สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2996

ทุกคนต่างตกตะลึง

ไม่ว่าใครก็ต่างพากันสับสนงุนงง

เรื่องอะไรกันแน่ที่ทำให้หัวเทียนไห่โกรธแค้นมากถึงเพียงนี้?

หัวเวยเวยกำลังกุมความลับอะไรอยู่?

วูบ วูบ วูบ...

พลังความหนาวเหน็บเข้ามาปกคลุมพื้นดินทั้งหมดจนกลายเป็นน้ำแข็ง

หัวเวยเวยจะรับมือกับการโจมตีที่ดุเดือดนี้ของหัวเทียนไห่อย่างนั้นเหรอ? เธอยืนตัวสั่นสะท้านอยู่กับที่อย่างทำอะไรไม่ถูกและเสื้อผ้าของเธอก็เริ่มเกาะตัวเป็นน้ำแข็ง

แต่ขณะนี้เอง เปลวไฟก้อนหนึ่งก็พุ่งเข้ามาทำการละลายน้ำแข็งเหล่านั้นลงทันที

"ไฟประหลาด?"

หัวเทียนไห่รู้สึกได้ถึงความไม่ปกติแต่ก็ไม่หยุด มือข้างหนึ่งของเขาเปลี่ยนเป็นกรงเล็บน้ำแข็งที่แหลมคมพร้อมกับพุ่งเข้าใส่หัวเวยเวย

และขณะที่กำลังเข้าใกล้หัวเวยเวย

จู่ๆ กำแพงเปลวเพลิงก็ปะทุออกมาขัดขวางเอาไว้ได้

"พลังแห่งสวรรค์?"

หัวเทียนไห่สูดหายใจเข้าด้วยความตกใจ

"ตายซะเถอะ!"

เสียงที่เยือกเย็นดังขึ้นเบื้องหลังของกำแพงเปลวเพลิงนั้นและจากนั้นดาบเพลิงก็ทะลุกำแพงเปลวเพลิงทิ่มไปยังหัวใจของหัวเทียนไห่

หัวเทียนไห่ตกตะลึงจนร่นถอยออกไป

การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วมากและโชคดีที่หลุดรอดพ้นจากดาบเพลิงนั้นไปได้อย่างหวุดหวิดพร้อมกับล้มลงกับพื้น

เมื่อเขายืนขึ้นมาได้อีกครั้งก็พบว่าหลินหยางได้มายืนอยู่ถูกหิมะปกคลุมอยู่ตรงหน้าแล้ว

"คุณเป็นใครกันแน่?"

หัวเทียนไห่จ้องมองหลินหยางด้วยความรู้สึกมีบางอย่างไม่ปกติและกล่าวถามขึ้นมาอย่างเยือกเย็น

"เขาไม่ใช่คนของตระกูลอวี่?"

คนข้างๆ ถามขึ้นอย่างสงสัย

"เขาแซ่หลิน เขาจะเป็นคนของตระกูลอวี่ได้ยังไง?"

"แซ่หลิน? จริงด้วย เขาชื่ออะไรนะ? เมื่อสักครู่เหมือนได้ยินคุณหนูเรียกเขาว่าหลินหยาง?"

"ใช่ เขาชื่อหลินหยาง!"

"หลินหยาง...หรือว่าคนที่ได้รับรางวัลชนะเลิศในการแข่งขันอวี่เจี๋ย?"

"คนที่ได้รางวัลที่หนึ่ง?"

"เขาเองเหรอ? ?"

"ถึงว่าทำไมถึงความสามารถขนาดนี้!"

ทุกคนต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆ นานา

แต่ส้าวปิงหยวนกลับหัวเราะอย่างเยือกเย็นและกล่าวอย่างไม่แยแส "แค่ได้รางวัลอันดับหนึ่งในการแข่งขันอวี่เจี๋ยจะไปมีประโยชน์อะไร? การแข่งขันอวี่เจี๋ยเป็นเกมที่หอเหลยเจ๋อเทียนจัดขึ้นมาก็เท่านั้นเอง! ทำไมพวกคุณต้องให้ความสำคัญด้วย? ?"

"คุณผู้ชายส้าว ความน่ากลัวของเขาคนนี้ ไม่ใช่การได้อันดับหนึ่งในการแข่งขันอวี่เจี๋ย!"

ขณะนี้เอง ชายชราคนหนึ่งก็เดินเข้ามาและมองหลินหยางพร้อมกับกล่าวเสียงแหบแห้ง "ผมเพิ่งได้ข่าวมาว่าเขาคนนี้เป็นคนที่เดินออกมาจากสุสานเทพสูงสุดได้อย่างปลอดภัย! !"

เมื่อคำนี้พูดออกมา ทุกคนต่างพากันเงียบกริบ

แค่ได้อันดับหนึ่งในการแข่งขันอวี่เจี๋ย?

แบบนั้นจะไปสำคัญอะไร?

แต่หากสามารถเดินออกมาจากสุสานเทพสูงสุดได้อย่างปลอดภัยละก็ เช่นนั้นเขาต้องไม่ธรรมดาอย่างมาก!

คนที่สามารถออกมาจากที่นั่นได้ล้วนเป็นคนที่มีความสามารถอันน่าทึ่งด้วยกันทั้งสิ้น

และการมีอยู่เช่นนี้เอง ถือเป็นเรื่องที่น่าสะพรึงอย่างมาก!

"สุสานเทพสูงสุด?"

"ถึงว่า...เขาสามารถรับมือการโจมตีของเจ้าสำนักได้..."

"เหลือเชื่อมาก!"

เสียงร้องอุทานอย่างสั่นสะท้านดังออกมาอย่างระงม

วินาทีนี้ ทุกคนต่างไม่กล้าดูถูกหลินหยาง

"ทุกคนจำต้วนเทียนเฉียงได้ไหม!"

ในขณะที่ทุกคนกำลังวิพากษ์วิจารณ์ถึงหลินหยางอยู่นั้น จู่ๆ หัวเวยเวยก็ตะโกนขึ้นมา

สายตาของทุกคนต่างจับจ้องไปที่หัวเวยเวย

"เวยเวย หุบปาก! อย่าพูดอะไรออกมาอีก!"

หัวเทียนไห่ตะโกนเสียงดันด้วยความร้อนใจ

ทว่าหัวเวยเวยกลับพูดต่อไปอย่างไม่เกรงกลัว "ฉันคิดว่าทุกคนคงเคยได้ยินชื่อของเขามาก่อนใช่ไหม? เพราะทุ่งน้ำแข็งห้าทิศของเราพยายามตามไล่ล่าเพื่อฆ่าเขาอยู่สิบปีเต็ม!"

"พอได้แล้ว!"

หัวเทียนไห่โมโหมากและแทบอดไม่ได้อยากจะลงมืออีกครั้ง

แต่เมื่อมีหลินหยางคอยคุ้มกันอยู่ ทำให้การที่เขาจะฆ่าหัวเวยเวยได้นั้นถือเป็นเรื่องยากอย่างมาก

"หัวเทียนไห่ คุณกำลังกลัวอะไร? คุณหนูหัวแค่พูดออกมานิดเดียว คุณก็ดูร้อนรนมากขนาดนี้ แบบนี้จะไม่ให้ทุกคนคิดว่าคุณมีความลับอะไรอย่างนั้นเหรอ?"

หลินหยางกล่าว

คำพูดนี้เปรียบเสมือนมีดที่กรีดลงกลางใจของหัวเทียนไห่

และเป็นไปอย่างที่คาดคิดไว้ สายตาของทุกคนต่างจับจ้องไปที่หัวเทียนไห่

ทว่าหัวเทียนไห่กลับไม่ได้สนใจคนเหล่านั้นเลยสักนิด

หากปล่อยให้หัวเวยเวยบอกเล่าเรื่องทั้งหมดออกมา เขาจะยังมีหน้าไปพบเจอผู้คนอีกเหรอ?

"จอมทัพทั้งเจ็ดอยู่ไหน?"

หัวเทียนไห่ตะโกนเสียงดัง

"อยู่ที่นี่ครับ!"

จอมทัพทั้งเจ็ดสวมชุดเกราะที่ดูเหมือนน้ำแข็งยืนขึ้น ถือดาบน้ำแข็งและตะโกนเสียงดัง

"ผมขอสั่งให้ทุกคนรีบออกไปโจมตีและช่วยผมฆ่าหัวเวยเวย! ห้ามอ่อนข้อและฆ่าไม่ให้เหลือ!"

"รับทราบ!"

ทั้งเจ็ดต่างขานรับและรีบลงมือ

"มาถึงขั้นนี้แล้วและผมก็ได้ผูกปมแค้นไว้กับคนของทุ่งน้ำแข็งห้าทิศไว้แล้ว ต่อให้ผมอยากไป แต่พวกเขาอาจไม่ปล่อยผมไปก็ได้ ถ้าเป็นแบบนี้ผมขอสู้ดีกว่า!"

หลินหยางกล่าวอย่างเกรี้ยวกราดและจู่ๆ ก็ยกมือขึ้นพร้อมกับดอกบัวสีขาวบริสุทธิ์ก็เบ่งบานออกมาจากฝ่ามือของเขา!

นี่คือพลังของหลินหยาง!

และที่เขาไม่เกรงกลัวทุ่งน้ำแข็งห้าทิศนั่นก็เป็นเพราะมีอาวุธร้ายกาจชิ้นนี้

มียอดฝีมือทั้งสำนักแล้วจะกลัวอะไร?

ต่อหน้าของดอกบัวขาวล้างโลกแล้วนั้นกลับเป็นเพียงฝุ่นผงก็เท่านั้นเอง!

เพียงแค่ไม่มีเอาชนะหลินหยางได้ เช่นนั้นแม้ว่าอีกฝ่ายจะมีคนจำนวนมากก็ไม่น่าเกรงกลัวอะไร

หลินหยางรีบกระตุ้นการทำงานของดอกบัวขาวทันที

ดอกบัวขาวล้างโลกได้รับการกระตุ้นทำงานขึ้นด้วยพลังแห่งสวรรค์ และทันใดนั้นมันก็เปล่งแสงสีขาวและจากนั้นพลังอันเดือดพล่านก็ถูกปะทุออกมาถาโถมไปทั่วทุกทิศ

เป็นอะไรที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก!

คนจำนวนมากที่พากันวิ่งเข้าใส่หลินหยางต่างถูกพลังของดอกบัวขาวล้างโลกที่ปลดปล่อยออกมาจนขนหัวลุกและพากันสั่นสะท้าน

แต่ขณะนี้เอง

"หยุดเดี๋ยวนี้!"

เสียงร้องตะโกนเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น และจากนั้นยอดฝีมือจำนวนมากก็วิ่งเข้ามาและหยุดอยู่ตรงหน้าของหลินหยางพร้อมกับเข้าขัดขวางกลุ่มคนของทุ่งน้ำแข็งห้าทิศที่เข้ามาจัดการหลินหยาง

"เมืองเหลียงเฉิง?"

หัวเทียนไห่หน้าเปลี่ยนสีและจากนั้นก็รีบหันไปมองอย่างเยือกเย็น "เจ้าเมืองเหลียง! เมืองเหลียงเฉิงของคุณกำลังคิดทำอะไร? คิดช่วยคนชั่วคนนี้อย่างนั้นเหรอ?"

"ไม่ใช่! ผมเพียงแค่ต้องการถามอะไรคุณอย่างหนึ่งเท่านั้น! ที่คุณหนูหัวพูดมาเป็นเรื่องจริงไหม? คุณแย่งภรรยาและเมืองของคนอื่นมาจริงไหม?"

เจ้าเมืองเหลียงถามอย่างเย็นชา

"บังอาจ!"

ผู้อาวุโสสูงสุดส้าวชวนโกรธมาก "เหลียงซื่อเฟย! คุณกล้ามาก! คุณกล้ามากที่กล้าถามเช่นนี้ต่อหน้าผู้นำของเรา! คุณกำลังคิดดูถูกทุ่งน้ำแข็งห้าทิศของเราใช่ไหม?"

"ผมเหลียงซื่อเฟย! ผมรู้ดีอะไรถูกอะไรผิด! และที่ผมเดินทางมาร่วมพันธมิตรในครั้งนี้ ผมไม่ได้เดินทางมาเพื่อผลประโยชน์อะไรเหล่านั้นของตำหนักเทียนเสิน ผมเพียงต้องการกำจัดปัญหาให้กับดินแดนแห่งความเงียบและความตาย! แต่หากผู้นำที่ผมคอยเชื่อฟังกลับเป็นคนชั่วช้าและประพฤติชั่วละก็ ผมขอยอมจากไปเสียแต่ตอนนี้จะดีกว่า!"

เจ้าเมืองเหลียงตะโกนเสียงดังอย่างแน่วแน่

"คุณว่ายังไงนะ?"

ส้าวชวนโกรธจนแทบคุมสติไม่ได้

แววตาของหัวเทียนไห่กลับยิ่งเยือกเย็นและโมโหอย่างมาก

"ดีมากเจ้าเมืองเหลียง!"

ขณะนี้เอง เสียงตะโกนเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นอีกครั้ง

จากนั้นก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามายืนอยู่ข้างเจ้าเมืองเหลียงและต่อหน้าทุกคน

"ลัทธิเทียนจี?"

หัวเทียนไห่สูดหายใจเข้าด้วยอาการสั่นสะท้าน "อีต้าวเจินเหริน แม้แต่คุณก็..."

"ผู้นำทุ่งน้ำแข็ง ได้โปรดตอบคำถามพวกเราก่อนว่าที่คุณหนูหัวพูดมาเป็นเรื่องจริงไหม? คุณฆ่าคุณหนูหัว ฆ่าคุณหลิน ฆ่าตระกูลอวี่เพื่อปกปิดความลับทั้งหมดใช่ไหม?"

อีต้าวเจินเหรินถามอย่างเคร่งเครียด

สีหน้าของหัวเทียนไห่ตึงเครียดอย่างมาก ทว่าเขายังคงตวาดกลับ "ไม่จริง! ไม่ใช่เรื่องจริง! ทั้งหมดเป็นเรื่องที่ลูกอกตัญญูของผมแต่งขึ้นมาเท่านั้น!"