สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2858

ทำได้เพียงสู้!

ฮูลาๆ!

ยอดฝีมือของดินแดนมรณะวิ่งลงมาจากรถ

รวมแล้วราวๆหนึ่งร้อยคน

“หมอเทวดาหลิน อย่าคิดว่าดินแดนมรณะของพวกเรากลัวคุณ! ถ้าจะต้องเปิดศึกจริงๆ อย่างมากก็แค่ต่อสู้กันตายไปทั้งสองฝ่าย!”

เฉียนเซินพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

“งั้นทำให้ผมดูหน่อยได้ไหมว่าจะเป็นอย่างนั้นรึป่าว?”

หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ

“ฆ่า!”

เฉียนเซินไม่ลังเลใจอีกต่อไปแล้ว เขาโบกมือทันที

ยอดฝีมือของดินแดนมรณะกระโจนเข้าหาหลินหยาง

แต่เวลานี้ หลินหยางเองก็เคลื่อนไหวแล้ว

ร่างกายของเขารวดเร็วราวกับสายฟ้าแลบ เขาพุ่งเข้าไปหากลุ่มคนของดินแดนมรณะเหมือนกับเสือพุ่งเข้าหากลุ่มแกะ จากนั้นห้ำหั่นกันอย่างหนัก

หลินหยางไม่ป้องกันการรุกราน และไม่สนใจการโจมตีของคนดินแดนมรณะเหล่านี้ด้วย เขาพุ่งเข้าหาพวกเขาเหมือนต้องการฆ่าให้สิ้น

ทุกหมัดทุกฝ่ามือรวดเร็วจนไม่มีเงา มันรุนแรงอย่างมาก

การโจมตีไปที่ร่างกายของคนแต่ละครั้ง สามารถทำให้คนแหลกลาญจนร่างไม่สมประกอบเลย

เมื่อมองการโจมตีของดินแดนมรณะที่กระทำกับหลินหยางนั้น คิดไม่ถึงเลยว่าไม่มีร่องรอยบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย

เหมือนกับว่าร่างกายของหลินหยางเป็นเหล็ก ! ไม่สามารถทำอะไรร่างกายได้!

“เป็นไปได้ยังไง?”

เฉียนเซินตื่นตะลึงพรึงเพริด

จ่านหงที่อยู่ด้านข้างก็อึ้ง พูดว่า“หมอเทวดาหลินฝีมือแข็งแกร่งขนาดนี้เลยเหรอ? ทำไมคนของพวกเราทำอะไรเขาไม่ได้เลย?”

ทั้งสองคนมาเมืองเจียงเฉินครั้งแรก หมอเทวดาหลินที่มีชื่อเสียงเลื่องลือ ก็ไม่เคยพอเจอมาก่อน

ทุกอย่างที่เกี่ยวกับหลินหยาง พวกเขาอ่านดูในข้อมูลเอกสารที่ดินแดนมรณะรวบรวมมาเท่านั้น

จากที่คนดินแดนมรณะพูด แม้หมอเทวดาหลินแห่งเมืองเจียงเฉินจะพรสวรรค์เยี่ยม ฝีมือเก่งกาจ แต่ก็อายุน้อยมาก ความสามารถของเขาเทียบกับอาวุโสดินแดนมรณะได้ ถึงแม้จะแกร่ง แต่ถ้าทำหลุมพราง ส่งยอดฝีมือมาโจมตี ก็ฆ่าได้ไม่ยาก

แต่วันนี้ที่เห็น ความสามารถของเขาเอามาเทียบกับผู้อาวุโสดินแดนมรณะได้เหรอ?

แบบนี้คือไม่มีใครสู้ได้เลยชัดๆ!

“ไป! !”

ชั่วพริบตาเดียว เฉียนเซินเหมือนนึกถึงความผิดปกติขึ้นมาได้ เขาพาจ่านหงแอบไปขึ้นรถที่อยู่ด้านข้างแล้วเหยียบคันเร่งทะยานเข้าไปเมืองเจียงเฉิน

หลินหยางไม่ได้รีบตามไปทันที เขาจัดการคนดินแดนมรณะเรียบร้อยแล้ว ถึงได้มองไปทางรถคันที่แล่นออกไป จากนั้นกระโดดลอยขึ้นบนท้องฟ้าตามไป

“ท่านเฉียนเซิน! ทำไมพวกเราวิ่งเข้าไปในเมืองเจียงเฉิน? แบบนี้ไม่ใช่วิ่งเข้าถ้ำเสือเหรอ?”

จ่านหงถามเสียงสั่นระริก

“อย่าโวยวาย!”

เฉียนเซินตะคอกว่า“ตอนนี้พวกเรามีแค่ทางเดียว ก็คือช่วยผู้คุมเขตต้องห้ามทั้งแปด! มีแค่พวกเขาที่สามารถต้านทานหมอเทวดาหลินได้! ไม่อย่างนั้นพวกเราหนีไม่รอดเงื้อมมือหมอเทวดาหลินหรอก ตายอย่างเดียวแบบนี้!”

“ผู้คุมเขตต้องห้ามอยู่ที่ไหน? เขา ….พวกเขาอยู่ไหน? ?”

“อย่ารีบร้อน ฉันได้รับข่าวครั้งล่าสุด พวกเขาอยู่ในศูนย์การค้าแห่งหนึ่งของเมืองเจียงเฉิน แค่พวกเราไปถึงศูนย์การค้าให้ทันเวลา ก็จะต้องได้เจอกันกับพวกเขาละ! !”

เฉียนเซินรีบพูด เมื่อเห็นว่ารถวิ่งช้า จึงขับเคลื่อนพลังไปล้อมรอบล้อรถ ให้พวกมันขับเร็วขึ้น

รถคนนี้จะบินแล้ว

ในที่สุด

หลังจากวิ่งมาอย่างรวดเร็ว รถก็มาถึงศูนย์การค้าแล้ว

แต่เมื่อมาถึงเฉียนเซินต้องตื่นตะลึงคือศูนย์การค้าไม่มีกลิ่นอายอสูรที่มากล้นของผู้คุมเขตต้องห้าม มีแค่กลิ่นอายจางๆ ปะทุอยู่ตรงกลางศูนย์การค้า

“หรือว่า….คนไปแล้ว?”จ่านหงถามด้วยน้ำเสียงสั่นระริก

“เป็นไปไม่ได้! ! ! ถ้าไปแล้ว ก็จะทิ้งร่องรอยไว้ พวกเราก็จะตามรอยกลิ่นอายของพวกเขาไปได้ แต่นี่กลิ่นอายกลับขาดอยู่ด้านในห้างสรรพสินค้า….”

“คงไม่ใช่ว่า…พวกเขาถูกฆ่าทิ้งแล้วหรอกนะ?”

จ่านหงสีหน้าซีดเผือดพูดขึ้น

“หุบปาก!”

เฉียนเซินตบลงที่ใบหน้าของจ่านหง พูดด้วยความไม่พอใจว่า“ผู้คุมเขตต้องห้ามแข็งแกร่ง หยางหัวจะเอาอะไรมาฆ่าพวกเขาได้? ปากเสีย อยู่เงียบๆไป!”

จ่านหงถูกตบหน้า จนไม่กล้าพูดอะไรอีก

แต่เวลานี้

ฟิ้ว!

เงาร่างหนึ่งแฉลบมาเหยียบบนหน้ารถอย่างรวดเร็ว

ทั้งสองตกใจหน้าเสีย

พอมองดู

ก็รู้เลยว่าคือหลินหยาง!

เฉียนเซินกับจ่านหงตกใจ จะกล้าลังเลที่ไหน? พวกเขาพุ่งออกจากรถทันที จากนั้นวิ่งไปทางศูนย์การค้าที่พัง

พวกเขาคิดไม่ถึงว่าหลินหยางจะมาเร็วขนาดนี้

จ่านหงแววตาว่างเปล่า มองไปบริเวณโดยรอบด้วยความชะงักงัน

เฉียนเซินหลับตาลง

ตึก

หลินหยางเหยียบกระเบื้องแตกเดินเข้ามา มองทั้งสองคนด้วยสายตาราบเรียบ

“ไม่จำเป็นต้องเสียแรงเปล่าละ แปดคนนั้นถูกผมจัดการแล้ว ถ้าพวกคุณอยากเจอเขา ไปเจอพวกเขาได้ที่หยางหัว”

เฉียนเซินหายใจติดขัด เบิกตาโพลงกว้างพูดว่า“คุณพูดอะไร? คุณ….จับเป็นพวกเขาเหรอ?”

“มีปัญหาอะไรเหรอ?”หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ

“เป็นไปไม่ได้!นั่นคือปีศาจของเขตต้องห้ามลัทธิปีศาจสวรรค์ ฝีมือของพวกเขายอดเยี่ยม ไม่มีใครสู้ได้! คุณ….คุณจับเป็นพวกเขาเหรอ?”

เฉียนเซินตะคอกขึ้น เขาไม่สามารถรับเรื่องจริงนี้ได้เลย

หลินหยางส่ายหน้าพูดขึ้น สาวเท้าเดินไปหาทั้งสองคน

เฉียนเซินกัดฟันกรอด โบกสะบัดมือรวบรวมพลังอย่างรวดเร็ว

เหมือนกับว่าต้องการตอบโต้

แต่การโจมตีของเขา เมื่อมาปะทะหลินหยางมันเหมือนกับการตีบนหิน

เมื่อมีเสียง“เคร้ง”ดังขึ้น พลังบนร่างกายของหลินหยางก็กระเซ็นออกมาเป็นประกายไฟ จากนั้นก็หายไป

มองบนผิวหนังของหลินหยาง คิดไม่ถึงว่าจะปกติดี ไม่มีการบาดเจ็บ

ทั้งสองคนเหมือนวิญญาณหลุดลอย ยืนอึ้งอยู่ไกลๆ

หลินหยางไม่สนใจการโจมตีของเฉียนเซินเลย!

ถ้าไม่เห็นกับตา พวกเขาไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำ!

ต้องรู้ว่าเฉียนเซินเป็นหัวโจก ฝีมืออยู่ในดินแดนมรณะก็ถือว่าสุดยอดติดอันดับ

“จบแล้ว มันจบแล้ว….”

เฉียนเซินพูดพึมพำ แววตาสั่นไหวถอยไปด้านหลัง

จ่านหงอารมณ์ดิ่งมาก

แต่เวลานี้

ตึ้บๆ!

เสียงฝีเท้าดังมา

หลินหยางขมวดคิ้วมองไป

สิ่งที่เห็นคือด้านบนซากปรักหักพังมุมหนึ่ง มีเงาร่างสวมใส่ชุดสีดำและในมือกุมดาบอยู่