สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2894

“คุณหลิน!”

ฉู่ชิวร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด ตะโกนออกมาเสียงดัง

เขาสูญสิ้นความหวังไปแล้ว

การปรากฏตัวของหลินหยางทำให้เขาเห็นแสงสว่าง!

ความรู้สึกตายแล้วฟื้น ทำให้คนยากที่จะอธิบายออกมาได้จริงๆ

หลินหยางหันไปมองฉู่ชิว เมื่อเห็นแขนของเขาได้รับบาดเจ็บ ร่างกายบอบช้ำ แววตาของเขาเย็นชาขึ้นมาทันที

“จางฉีล่ะ?”

หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

“จางฉี เขา….”

ฉู่ชิวสีหน้าอึมครึม เม้มริมฝีปาก พูดไม่ออก

“หมอเทวดาหลิน คุณถามหาลูกน้องพวกนั้นของคุณเหรอ?”

รอยยิ้มบนใบหน้าของสื่อหลงเทียนมีเลศนัย พูดว่า“อยู่กับผมนี่ไง”

หลินหยางมองไปทางเขา

แต่สิ่งที่เห็นคือสื่อหลงเทียนยกมือขึ้น เหล่าปีศาจที่อยู่ด้านหลังเขาแต่ละคนยกปืนยาวขึ้น

ในมือของพวกเขาเป็นปืนยาวหอกยาวมีหัวคนห้อยอยู่

คนเหล่านั้นคือตามหลินหยางมาช่วยเมืองเจียงเฉิน

หัวของหนึ่งในนั้นคือของจางฉี

สื่อหลงเทียนไม่ได้เผาไหม้จางฉีจนหมด เพราะเขาเหลือไว้เหยียดหยามหลินหยาง ทำให้คนของหยางหัวหวาดกลัว!

หลินหยางมองอย่างเฉยชา แววตาเต็มไปด้วยความเยือกเย็น

พวกจางฉีตามเขามาที่เมืองเจียงเฉิน หนึ่งคือตอบแทนหลินหยางที่ไม่ฆ่า สองคือนับถือหลินหยาง จึงยินยอมตามเขามา

แต่พอมาเป็นแบบนี้ กลับมาตายในต่างแดนแบบร่างไม่สมประกอบ!

หลินหยางแววตากลายเป็นสีแดงโลหิตขึ้นมา

“ฮ่าๆๆๆๆ หมอเทวดาหลิน โกรธเหรอ? เจ็บปวดไหม? ผมอยากให้คุณเป็นอย่างตอนนี้ล่ะ ! ฮ่าๆๆๆ….”

สื่อหลงเทียนหัวเราะดังลั่น แววตาเต็มไปด้วยความลำพองใจ

ครั้งก่อนหลังจากถูกหลินหยางโจมตี ภายในใจเขาก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและทรมาน

ด้วยเหตุนี้ภายในหัวของเขาจึงมีแค่ความคิดเดียว

นั่นก็คือแก้แค้น!

เขาอยากให้หลินหยางตกอยู่ในห้วงของความทรมาน! อยากให้เขารู้ฝีมือของลัทธิปีศาจสวรรค์ อยากให้เขาเสียใจที่มายั่วยุปีศาจ!

แต่สื่อหลงเทียนรู้ ตอนนี้ยังเป็นแค่ก้าวแรก!

อยากจะแก้แค้นให้จบสิ้น! นั่นก็คือการกำจัดหลินหยาง!

สื่อหลงเทียนรีบเอายาที่เตรียมไว้จำนวนหนึ่งออกมา จากนั้นยัดเข้าไปในปาก

แต่เวลานี้ หลินหยางได้สาวเท้าเดินมาหาเขา

บนร่างกายของเขามีรังสีอำมหิตแผ่ซ่านออกมา ความโกรธกลายเป็นแก่นแท้พลัง ล้อมรอบกายเขา พร้อมแพร่กระจายไปทั่วสารทิศ

ปีศาจที่อยู่บริเวณโดยรอบถูกพลังสั่นสะเทือนออกไป ร่างกายอยู่เต็มพื้น เลือดไหลอาบดั่งแม่น้ำ ปีศาจที่อยู่ไกลๆไม่กล้าเข้าใกล้

ลั่วถานฮวาที่อยู่ด้านหลังเห็น สีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย จากนั้นตะโกนว่า“ที่รัก! รีบกลับมา!อย่าฆ่าต่อ!”

“ผมกลัวเขาเหรอ?”

สื่อหลงเทียนไม่ยินยอม หัวเราะเสียงดัง ฟาดกระบี่ไปทางหลินหยาง

แต่หลินหยางไม่หลบ เขาเดินไปข้างหน้า เหมือนไม่เห็นกระบี่ฟาดลงมา

เคร้ง!

กระบี่ปีศาจกระแทกลงมาที่ไหล่ของเขา เสียงกระบี่ดังขึ้นเหมือนกับว่ากระทบกับเหล็ก

สื่อหลงเทียนขมวดคิ้วเป็นปม นัยน์ตาเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง

แต่เขาไม่ได้หวาดกลัว ไม่ได้ถอดใจ พลิกมือฟาดกระบี่ลงไป

เคร้ง!

เสียงวัตถุกระทบกันดังมาอีกครั้ง

ความคมกริบของกระบี่ปีศาจเปล่งประกายไฟออกมา ปลายดาบเกิดรอยแยก แต่หลินหยางกลับไม่เป็นไรเลย

สื่อหลงเทียนสีหน้าตึงเครียด ถลาถอยหลัง

“ผิวหนังของคุณ…ทำไมถึงแข็งแบบนี้?”

ก่อนหน้านี้สื่อหลงเทียนกับหลินหยางต่อสู้กัน ยังต่อสู้กันไปกันมาได้

แต่ตอนนี้แม้แต่ผิวหนังของหลินหยางเขาก็ทำอะไรไม่ได้!

“กล้าดูถูกลัทธิปีศาจสวรรค์เหรอ? ตายซะ!”

สื่อหลงเทียนแผดคำรามขึ้น จู่ๆเขาก็คว้าซี่โครงของเขาด้วยมือทั้งสองข้าง และดึงตะปูกระดูกออกมาสองอัน! แทงไปทางหลินหยางอย่างดุเดือด

หลินหยางพลิกมือสะเทือนกลับไป พลังแห่งสวรรค์ที่แข็งแกร่งราวกับเหล็กฟันตะปูกระดูกกลับไป

เคร้ง!

ตะปูกระดูกแตกระเบิด

แต่กระดูกที่แตกกระจายไม่ได้สาดกระเด็นออกไป แต่มันไปกระทบร่างกายของหลินหยางอย่างต่อเนื่อง และหล่อหลอมแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว กลายเป็นเปลือกกระดองกระดูกปกคลุมหลินหยางในชั่วพริบตาเดียว

ตามด้วย

ปัง! !

กระดองกระดูกแตกกระจาย

โครงกระดูกเบ่งบานกระจายสวยสะพรั่ง

สื่อหลงเทียนประสานมือของเขาเข้าด้วยกัน พึมพำบางสิ่งอย่างเงียบ ๆ พ่นเลือดออกมาเต็มท้องฟ้า จากนั้นยกมือขึ้นสูงและคว้าเลือดสดนั่น

น้ำเลือดหล่อหลอมรวมกันเป็นกระบี่โลหิตที่ยาวหลายเมตร จากนั้นใช้แขนของเขาฟาดลงมาตัดไปที่ศูนย์กลางของดอกไม้โครงกระดูกนั่น

“ทำลายล้างปีศาจ!”

เสียงแผดร้องดังลั่น

กระบี่โลหิตพลานุภาพรุนแรงตัดเปิดดอกไม้โครงกระดูก ฉีกผืนแผ่นดินออก แม้กระทั่งปีศาจที่อยู่รอบ ๆยังถูกสังหารเลย

ตอนกระบี่ปีศาจดิ่งเข้าไปในผืนแผ่นดิน เลือดก็สาดกระเด็นจำนวนมาก

ลั่วถานฮวาที่อยู่ด้านหลังตื่นตะลึงพรึงเพริด

ทั้งสองการโจมตีเป็นการโจมตีที่สุดยอดแข็งแกร่งที่สุดของสื่อหลงเทียน

ชัดเจนสื่อหลงเทียนรู้ว่าหลินหยางแข็งแกร่งรับมือได้ยาก เขาทำได้เพียงใช้พลังสุดความสามารถ ไม่กล้าผ่อนคลายเลยแม้แต่น้อย

แต่เมื่อมองดูแล้วหลินหยางเหมือนไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่คิดขนาดนั้น อีกอย่างยังอวดดีด้วย

คิดไม่ถึงว่าเขาไม่หลบการโจมตีของสื่อหลงเทียนเลย

แบบนี้คือมั่นใจในความแข็งแกร่งของร่างกายตัวเองมากเกินไปหรือเปล่า?

“เหอะ คนผู้นี้ไม่รู้ซึ้งพลานุภาพการเดินหมากนี้ของสามีฉันเลย ถึงแม้มันจะขอบเขตไม่มาก แต่ก็สามารถแยกภูเขาฮวาซานได้ และผ่าแยกท้องทะเลได้ พวกมันเทียบได้กับอาวุธขนาดเล็กได้เลยด้วยซ้ำ! หมอเทวดาหลิน แม้ว่าทั้งสองกระบวนท่านี้จะไม่สามารถฆ่าคุณได้ มันก็สามารถทำให้คุณบาดเจ็บสาหัสได้อย่างแน่นอน!”

ลั่วถานฮวาหัวเราะอย่างเย็นชา