เหวินไห่รู้สึกอึ้งไปแล้ว
เขาไม่เคยคิดว่ายิงโพหล้างจะพูดคำพูดแบบนี้ออกมา
มองดูท่าทางที่งงเป็นไก่ตาแตกของเหวินไห่ มุมปากของยิงโพหล้างกระตุกขึ้นเล็กน้อย ส่ายหัวและตบไหล่ของเหวินไห่แล้วพูด “น้องชาย ไม่ต้องห่วง ทางด้านของพ่อคุณผมจะต้องช่วยอยู่แล้ว เพราะถึงผมไม่คิดจะช่วย หลังจากที่หมอเทวดาหลินจัดการพ่อของคุณเรียบร้อยแล้ว เขาก็ต้องมาหาเรื่องผมอยู่ดี ดังนั้นผมไม่เพียงแต่ช่วยพ่อของคุณ ผมกำลังช่วยตัวเองด้วย”
ถึงแม้เหวินไห่จะรู้สึกไม่สบายใจแต่ก็ไม่กล้าพูดอะไร ทำได้แต่เค้นรอยยิ้มออกมาแล้วพูดขอบคุณ
ยิงโพหล้างหันหลังมองไปทางหลินหยางแวบหนึ่ง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย “หมอเทวดาหลิน หยุดเถอะ”
หลินหยางที่กำลังบีบคอของเหวินโม่ซินมองไปทางยิงโพหล้างด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์
“เลิกก่อกวนได้แล้ว หยุดเถอะ เชื่อคำพูดของผม” ยิงโพหล้างพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
ในแววตาของเขาปรากฏให้เห็นอารมณ์ของความมั่นใจและไม่สามารถปฏิเสธ
ราวกับเขารู้สึกว่าคำพูดของตัวเองเป็นเหมือนคำพูดศักดิ์สิทธิ์!
แต่ในมุมมองของหลินหยาง คำพูดของยิงโพหล้างเป็นเพียงเรื่องตลก
“หยุดเถอะ? เชื่อคุณ? คุณเป็นใคร? คิดว่าตัวเองเป็นตัวอะไร?” หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
คำถามทั้งสี่ประโยคทำให้ยิงโพหล้างหรี่ตาลงทันที
“...พูดอะไรนะ?” เขาถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
“บังอาจ!”
“บัดซบ!”
คนของลัทธิฉงจงและอาวุโสบางคนตะคอกด้วยความโกรธ
หมิงหยูเองก็ขมวดคิ้ว เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “หมอเทวดาหลิน! ต้องยอมรับว่าความสามารถของคุณน่าตกใจมาก ศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์ของคุณก็น่าเหลือเชื่อมาก แต่ฉันจะบอกอะไรคุณ คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา ถ้าหากคุณยุ่งกับเขาสถานการณ์มันจะร้ายแรงมาก มันจะร้ายแรงยิ่งกว่าเรื่องที่คุณทำในวันนี้ หวังว่าคุณจะเข้าใจเรื่องนี้ อย่าทำให้ตัวเองไม่มีทางเลือกเลย”
สีหน้าของหมิงหยูจริงจังมาก ดูเหมือนเธอจะไม่ได้กำลังล้อเล่น
มีเหรอที่หลินหยางจะไม่รู้ว่าภูมิหลังของยิงโพหล้างไม่ธรรมดา?
แต่มีเหรอที่เขาจะทำตัวเป็นเต่าหัวหดเพราะเรื่องแค่นี้?
ยิ่งไปกว่านั้น…ตั้งแต่เริ่มจนจบคนพวกนี้ไม่เคยรู้ความสามารถที่แท้จริงของเขา
ตระกูลหลินเขายังไม่กลัวเลย แล้วมีเหรอที่เขาต้องกังวลยิงโพหล้างเพียงคนเดียว?
เขาส่ายหัวแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย “แล้วคุณชายยิงคิดจะทำยังไงกับผม?”
“ปล่อยเหวินโม่ซินเถอะ! หลังจากนั้นมาคำนับเหล้าผมหนึ่งแก้ว ผมจะทำเหมือนเรื่องในวันนี้ไม่เคยเกิดขึ้น คุณเองก็พอจะมีความสามารถ ต่อไปมาติดตามผม ผมจะให้คุณฉายแววของตัวเองให้ถึงที่สุดแน่นอน” ยิงโพหล้างยิ้มแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
ผู้คนที่อยู่โดยรอบได้ยินคำพูดประโยคนี้พากันถอนหายใจด้วยอารมณ์ที่ลึกซึ้ง
“ดูเหมือนคุณชายอิงจะชื่นชมหมอเทวดาหลินคนนี้มาก!”
“พูดตามตรง พรสวรรค์ของหมอเทวดาหลินคนนี้ไม่ธรรมดา! ถ้าหากปลูกฝังให้ดีในอนาคตจะต้องเป็นบุคคลสำคัญแน่นอน”
“คุณชายยิงเองก็กำลังคิดจะเพิ่มอิทธิพลให้กับตัวเองมั้ง!”
ผู้คนแอบพากันวิเคราะห์วิจารณ์
หมิงหยูและคนอื่นมองไปทางหลินหยางเพื่อรอฟังคำตอบของเขา
โดยเฉพาะเหวินไห่
ถ้าหากหลินหยางตอบตกลง เขาก็จะกลายเป็นคนของคุณชายยิง เมื่อเป็นแบบนั้นถ้าเขาคิดจะแก้แค้นมันเป็นได้แค่ความฝันลมๆแล้งๆ
เหวินไห่ไม่สามารถยอมรับเรื่องนี้!
ความตั้งใจของเขาคืออยากให้คุณชายยิงลงมือจัดการหลินหยาง แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าตั้งแต่เริ่มจนจบคุณชายยิงจะไม่ได้เห็นลัทธิฉงจงอยู่ในสายตา เขาคิดแต่จะทำยังไงถึงจะได้ผลประโยชน์ให้ได้มากที่สุด
พูดตามหลัก ยิงโพหล้างนี่แหละที่เป็นคนสร้างหายนะครั้งนี้ให้กับลัทธิฉงจง แต่ยิงโพหล้างกลับไม่สนใจความอยู่รอดของลัทธฺิฉงจง!
เหวินไห่กำหมัดแน่นแต่ไม่กล้าพูดอะไร ทำได้แต่ยืนมองอยู่ด้านข้าง
เพียงแต่…
คำตอบของหลินหยาง ทำให้ความคิดของทุกคนขาดตอนทันที
“แล้วเรื่องของเพื่อนผมควรจะทำยังไง?”
หลังจากได้ยินคำพูดประโยคนี้ แม้แต่ยิงโพหล้างก็ขมวดคิ้ว
“ไอ้โง่คนนี้กำลังพูดอะไรอยู่? คุณชายยิงจะพาเขาบินทะยานขึ้นท้องฟ้าหวังดีต่อเขา ไม่เพียงแต่ไม่รีบขอบคุณ ยังจะไปถามเรื่องที่ไร้สาระแบบนี้อีก? สมองมีปัญหาหรือเปล่า?” อาวุโสคนหนึ่งพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
“ใช่ คิดว่าใครก็สามารถได้รับการชื่นชมจากคุณชายยิงหรือยังไง? ผมจะบอกอะไร เรื่องนี้ต้องขอบคุณเพื่อนของคุณด้วยซ้ำ ถ้าหากไม่ได้เป็นเพราะเธอ คิดว่าคุณชายยิงจะสนใจคุณเหรอ? ยังไม่รีบไปคำนับเล่าให้คุณชายยิงอีก”
“ใช่ รีบไปคำนับเหล้าสิ!”
“ไอ้ปัญญาอ่อนคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่?”
“ยังไม่รีบไปคำนับเหล้าอีก?”
เสียงพูดต่างๆนานาโดยรอบกำลังบีบบังคับหลินหยาง
ในมุมมองของพวกเขา ยังไงหลินหยางก็ต้องประนีประนอม และเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว
อย่างไรก็ตามแม้แต่ตำนานอย่างราชากระบี่ก็ยืนอยู่ฝั่งของยิงโพหล้าง แค่หมอเทวดาหลินที่เพิ่งแจ้งเกิด คิดว่าตัวเองเป็นใคร?
ยิงโพหล้างยิ้มเล็กน้อย กำลังรอคำตอบของหลินหยาง
เขาเชื่อ ถ้าหากเป็นคนปกติยังไงก็ต้องตอบตกลงแน่นอน
เพราะติดตามเขามันหมายถึงโอกาสที่ไม่มีสิ้นสุด ความมั่งคั่งและอำนาจที่ไม่สามารถประเมิน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...