สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2881

เกาะบูรพาศักดิ์สิทธิ์ช่างแตกต่างออกไปจริงๆ

เมื่อหลินหยางเข้ามาถึงสถานที่แห่งนี้ เขาสังเกตเห็นแล้วว่าสถานที่นี้มันเป็นสถานที่ที่สวยงามและโดดเด่นเป็นพิเศษ

คาดไม่ถึงว่าตอนนี้จะพบเจอการมีอยู่ของพลังแห่งสวรรค์ด้วย

ดูเหมือนว่าที่นี่จะไม่แย่น้อยไปกว่าดินแดนแห่งความเงียบและความตายเลย

"ระวัง!"

ผู้นำเกาะบูรพาตะโกนออกมา เขากล่าวกับหลินหยางว่า : "แม่ทัพหลิน คนคนนั้นบนเกาะ คือมนุษย์กลายพันธุ์ที่ฉันพูดถึง! ศักยภาพของคนคนนี้ไร้เทียมทาน น่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง ก่อนหน้านี้ฉันเคยประมือกันกับเขา อยู่ในเงื้อมมือของเขาฉันไม่สามารถออกกระบวนท่าได้เต็มร้อย และถูกโจมตีจนบาดเจ็บ ต้องพักฟื้นหนึ่งปีเต็มจึงจะฟื้นฟูกลับมาดังเดิม!"

"จริงเหรอ? เช่นนั้นศักยภาพของมนุษย์กลายพันธุ์คนนี้ ไม่สามารถประเมินต่ำเกินไปได้เลย!"

หลินหยางพยักหน้า

"อีกสักครู่แม่ทัพหลินต้องตามมาอยู่ข้างๆ ฉัน หากสิ่งของตกทอดจากบรรพบุรุษมาได้ก็เอา แต่ถ้าเอาไม่ได้ ก็จะต้องล่าถอยออกไปเป็นอันดับแรก อย่าดึงดัน มิเช่นนั้นก็จะเป็นการเอาชีวิตมาทิ้ง มันจะได้ไม่คุ้มเสีย!"

ผู้นำเกาะบูรพากล่าวอย่างเคร่งขรึม

"อืม!"

"เหลยฟู่! เชวียชิว พวกคุณรับผิดชอบต่อความปลอดภัยของแม่ทัพหลิน! อย่าให้เกิดความเสียหายใดๆ!"

"รับทราบ! ผู้นำเกาะ!"

ทุกๆ คนตอบรับ

หลังจากนั้นผู้นำเกาะบูรพาก็ไปอยู่แนวหน้า และมุ่งเข้าสู่เกาะตะวันตก

เมื่อทุกๆ คนเข้าไปใกล้ เสียงคำรามด้วยความโกรธบนเกาะตะวันตกก็ถี่มากขึ้นเรื่อยๆ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า มนุษย์กลายพันธุ์บนเกาะได้สังเกตเห็นผู้ที่บุกรุกเหล่านี้แล้ว

ดูเหมือนเขาจะต้องการใช้เสียงคำรามเตือนคนเหล่านี้ และบอกพวกเขาว่าให้อยู่ห่างจากเกาะตะวันตก

แต่มันไม่เป็นผล

มนุษย์กลายพันธุ์รีบวิ่งขึ้นไปบนยอดเขา มันก้มลงมองร่างที่ก้าวเข้าสู่เกาะตะวันตก จากนั้นก็ปล่อยเสียงคำรามที่พอจะแยกท้องฟ้าออกจากกันได้เลย

"ปิดหู!!"

ผู้นำเกาะบูรพาร้องตะโกน นำพละกำลังปกคลุมสองฝ่ามือ และปิดหูในทันที

คนอื่นๆ ที่เหลือก็ปฏิบัติตาม

แต่เสียงที่เต็มไปด้วยลมปราณอันน่าสะพรึงกลัวนี้ และความสามารถในการทะลุทะลวงที่แข็งแกร่ง ต่อให้ปิดหูเอาไว้ ก็อยากที่จะปิดเสียงได้

พรวด!

ยอดฝีมือของเกาะศักดิ์สิทธิ์คนหนึ่งทนเสียงคำรามอันน่าสะพรึงกลัวนี้ไม่ไหว เขาพ่นเลือดสดๆ ออกมาจากปาก จากนั้นก็ล้มลงบนพื้นอย่างแรง ไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย และทวารทั้งเจ็ดของเขาก็ค่อยๆ มีเลือกไหลออกมาเช่นกัน

คนอื่นๆ ที่เหลือก็ไม่ค่อยสู้ดีนัก รู้สึกว่าศีรษะกำลังจะระเบิดออกมา

แต่หลินหยางกลับไม่รู้สึกอะไร เขาค่อยๆ วางมือลง และรู้สึกว่าเสียงนี้ดูเหมือนว่าจะไม่มีผลอะไรต่อตนเองเลย

โฮ่ว!!

มนุษย์กลายพันธุ์บนเกาะตะวันตกคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวอีกครั้ง

จากนั้น พลังอันมหาศาลก็ตกลงมาจากทิ้งฟ้า ปราบปรามไปที่ทุกๆ คน

ผู้นำเกาะบูรพาตะโกนออกมา เขากระโดดขึ้นไป ลอยตัวสูงหลายฟุตอยู่ในอากาศ ใช้มือข้างหนึ่งปะทะเข้าไปยังพลังที่ตกลงมา

ตูม!

ฝ่ามือของเขาปะทะเข้ากับพลังอย่างรุนแรง พละกำลังที่เหนือกว่าแผ่กระจายออกจากฝ่ามือ และตอบโต้มันกลับไป

"เข้าเกาะ!"

เชวียชิวเห็นเช่นนั้น จึงร้องตะโกนขึ้นมา

ทุกๆ คนมุ่งเข้าไปในเกาะตะวันตก รวบรวมพละกำลังเหาะเหินขึ้นไป บุกจู่โจมไปที่ยอดเขาอย่างรวดเร็ว และมุ่งไปสังหารมนุษย์กลายพันธุ์คนนั้น

มนุษย์กลายพันธุ์โกรธจัด สองมือดำสนิทยึดอยู่บนพื้นดิน และคว้าก้อนหินขนาดเท่าภูเขาลูกเล็กๆ ขว้างเข้ามาที่ทุกๆ คน

เหลยฟู่ดึงดาบยาวข้างๆ เอวออกมา และฟันหลายครั้งในอากาศ

ตูม!

ก้อนหินแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

แต่ในวินาทีต่อมา ก่อนหินที่แตกออกเป็นเสี่ยงๆ เหล่านี้ได้ถูกปกคลุมไปด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัว ความเร็วของการตกก็เร่งขึ้นทันที และพุ่งลงมาราวกับห่ากระสุน

"แย่แล้ว! หลบเร็ว!"

เชวียชิวตกใจอย่างมาก เขาพยายามร้องตะโกนอย่างสุดความสามารถ

ทุกๆ คนต่างรีบหลบหนีไปตามๆ กัน

แต่ว่ามีคนสองคนที่หลบหลีกไม่ทัน พวกเขาถูกก้อนหินที่แตกละเอียดนั้นเจาะทะลุร่างโดยตรง พวกเขาตกหน้าผา และเสียชีวิตทันที

"ไอ้สารเลว!!"

คนของเกาะศักดิ์สิทธิ์ทุกๆ คนมีดวงตาแดงก่ำ โกรธแค้นเป็นอย่างมาก ทุกคนมุ่งไปบนยอดเขา เพื่อทำการรุมโจมตีมนุษย์กลายพันธุ์คนนั้น

หลินหยางเห็นเช่นนั้น ก็ต้องการที่จะเข้าไปช่วยเหลือเช่นกัน

แต่เวลานี้เชวียชิวกับคว้าเขาเอาไว้

"แม่ทัพหลิน! สิ่งของตกทอดจากบรรพบุรุษอยู่ด้านหลังเกาะ คุณรีบไปเอาเถอะ หากได้สิ่งของตกทอดจากบรรพบุรุษแล้ว ภารกิจก็จะเสร็จสิ้น!" เชวียชิวกล่าวอย่างจริงจัง

"พวกคุณทนไหวเหรอ?"

หลินหยางขมวดคิ้วและมองไปยังกลุ่มคนที่กำลังเข่นฆ่าโรมรันอยู่กับมนุษย์กลายพันธ์ุ และอดไม่ได้ที่จะถาม

"วางใจเถอะ ผู้นำเกาะอยู่ที่นี่ เราเคยรับมือกับมนุษย์กลายพันธุ์มาแล้วครั้งหนึ่ง สามารถต้านทานมันไว้ได้ 3-5 นาที! แต่แม่ทัพหลินต้องระมัดระวังด้วย ถ้ามีคนเข้าใกล้สิ่งของตกทอดจากบรรพบุรุษ มนุษย์กลายพันธุ์คนนี้จะสัมผัสได้ ในเวลานั้นเขาจะต้องรีบรุดไปยังสิ่งของตกทอดอย่างรวดเร็ว! ถ้าแม่ทัพหลินไม่รีบไปเอาสิ่งของตกทอดมาให้ได้ก่อนเขา ก็จะลำบากแล้ว!"

เชวียชิวกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม : "หากมนุษย์กลายพันธุ์เห็นว่ามีคนหมายปองสิ่งของตกทอดนี้ เขาจะโมโหเป็นอย่างยิ่ง และเขาในเวลานั้น เรียกได้ว่าเทพขัดขวางก็สังหารเทพ พระพุทธเจ้ามาขวางก็สังหารพระพุทธเจ้า! เราไม่สามารถต่อต้านเขาได้อย่างแน่นอน!"

"ฉันเข้าใจแล้ว"

หลินหยางพยักหน้า เหลือบมองไปยังทุกคนและกล่าวว่า : "เช่นนั้นพวกคุณก็ระวังตัวด้วย! ฉันจะรีบไปรีบมา!"

"ตกลง!"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน