สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2862

คุณคือ...ผู้นำพันธมิตรไป๋?”

ฉางหู่จำไป๋ฮั่วสุ่ยได้ทันทีและตกตะลึงไปชั่วขณะ

เขารู้จักไป๋ฮั่วสุ่ย

ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น ทุกคนในทีมเทียนหู่ฉือเว่ยต่างก็รู้จัก

เนื่องจากสิ่งประดิษฐ์ล้ำค่าจำนวนมากขอกลุ่มธุรกิจซางเหมิงล้วนมาจากนอกอาณาเขต และการขนส่งสิ่งประดิษฐ์เหล่านี้ส่วนใหญ่อาศัยกในการขนส่ง ดังนั้นไป๋ฮั่วสุ่ยจึงมักได้ติดต่อกับฉางหู่และคนอื่นๆ

แต่ไป๋ฮั่วสุ่ยหายไปนานแล้วไม่ใช่เหรอ?

ทำไมจู่ๆถึงมาโผล่ที่นี่ได้ล่ะ?

แม้แต่หัวหน้าทีมหวาง จากสำนักงานก็อยู่ที่นั่นด้วย?

ฉางหู่ขมวดคิ้ว และยกมือขึ้นทันทีเพื่อส่งสัญญาณให้ทุกคนหยุด

ผู้คนต่างถอยห่างออกไป

เฉียนเซินและ จ่านหงรู้สึกผิดหวังอย่างมาก

“ท่านฉางหู่ คนผู้นี้กำลังยั่วยุสมัชชาใหญ่อย่างเปิดเผยด้วยแรงจูงใจที่ไม่แน่ชัดดังนั้นจะเก็บเขาไว้ไม่ได้ ต้องกำจัดเขาทันที!” เฉียนเซินรีบจุดไฟอย่างเร่งรีบ

แต่ ฉางหู่จะมองความคิดของเขาไม่ออกได้อย่างไร และตะคอกกลับอย่างเย็นชา "อะไร นี่เจ้าจะสอนข้าให้ทำเรื่องต่างๆ งั้นเหรอ"

“ไม่ ไม่ ไม่ ท่านฉางหู่เข้าใจผิดแล้ว”

เฉียนเซินรีบโบกมือของเขาพร้อมกับเหงื่อเย็นที่ผุดขึ้นบนใบหน้า

ฉางหู่ไม่ได้สนใจเขาอีกต่อไป แต่มองไปที่หน้าทีมหวางและคนอื่นๆ

"หัวหน้าทีมหวาง ทำไมท่านถึงมาที่นี่ด้วยตัวเอง? และทำไมผู้นำพันธมิตรไป๋ถึงมาที่นี่ด้วย? ไม่ใช่ว่านาง ... "

"ผู้นำพันธมิตรไป๋เฉลียวฉลาดจึงหนีออกมาจากที่ที่นางถูกคุมขังได้ ดังนั้นจึงตั้งใจมาหาฉันเพื่อขอความช่วยเหลือ! เมืองเจียงเฉิงกำลังตกอยู่ในภาวะวิกฤต และเราต้องรีบไปช่วย ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีเรื่องขัดแย้งกับหมอเทวดาหลิน"

หัวหน้าทีมหวางเดินขึ้นไปที่ซากปรักหักพังและมองดูสถานการณ์ที่ตึงเครียดระหว่างทั้งสองฝ่าย เขาขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้ "ท่านฉางหู่ เกิดอะไรขึ้น ทำไมคุณถึงต้องเผชิญหน้ากับหมอเทวดาหลินด้วย?"

ฉางหู่ก็ไม่ได้ใส่สีตีไข่ใดๆเพิ่ม และอธิบายอย่างละเอียดว่าเกิดอะไรขึ้น

เมื่อหัวหน้าทีมหวางได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ตกอยู่ในห้วงความคิดลึกล้ำ

เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ต่างฝ่ายต่างก็เต็มไปด้วยความชอบธรรมและเหตุผลของตนเอง

เป็นสิทธิโดยชอบธรรมสำหรับฉางหู่ที่จะปฏิบัติตามกฎของสมัชชาใหญ่

หากหลินหยางต้องการกำจัดคนเหล่านี้ที่น่าจะเป็นศัตรูในแดนมรณะ เขาก็คงไม่ผิด

ชั่วขณะหนึ่ง แม้แต่หัวหน้าทีมหวางก็จนปัญญา

"หัวหน้าทีมหวาง คุณไม่จำเป็นต้องคิดให้เรื่องมันยุ่งยาก ทีมเทียนหูฉีเว่ยของเรามีหลักการของเราเอง ถ้าหมอเทวดาหลินยืนกรานที่จะละเมิดกฎของสมัชชาใหญ่และต่อต้านเรา เราก็จะใช้กำลังเพื่อยุติเรื่องนี้ก็เท่านั้น เป็นหน้าที่และภาระผูกพันของเราในการปกป้องสิทธิและผลประโยชน์ของสมัชชาใหญ่!"

ฉางหู่จ้องมองที่ หลินหยางและพูดเบา ๆ

"นี้...."

หัวหน้าทีมหวางก็ไม่รู้ว่าจะปฏิเสธอย่างไร

ไป๋ฮั่วสุ่ยอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าสิ่งต่างๆ จะเลยเถิดมาถึงขั้นนี้

เธอขอให้หัวหน้าทีมหวางส่งทีมเทียนหูฉีเว่ยไปยังเมืองเจียงเฉิง เพื่อแก้ไขวิกฤตในเมืองเจียงเฉิง

แต่เธอคาดไม่ถึงว่า หลินหยางจะกลับมาแล้ว

เกิดช่องว่างระหว่างกับทีมเทียนหูฉีเว่ยแล้ว...

ในตอนนี้มีเรื่องลำบากเกิดขึ้นแล้ว

ไป๋ฮั่วสุ่ยยิ้มอย่างมีเลศนัย

“อะไรนะ? คุณต้องการรักษากฎจากสมัชชาใหญ่ของคุณ แล้วฉันไม่ต้องรักษากฎของหยางหัวแห่งเมืองเจียงเฉิงเหรอ?”

หลินหยางเหยียบหินก้อนใหญ่และมองลงไปที่ฉางหู่ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา

"หมอเทวดาหลิน อย่าคิดว่าคุณเชี่ยวชาญพลังแห่งสวรรค์แล้วจะมาสู้กับเราได้! ถ้าใช้ค่ายกลดาบเก้าทัณฑ์สวรรค์ในตอนนี้ คุณจะต้องตายแน่ ฉันจะให้ทางเลือกคุณสองทาง หนึ่งยอมถอยไปเร็วเข้า ให้ฉันพาสองคนนี้ออกไป และอย่างที่สอง คือ ฉันจะพาคุณกลับไปที่สมัชชาใหญ่และรอจัดการ!”

ฉางหู่ตะคอกอย่างเย็นชา

คำพูดเหล่านี้ช่างอาจหาญนัก

แต่ในฐานะหัวหน้าทีมเทียนหูฉีเว่ยเขาจะไม่อาจหาญได้อย่างไร?

เจ้านายหลายพันคนหยิ่งผยองอย่างยิ่งต่อหน้าเขา แต่ในที่สุดพวกเขาก็ยังต้องก้มศีรษะ

สมาชิกของทีมเทียนหูฉีเว่ยจ้องมองที่หลินหยางอย่างเย็นชา การแสดงออกของทุกคนเต็มไปด้วยความมั่นใจ!

หัวหน้าทีมหวางเหงื่อออกมากและต้องการเกลี้ยกล่อมเขาอีกครั้ง

แต่ในขณะนี้ หลินหยางก็พูดอะไรบางอย่างออกมา

"ฉันเกรงว่าฉันจะเลือกตัวเลือกใดตัวเลือกหนึ่งจากสองตัวเลือกนั้นไม่ได้!"

ทุกคนหายใจแรง

“คุณหมายความว่ายังไง?”

"นี่เริ่มวุ่นวายขึ้นแล้วสิ"

ใบหน้าของ ไป๋ฮั่วสุ่ยน่าเกลียด

"ผู้นำพันธมิตรไป๋ ฉันควรทำอย่างไรดีตอนนี้?"

ม่านซาหงขมวดคิ้วและถาม

ไป๋ฮัวสุ่ยถอนหายใจ ราวกับว่าเขาไม่มีวิธีใดที่ดีกว่านี้แล้วจึงได้แต่ถอนหายใจและส่ายหัว

“ตอนนี้ก็ได้แต่หวังว่าท่านฉางหู่จะไม่ทำร้ายหมอเทวดาหลิน”

ไป๋ฮั่วสุ่ยพูดด้วยเสียงต่ำ "ท่านฉางหู่เป็นสมาชิกของสมัชชาใหญ่ เขาต้องไว้ชีวิตของหมอเทวดาหลินไว้อย่างแน่นอน ฉันจะหาทางช่วยเหลือหมอเทวดาหลินออกมา! คุณไม่ต้องกังวลให้มากเกินไป"

ม่านซาหงพยักหน้าเงียบๆ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความกังวล

นอกจากนี้เธอยังรู้ถึงความแข็งแกร่งของทีมเทียนหู่ฉือเว่ยดี

ครั้งนี้ ในความคิดของเธอ หลินหยางประเมินต่ำเกินไป

"ยอดเยี่ยม! ยอดเยี่ยม!"

เมื่อเห็นว่า หลินหยางกำลังจะต่อสู้กับทีมเทียนหู่ฉือเว่ยอีกครั้ง จ่านหงก็กระโดดโลดเต้นเต้นอย่างตื่นเต้น

แสงประหลาดส่องประกายในดวงตาของเฉียนเซิน และเขาพูดด้วยเสียงต่ำ "อย่าดีใจเกินไป หาโอกาสหนีในภายหลัง! คุณเข้าใจไหม?"

"หนี?" จ่านหงผงะและพูดอย่างระมัดระวัง "หลังจากเรื่องนี้ สมัชชาใหญ่ต้องไปตามหาเราที่แดนมรณะแน่ แล้วเราควรทำอย่างไรต่อไปดี?"

“ฮึ่ม ทำไมถึงมาสนใจเอาตอนนี้ล่ะ? ก็หนีไปซะสิ! ถ้ามันตกอยู่ในมือของสมัชชาใหญ่ ก็ไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าจะไม่ถูกถามอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้!”

"เช่นนั้นก็ดี"

จ่านหงพยักหน้า มองไปรอบ ๆ และถอยออกไปอย่างเงียบ ๆ

ในเวลาเดียวกันนี้ สมาชิกสิบห้าคนของทีมเทียนหู่ฉือเว่ยได้เข้าประจำตำแหน่งแล้ว

พวกเขาถือดาบขนาดใหญ่ไว้ในมือ และพลังชี่ที่กดขี่ข่มเหงก็เพิ่มขึ้นอย่างดุเดือด เชื่อมต่อซึ่งกันและกัน

พลังที่น่ากลัวพัดรอบหลินหยางเหมือนพายุที่รุนแรง

ฮั๋วซิงเกระเพื่อมลอยอยู่บนท้องฟ้า

เมื่อเห็นสิ่งนี้หลินหยางก็กระโดดขึ้นและคว้าฮั๋วซิงในอากาศ

ฉางหู่รีบวิ่งไปทันทีด้วยความโกรธพร้อมกับดาบยักษ์ในมือ