สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2869

"นี่คืออะไรกัน?"

หลินหยางอดไม่ได้ที่จะกล่าวถาม

คนโดยรอบต่างก็งุนงง

ที่เบื้องบนให้หลินหยางรอหนึ่งชั่วโมง ก็คือรอไม้ผุๆ พังๆ ชิ้นนี้เหรอ?

แต่ทว่าเจี่ยกังรีบกล่าวอธิบายว่า

"แม่ทัพหลิน สิ่งนี้คือป้ายคำสั่งบูรพาครับ! ตอนช่วงที่เปิดดินแดนผู้นำเกาะศักดิ์สิทธิ์ได้มอบสิ่งยืนยันนี้ให้กับอี้ไท่กงพ่อของอี้กง ความหมายของอี้กงคือขอให้คุณถือป้ายคำสั่งนี้ ไปที่เกาะบูรพาศักดิ์สิทธิ์ เพื่อระดมกำลังระดับหัวกะทิสามพันนายบนเกาะ มาช่วยคุณปราบปรามลัทธิปีศาจสวรรค์ครับ!"

ทุกคนต่างก็มองหน้ากันไปมา ใบหน้าของแต่ละคน เต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ

"เกาะบูรพาศักดิ์สิทธิ์เหรอ? เคยได้ยินไหม?"

"ไม่เคยได้ยินเลยนะ!"

"นี่มันคือที่ไหนเหรอ?"

"หรือว่าจะเป็นสถานที่ที่คล้ายกันกับเกาะเสินหั่ว?"

"อาจจะเป็นไปได้"

คนวิพากษ์วิจารณ์กันไม่หยุด

หลินหยางก็แปลกใจเป็นอย่างมาก จึงมองคนคนนั้นแล้วกล่าวถามว่า: "เกาะบูรพาศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่ไหนกัน?"

"ในนี้คือที่อยู่ครับ!"

เจี่ยกังหยิบพิมพ์เขียวแผ่นหนึ่งออกมาจากใยกล่องรหัสลับ แล้วส่งให้หลินหยาง

หลินหยางรับมาดู ด้านบนคือแผนผังเก้าวังแปดทิศแผ่นหนึ่ง แต่แผนผังนี้ต่างกับแผนผังที่พิมพ์ทั่วๆ ไป ด้านบนแผนผังเก้าวังแปดทิศ มีเส้นสีแดงเล็กๆ ยาวๆ เชื่อมจากตะวันตกไปตะวันออก!

"เกาะบูรพาศักดิ์สิทธิ์ เป็นเกาะเทพเกาะหนึ่งที่ตัดขาดจากโลกภายนอก! มันก็เป็นอาณาเขตของแดนมังกรของพวกเราเหมือนกัน มันตั้งอยู่ในทะเลบูรพาของแดนมังกรของเรา แต่ตำแหน่งที่ตั้งนั้นพบได้ยากเป็นอย่างมาก เพราะว่าเกาะนี้ล้อมรอบไปด้วยหมอกที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ บวกกับโดยรอบหมอกก็ล้อมรอบไปด้วยพายุฝนที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง เรือประมงธรรมดาทั่วไปไม่สามารถเข้าใกล้เกาะนี้ได้โดยสิ้นเชิง แม้แต่เครื่องบินและเรือทหารก็ไม่กล้าเข้าใกล้ เพราะสนามแม่เหล็กภายในหมอกนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ซึ่งจะรบกวนคลื่นสัญญาณเรดาร์ ฉะนั้นคนนอกเกาะนี้จึงเข้าไปไม่ได้ คนด้านในก็ไม่ออกมา แน่นอนว่าข้อมูลเกี่ยวกับเกาะนี้จึงน้อยเป็นอย่างมาก" เจี่ยกังกล่าวอธิบาย

"ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้เอง....."

"คาดไม่ถึงว่าในโลกนี้จะมีเกาะเช่นนี้ด้วย แล้วที่อาศัยอยู่ในเกาะนี้เป็นเทพทั้งหมดเลยไหม?"

ม่านซาหงและคนอื่นๆ อดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจ

เจี่ยกังยิ้มเล็กน้อย: "พวกเขาไม่ใช่เทพหรอก ก็เป็นเหมือนกันกับพวกเรานี่ล่ะ ล้วนเป็นอาณาประชาราษฎร์ของแดนมังกร ในช่วงสงครามเว่ยกั๋ว เหล่ายอดฝีมือของเว่ยกั๋วก็ได้ออกมา และช่วยกองทัพโจมตีจนเอาชนะผู้รุกรานได้ ล้วนเป็นผลงานที่ยิ่งใหญ่! แต่พวกเขากลับไม่รับรางวัล เมื่อบ้านเมืองสงบสุขก็กลับเข้าเกาะ และมอบป้ายคำสั่งบูรพาให้กับอี้ไท่กง โดยบอกว่าถ้าหากเกิดเหตุอะไรขึ้นในอนาคต ก็สามารถอาศัยป้ายคำสั่งนี้มาระดมพลพวกเขาได้ แต่จะต้องเป็นเรื่องให้ของแดนมังกร พวกเขาก็จะไม่หลบเลี่ยงอย่างแน่นอน"

หลินหยางได้ยินเช่นนี้ ก็พยักหน้าอย่างเงียบๆ

"ช่างเป็นวีรบุรุษจริงๆ!"

"แม่ทัพหลิน เส้นสีแดงเล็กๆ ยาวๆ บนแผนผังนี้ เป็นทางที่ทะลุเข้าสู่เกาะ เพียงแค่ท่านเดินตามทางเส้นเล็กๆ นี้ไป ก็จะสามารถหลีกเลี่ยงลมพายุ และผ่านเข้าไปยังเกาะโดยไม่มีอุปสรรคใดๆ ครับ!" เจี่ยกังกล่าวขึ้นอีกครั้ง

"ฉันเข้าใจแล้ว! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็รีบออกเดินทางกันเถอะ!"

หลินหยางกล่าวด้วยเสียงเคร่งขรึม

ไม่แน่ว่าไม่นานลัทธิปีศาจสวรรค์อาจจะสังหารหมู่คนทั้งเมือง เพื่อทำการสังเวยปีศาจร้าย

เวลาเร่งด่วนขึ้นมาทันที

หลินหยางก็ลงจากรถ และเดินเข้าไปยังเขตของลัทธิปีศาจสวรรค์

จอมปีศาจจำนวนนับไม่ถ้วนที่อยู่รอบนอกก็มาจับตัวเขาเอาไว้ ก็รู้จักว่าผู้นี้เป็นใคร จึงไม่กล้าผลีผลาม และขยับตามหลินหยางเพียงเล็กน้อย

ไม่นาน ภาพเงาหนึ่งก็ปรากฏขึ้นด้านหน้าของหลินหยาง

"หมอเทวดาหลิน ไม่ได้เจอกันนานเลย คาดไม่ถึงว่าคุณจะมาเยี่ยมเยียนลัทธิปีศาจสวรรค์ของฉันด้วยตัวเอง! เป็นแขกที่นานๆ มาครั้งจริงๆ!"

สื่อหลงเทียนมองแล้วยิ้มเล็กน้อย มีความขี้เล่นแฝงในแววตา

"คนของฉันล่ะ?"

หลินหยางกล่าวถามอย่างนิ่งๆ

"วางใจเถอะ พวกเขายังอยู่ดี ถึงแม้จะไม่มีแขนขาแล้ว แต่ชีวิตก็ยังคงอยู่"

สื่อหลงเทียนหรี่ตามองแล้วกล่าว

"พวกคุณจับคนของฉันมา ก็คือต้องการจะนำพวกเขามาบีบบังคับฉันใช่ไหม? ถ้าหากเป็นเช่นนี้ ฉันคิดว่าพวกคุณอาจจะคิดผิดแล้ว! ถึงแม้ว่าพวกเขาจะติดตามฉันมานาน แต่ท้ายที่สุดพวกเขาก็เป็นเพียงแค่ลูกน้องของฉัน ฉันไม่อาจเอาชีวิตตัวเองมาทิ้งเพื่อพวกเขาได้! ฉะนั้นฉันแนะนำให้พวกคุณนะว่า ถ้าหากไม่ปล่อยพวกเขา ก็รอการแก้แค้นของฉันได้เลย!" หลินหยางกล่าวอย่างเยือกเย็น

"ฮ่าๆๆๆ!" สื่อหลงเทียนหัวเราะเสียงดัง: "หมอเทวดาหลิน คุณเป็นคนแบบไหน คิดว่าฉันไม่รู้เหรอ? คุณไม่สนใจลูกน้องของคุณ! คุณก็อย่ามาพูดจาแบบนี้เลย! ทุกคนไม่ได้โง่หรอกนะ กรุณาจริงใจสักหน่อยจะดีกว่า!"

สายตาของหลินหยางแข็งทื่อ และกล่าวด้วยเสียงแหบพร่าว่า: "แล้วพวกคุณต้องการอย่างไรล่ะ? ?"

"อันที่จริงความหมายของเจ้าลัทธินั้นง่ายมาก!"

สื่อหลงเทียนยิ้มเล็กน้อยแล้วเดินเข้ามา แล้วหรี่ดวงตาสีเลือดเล็กน้อย: "เจ้าลัทธิต้องการร่วมมือกับคุณ ร่วมมือกันบุกเบิกโลกใบใหม่ ไม่ทราบว่าคุณ......สนใจหรือไม่?"