ณ แดนมรณะ
"รายงานครับ!!"
เสียงตะโกนอันรีบร้อนดังขึ้น จากนั้นภาพเงาหนึ่งก็ได้พุ่งเข้ามาในห้องประชุมอภิปรายงานราชการของแดนมรณะอย่างบ้าคลั่ง
ผู้นำระดับสูงของแดนมรณะจำนวนมากกำลังนั่งอยู่ภายในห้องประชุม
ทุกคนขมวดคิ้วแน่น คล้ายกับกำลังปรึกษาหารืออะไรบางอย่างอยู่ เมื่อเห็นคนพุ่งเข้ามาอย่างกะทันหัน แต่ละคนต่างก็แสดงความไม่พอใจ
"ไอ้บ้านี่ ไม่รู้หรือไงว่าพวกเรากำลังปรึกษาหารือเรื่องสำคัญอยู่? ใครสั่งให้แกเข้าห๊ะ?"
ชายวัยกลางคนคนหนึ่งตบมือแล้วตวาดขึ้นมาทันที
"ผู้อาวุโสสี่อย่าเพิ่งโมโหไปเลย ให้คนคนนี้ได้พูดก่อนเถอะ"
ผู้อาวุโสผมขาวที่เป็นเบื้องบนจ้องมองคนที่มา แล้วกล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า: "เกิดเรื่องอะไรขึ้น? คุณรายงานมา!"
"เรียนผู้อาวุโสใหญ่ หมอเทวดาหลินแห่งเมืองเจียงเฉินได้นำยอดฝีมือของหยางหัว เริ่มดำเนินการเข้าโจมตีลัทธิปีศาจสวรรค์แล้วครับ นอกจากนี้กองกำลังทหารที่สาม และที่ห้าของแดนมังกรได้เข้าร่วมโจมตีด้วยครับ และตระกูลศิลปะการต่อสู้ระดับสูงหลายสิบตระกูลก็ได้สนับสนุนเช่นเดียวกัน การโอบล้อมลัทธิปีศาจสวรรค์ได้เริ่มขึ้นแล้ว.และลัทธิปีศาจสวรรค์กำลังตกอยู่ในอันตรายครับ!"
คนคนนั้นจะโกนกล่าวด้วยเสียงสูง
เพียงพูดคำนี้ออกมา ทุกคนต่างก็ตกตะลึง
ผู้อาวุโสใหญ่มีสีหน้าเคร่งขรึม เป็นเวลานาน จึงโบกมือ
คนคนนั้นคำนับ แล้วถอยออกไป
"เมื่อครู่นี้พวกเราเพิ่งได้รับข่าวจิ่งเยียนเหอเจ้าสำนักเยว่จ้าวถูกสังหาร ลัทธิปีศาจสวรรค์ก็ถูกปิดล้อมอย่างนั้นเหรอ? หมอเทวดาหลินแห่งเมืองเจียงเฉินผู้นี้......ทำไมถึงรวดเร็วจนน่าทึ่งเช่นนี้นะ?" ผู้อาวุโสสี่นั่งลงบนเก้าอี้อย่างห่อเหี่ยว แล้วพูดพึมพำ
"ผู้อาวุโสสาม แผนกข่าวกรองของพวกคุณมีข่าวอะไรบ้างไหม?"
ผู้อาวุโสใหญ่เอียงหน้าไปทางขวามองคนคนหนึ่ง แล้วกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็น
ผู้อาวุโสสามตกตะลึงเล็กน้อย ก้มหน้าแล้วกล่าวว่า: "เรียนผู้อาวุโสใหญ่ ข้อมูลที่ได้รับจากแผนกข่าวกรองของพวกเราคือ.....คือสื่อหลงเทียนจอมมารสูงสุดของลัทธิปีศาจสวรรค์ได้นำจอมปีศาจนับแสนบุกเข้าโจมตีเมืองเจียงเฉิน......"
"แต่ตอนนี้หมอเทวดาหลินได้โจมตีโต้ตอบลัทธิปีศาจสวรรค์แล้ว!!"
"เอ่อ....คือ...ฉันไม่รู้ความเป็นจริง...."
ผู้อาวุโสสามถึงกับไปไม่เป็น
สถานการณ์ในการสู้รบนี้เปลี่ยนไปอย่างมาก จนเขาคาดไม่ถึง
"ผู้อาวุโสใหญ่ครับ พวกเราจะต้องมีท่าทีโต้ตอบให้เร็วหน่อยนะครับ ถ้าหากลัทธิปีศาจสวรรค์ถูกทำลาย เป้าหมายต่อไปของหลินหยางก็จะต้องเป็นพวกเราแน่นอนครับ!!"
คนคนหนึ่งยืนขึ้นทันที แล้วกล่าวเสียงดัง
"พูดถูก พวกเราได้ผูกพยาบาทกับหมอเทวดาหลินแล้ว เขาจะต้องไม่ปล่อยพวกเราไปอย่างแน่นอน! ผู้อาวุโสใหญ่ครับ พวกเราจะต้องรีบส่งยอดฝีมือ ไปสนับสนุนลัทธิปีศาจสวรรค์โดยเร็วครับ!"
"น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า ไม่อาจไม่พิจารณาได้แล้วครับ! ผู้อาวุโสใหญ่!"
"ผู้อาวุโสใหญ่...."
ทุกคนพูดขึ้นมาตามๆ กัน แต่ละคนมีเจตนาที่จะต่อสู้อย่างเข้มข้น
แต่ทว่าผู้อาวุโสใหญ่ไม่พูดจาเป็นเวลานาน
"ผู้อาวุโสใหญ่ครับ ถึงเวลานี้แล้ว ยังจะต้องลังเลใจอะไรอีกเหรอครับ?"
ผู้อาวุโสรองกล่าวถามอย่างเยือกเย็น
"ฉันเข้าใจความรู้สึกของพวกคุณ แล้วก็เข้าใจความหมายของพวกคุณด้วย แต่พวกเราจะต้องเข้าใจว่า การโจมตีลัทธิปีศาจสวรรค์ในครั้งนี้ไม่ใช่แค่หยางหัวของหมอเทวดาหลินเท่านั้น แต่ยังต้องการกองกำลังของทางการแดนมังกรอีกด้วย! นัยยะนี้คืออะไร หรือว่าพวกคุณไม่รู้?"
ผู้อาวุโสใหญ่เงยหน้าขึ้นมา แล้วกวาดสายตามองทุกคนอย่างนิ่งๆ
"ผู้อาวุโสใหญ่เกรงว่าหากพวกเราออกมือช่วย อาจจะเป็นศัตรูกับแดนมังกร ด้วยเหตุนี้ก็จะถูกแดนมังกรรวมไว้ในเป้าหมายการโจมตีหรือไม่ครับ?"
ผู้อาวุโสรองกล่าวถามอย่างเคร่งขรึม
"ถึงแม้แดนมรณะจะแข็งแกร่ง แต่จะสามารถต้านทานกับแดนมังกรได้อย่างไรกัน? ถึงอย่างไรนั่นก็คืออาณาจักร"
"เช่นนั้น.....หรือว่าพวกเราจะต้องนั่งรอความตาย?"
ทุกคนรีบร้อน
"ไม่! จะสามารถนั่งรอความตายได้อย่างไรกัน? ?"
ผู้อาวุโสใหญ่ครุ่นคิดเล็กน้อย จู่ๆ ก็นึกอะไรขึ้นได้ จึงกล่าวทันทีว่า: "ระดมกำลังทั้งหมดในแดนมรณะ แล้วมุ่งหน้าไปยังลัทธิปีศาจสวรรค์ทันที!"
"ผู้อาวุโสใหญ่ คุณจะสนับสนุนลัทธิปีศาจสวรรค์จริงๆ เหรอ? คนแดนมรณะของพวกเราจะไม่กลายเป็นนักโทษขายชาติเหรอครับ?"
ผู้อาวุโสสามรีบลุกขึ้นยืน ด้วยอารมณ์ที่ตื่นเต้น และพยายามขัดขวางอย่างสุดความสามารถ
"ไม่! พวกเราไม่ได้สนับสนุนลัทธิปีศาจสวรรค์นะครับ!"
ผู้อาวุโสใหญ่ส่ายหน้า
"เช่นนั้นพวกเราส่งคนเข้าไปอะไรกัน?"
"พวกเรา.....จะไปล้อมปราบลัทธิปีศาจสวรรค์!"
ผู้อาวุโสใหญ่กล่าวอย่างเยือกเย็น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...