามารถของเขาแข็งแกร่งร้ายกาจมากทั้งด้านการแพทย์และการต่อสู้ แม้แต่กลุ่มตระกูลที่มีอำนาจอิทธิพลก็ยังต้องสยบให้เขา

"เขามาเพื่อล้างแค้นให้กับเจี่ยนเทาเหรอ?"

หลินหยางถามอย่างนิ่งเฉย

"ใช่..." อ้ายหร่านกล่าวหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

หลินหยางส่ายหน้าและกล่าวด้วยรอยยิ้ม "การตายของเจี่ยนเทาเป็นเพราะเขารนหาที่ตายเอง เขาจะมาล้างแค้นอะไรของเขา?"

"คุณว่ายังไงนะ?"

เจี่ยนเซิงโกรธมากพร้อมกับตะโกนด่าทอเสียงดัง "สารเลว คุณเป็นใครกัน? หากน้องชายของฉันไม่ได้ทำไปเพื่อตระกูลอวี่ เขาจะจบชีวิตลงในการแข่งขันอวี่เจวี๋ยได้ยังไง? วันนี้หากไม่ได้กำจัดตระกูลอวี่! ฉันไม่มีทางยอมเด็ดขาด!"

"อ้อ?"

คิ้วของหลินหยางกระตุกเล็กน้อยพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองเจี่ยนเซิง "คุณคือพี่ชายของเจี่ยนเทา?"

"ใช่แล้วจะทำไม?" เจี่ยนเซิงกล่าวอย่างเย็นชา

"ถ้างั้นคุณมาหาผิดคนแล้วล่ะ"

หลินหยางกล่าว

"หาผิดคน? หมายความว่ายังไง?" เจี่ยนเซิงถามไปอย่างงุนงง

"เพราะคนที่ทำให้น้องชายของคุณตายไม่ใช่ตระกูลอวี่ แต่เป็นผมเอง!" หลินหยางกล่าว "การแข่งขันรอบที่ทำให้เจี่ยนเทาจบชีวิตลงคือการแข่งขันที่เขาต้องเผชิญหน้ากับผม หากเขาไม่มาเจอกับผมเข้า เขาอาจไม่ต้องจบชีวิตลงก็ได้ ฉะนั้นเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลอวี่ หากคุณคิดจะล้างแค้นหรือทวงคืนความยุติธรรมให้เขา ก็เข้ามาหาผม! เข้าใจไหม?"

เมื่อพูดจบ บรรยากาศก็เงียบสงัดอย่างมาก

เจี่ยนเซิงพูดไม่ออกและไม่รู้ว่าควรพูดอะไรออกไป

"หลินหยาง!"

"สารเลว คอยดูเถอะฉันจะเอาชีวิตแกเอง!"

เสียงของเขาเกรี้ยวกราดพร้อมกับกระตุ้นพลังปราณและมีเข็มเงินนับสิบพุ่งออกมาและปักไปตามจุดฝังเข็มบนร่างกายของเขาเพื่อเป็นการเพิ่มพละกำลังและความเร็ว ขณะเดียวกันก็พุ่งเข้าใส่หลินหยางอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า

พลังที่รุนแรงดั่งสิงโตระเบิดออกมาและขณะเดียวกันก็ยื่นมือออกไปเตรียมควักหน้าอกของหลินหยาง

การโจมตีนี้เพื่อต้องการจะควักทำลายหัวใจของหลินหยาง!

ผู้คนที่อยู่รอบๆ ต่างตกตะลึง

เห็นได้ชัดว่าเป็นศิษย์ของเซียนเก้าชีวิตอย่างไม่ต้องสงสัย

ความสามารถของเจี่ยนเซิงน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก

แต่ขณะที่เขากำลังจะเข้าใกล้หลินหยาง

ตุ่บ!

จู่ๆ มือที่ยื่นออกไปของเจี่ยนเซิงก็ระเบิดกลายเป็นควันเลือดลอยหายไปในอากาศ

จากนั้นเขาก็หยุดชะงักลง

เมื่อมองก็เห็นว่ามือข้างหนึ่งของหลินหยางได้คว้าไปที่ลำคอของเขาอย่างแม่นยำ

เขาถูกหลินหยางยกขึ้นสูง เขากระตุกเล็กน้อยและไม่สามารถขยับได้...

"อะไรกัน?"

ทุกคนต่างตกตะลึงอย่างมาก

เซียนเก้าชีวิตเองกลับเบิกตากว้างและมองไปที่หลินหยางอย่างเหลือเชื่อ

การลงมือเมื่อสักครู่ช่างรวดเร็วอย่างมาก?

เจี่ยนเซิงถูกบีบคอจนคอของเขาเปลี่ยนรูป เขาพยายามดิ้นรนอย่างสุดกำลัง ทว่ากลับไม่สามารถทำอะไรได้

"ทำไม? ความสามารถแค่นี้ก็คิดจะล้างแค้นให้กับน้องชายของคุณเหรอ? ช่างไม่ดูความสามารถของตัวเองเอาเสียเลย" หลินหยางกล่าว

"แก...ฉัน...ฉันจะฆ่าแก..."

เจี่ยนเซิงตะคอกด้วยแววตาเกรี้ยวกราดและแดงก่ำ แววตาคู่นั้นโมโหจนแทบจะกลืนกินหลินหยาง

หลินหยางเห็นเข้าก็รู้สึกเดือดพล่าน

"ฆ่าผม? ชาติหน้าเถอะ!"

เมื่อพูดจบเขาก็ออกแรง

ปัง!

คอของเจี่ยนเซิงเป็นรอยฉีกและจากนั้นศีรษะของเขาก็ลอยขึ้นและจบชีวิตลงอย่างน่าอนาถ