เข้าสู่ระบบผ่าน

สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2864

"เอ๊ะ พวกเรายังไม่ตาย"

ไป๋ฮั่วสุ่ยกับม่านซาหงมองตามร่างกายของตัวเองด้วยความตกตะลึง แต่ละคนตกตะลึงมาก รู้สึกเหมือนกําลังฝันอยู่

"นี่มันเรื่องอะไรกันแน่"

หัวหน้าทีมหวางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง พร้อมกับมีสีหน้าคล้ายไม่เชื่อ

หลินหยางเงยหน้ามีดเทียนเซิงแล้วแทงเข้าไปที่เขาอีกรอบ

ฮู้!

ไม่คิดเลยว่าความโกรธอันมากมายนี้จะทิ่มแทงลงไปในร่างกายของเขาจนทำให้แยกแยะความรู้สึกไม่ออก ทั้งยังช่วยรักษาบาดแผล และซ่อมแซมทุกส่วนในร่างกายของเขาให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม

เพียงไม่กี่อึดใจ หัวหน้าทีมหวาง ก็พบว่าตัวเขานั้นหายดีแล้ว

ราวกับปาฏิหาริย์

ส่วนสมาชิกทีมเทียนหู่ฉือเว่ยที่อยู่ตรงนั้นนั้นรู้สึกมึนงงไปหมด

"นั่นมันดาบอะไรกันน่ะ"

สายตาของฉางหู่ดูมืดมน และรู้สึกพูดไม่ออกอยู่ครูหนึ่ง

มีดเป็นอาวุธที่ใช้ฆ่าคน แต่มีดที่หลินหยางใช้นั้นสามารถรักษาบาดแผล และฟื้นฟูร่างกายได้

นี่คืออาวุธสังหารแน่เหรอ?

นี่มันอุปกรณ์ช่วยชีวิตขั้นเทพชัดๆ

หวืบ!

แล้วแทงดาบลงไปอีกสองรอบ

ทางฝั่งของเฉียนเซินและจ่านหงที่เกือบตายก็ได้ดาบอันทรงพลังเล่มนี้ช่วยชีวิตเอาไว้

แต่เห็นได้ชัดว่าหลินหยางไม่ได้ตั้งใจที่จะปล่อยให้พวกเขารักษาตัวจนหาย และแม้ว่าชีวิตของทั้งสองจะพ้นขีดอันตรายแล้วก็ตามที แต่แขนขาของพวกเขาก็ยังคงหักอยู่ ทำได้เพียงนอนหายใจอยู่บนพื้นเท่านั้น ซึ่งนั่นทำให้พวกเขาไม่สามารถหลบหนีได้

จากนั้นหลินหยางก็เก็บมีดของเขา แล้วเดินไปแทงฉางหู่ และเดินจากไปหาคนอื่นๆ

จู่ ๆ ใบหน้าของฉางหู่ก็เปลี่ยนไป แต่ละคนกำลังจะยกกระบี่ขึ้น

แต่ในตอนนี้พวกเขาล้วนแต่บาดเจ็บกันทั้งนั้น ผิดกับกับหลินหยางที่ไม่มีรอยขีดข่วนแม้แต่น้อย

ถึงสู้กันต่อไป พวกเขาก็ไม่มีทางชนะ

และในทางตรงกันข้าม หลินหยางนั้นกลับใช้วิธีที่พวกเขาคาดไม่ถึงรักษาบาดแผลบนร่างกายของตัวเองได้อย่างง่ายดาย

การต่อสู้เช่นนี้นั้นคือยิ่งเวลาผ่านไปมากเท่าไหร่ ก็จะทำให้คนของทีมเทียนหู่ฉือเว่ยก็จะยิ่งเสียเปรียบมากขึ้นอีก

ฉางหู่มองตาค้าง แท้จริงแล้วเขาได้สูญเสียความคิดที่จะต่อสู้ไปมากแล้ว

แต่การเป็นหัวหน้าของทีมเทียนหู่ฉือเว่ย ตัวเขานั้นก็มีศักดิ์ศรีของตัวเอง

เขาจะไม่ยอมให้ตัวเองยอมจำนนต่อใคร

แม้ว่าศึกครั้งนี้จะไม่มีโอกาสชนะก็ตาม!

หัวหน้าทีมหวางนั้นดูเหมือนจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง ดังนั้นเขาจึงรีบไปข้างหน้า ฉีกยิ้มแล้วพูดว่า "ทุกคน! ได้โปรดหยุด! ได้โปรดหยุดก่อน! ท่านหมอเทวดาหลิน เลิกสู้กันได้แล้ว คิดว่าเห็นแก่หน้าผมหน่อยก็แล้วกันนะครับ ?”

“หัวหน้าทีมหวาง ฉันกับคุณก็ไม่ได้เป็นมิตรกัน”

หลินหยางพูดอย่างไร้ความรู้สึก: "ยิ่งกว่านั้น ฉันให้โอกาสพวกเขาแล้ว แต่พวกเขาไม่ยอมรับมันเอง ดังนั้นอย่ามาตำหนิฉันเลย"

“ท่านหมอเทวดาหลิน ใจเย็นๆ ใจเย็นๆก่อนนะครับ ผู้อาวุโสฉางหู่และคนอื่น ๆ ล้วนแต่ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความเป็นกลาง พวกเขาอาจทำให้คุณขุ่นเคืองไปบ้าง แต่ท่านคนใจกว้าง ดังนั้นได้โปรดปล่อยพวกเขาไปเถอะนะครับ!”

หัวหน้าทีมหวางฉีกยิ้มพูด

ทางฝั่งเฉียนเซินและจ่านหงนั้นรู้สึกตกตะลึง

คนระดับสูงขององค์กรนั้นยอมพินอบพิเทากับคนอื่นด้วย?

แต่จริงๆแล้วก็รู้สึกไม่ค่อยแปลกใจกับท่าทีของหัวหน้าทีมหวางสักเท่าไหร่

เพราะเขาตระหนักได้ถึงความร้ายแรงของสถานการณ์จึงได้ยอมประนีประนอม

ไม่เช่นนั้นถ้าปล่อยให้เรื่องนี้ยังดำเนินอยู่แบบนี้ เขาเองก็ไม่กล้าการันตีว่าหลินหยางจะไม่ฆ่าฉางหู่กับคนอื่นๆ

ดวงตาของหลินหยางกะพริบอยู่พักหนึ่ง จากนั้นเขาก็ถอนหายใจด้วยความรู้สึกช่วยไม่ได้: "ลืมมันไปซะ เรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป เพราะอย่างไรฉันไม่คิดว่าไป๋ฮั่วสุ่ยจะปล่อยให้ฉันออกไปง่ายๆหรอก"

"หมอเทวดาหลิน ตอนนี้พวกเรารีบช่วยชีวิตคนดีกว่า ได้ยินมาว่าหม่าตงและหยุนซิงพวกเขานั้นถูกลัทธิปีศาจสวรรค์จับตัวไปหมดแล้ว ถ้าไม่รีบพาพวกเขากลับมา กลัวว่าจะมีเรื่องร้ายแรงขึ้นได้" ม่านซาหงรีบพูด

"ฉันรู้"

หลินหยางขมวดคิ้ว และเขาก็เดินไปหาเฉียนเซินและจ่านหง

"ผู้อาวุโสไว้ชีวิต....โปรดไว้ชีวิต..."

เฉียนเซินตะโกนด้วยความกระวนกระวาย อยากจะคุกเข่าอ้อนวอน แต่แขนขาของเขาหักทำให้ไม่สามารถเคลื่อนไหวใดๆได้เลย

ใบหน้าของทั้งสองเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ร่างกายของพวกเขานั้นสั่นกลัวอย่างรุนแรง

จะเป็นบ้ากันอยู่แล้ว

หลินหยางยืนอยู่ข้างเฉียนเซินและจ้องมองเขาอย่างเหยียดหยาม

"พูดทุกอย่างที่คุณรู้ออกมา ถ้าคุณบอก ผมอาจจะไว้ชีวิตพวกคุณก็ได้ ถ้าไม่อย่างนั้น...ผมก็จะใช้วิธีผมที่ผมถนัด พวกคุณน่าจะเคยได้ยินและพอจะรู้ว่าอยูแล้วว่าผมถนัดอะไรมากที่สุด"

หลินหยางย่อตัวลง และพูดเสียงที่แหบพร่าว่า "รสชาติของความเป็นไม่สู้ตาย พวกคุณคงไม่อยากลองหรอกใช่ไหม"

ทั้งสองกลัวจนกลั้นไม่อยู่

หลินหยางเป็นใคร

เขาเป็นผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์ที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนมังกร!

หากเขาต้องการทำให้ชีวิตของคนเหล่านี้รู้สึกเหมือนอยู่ไม่สู้ตาย นั่นก็คงเป็นเรื่องง่ายๆเท่านั้น!

"ฉันจะบอก! ฉันจะบอกเอง! หมอเทวดาหลิน ฉันจะบอกคุณทุกสิ่งคุณอยากรู้ แต่ได้โปรด อย่าฆ่าฉันเลย!"

เฉียนเซินพูดออกมาด้วยท่าทางสั่นเทา

“เกิดอะไรขึ้นกับปฏิบัติการครั้งนี้?”

หลินหยางถามออกมาอย่างเย็นชา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา