ดินแดนปัญจธาตุตั้งอยู่ใกล้เขตใจกลางของดินแดนแห่งความเงียบและความตาย ซึ่งอยู่ใกล้กับสถานที่การแข่งขันอวี่เจวี๋ยเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้เหลยเจ๋อเทียนจึงอยู่ใกล้เป็นอย่างมาก
เหลยเจ๋อเทียนได้ส่งบัตรเชิญไปยังพันธมิตรทั้งหมด
กระทั่งรวมถึงไปถึงพันธมิตรชิงเซวียนของหลินหยางด้วย
เมื่อได้รับบัตรเชิญฉบับนี้ หลินหยางก็รู้สึกไม่อยากจะเชื่อ
"คุณหลิน ดูท่าหอเหลยเจ๋อเทียนจะยอมรับพันธมิตรชิงเซวียนของพวกเรา เมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันคิดว่าเพียงแค่พวกเราออกแรงเพียงเล็กน้อยในการโจมตีตำหนักเทียนเสิน หลังจากเรื่องราวก็จะต้องได้รับส่วนแบ่งเป็นแน่!"
ใบหน้าของเจ้าเมืองหนานหลี่เฉิงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แล้วกล่าวด้วยความดีใจเป็นอย่างมาก
"เกรงว่ามันจะไม่ง่ายดายเช่นนั้นนะสิ ผู้อ่อนแอย่อมตกเป็นเหยื่อของผู้แข็งแกร่ง ต้องการจะได้ผลประโยชน์ของตำหนักเทียนเสิน ก็จะต้องดูว่าหมัดของใครแข็งแกร่งกว่ากัน หากศักยภาพของคุณอ่อนแอ คนอื่นไม่แบ่งผลประโยชน์ให้คุณ แล้วคุณจะสามารถอะไรได้ล่ะ?"
หลินหยางส่ายหน้า
"ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คุณหลิน การรวมตัวพันธมิตรในครั้งนี้ ท่านจะไปหรือไม่?"
ผู้นำหมู่บ้านยวินเสี้ยวกล่าวถามด้วยความระมัดระวัง
"แน่นอนว่าจะต้องไปอยู่แล้ว ผู้นำหอเฮ่าเทียนก็ได้กล่าวในบัตรเชิญแล้วว่า การเดินทางไปในครั้งนี้ เป็นการปรึกษาหารือเรื่องการโจมตีตำหนักเทียนเสิน คือต้องการกำหนดวันโจมตีพร้อมกัน ถ้าหากเพื่อเรื่องนี้ ฉันก็ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ไป!"
หลินหยางกล่าวอย่างสงบนิ่ง
ตอนนี้ภายในใจของเขาก็มีความคิดหนึ่ง หวังว่าหอเหลยเจ๋อเทียนจะต้องการทำลายตำหนักเทียนเสินด้วยใจจริง
เมื่อเป็นเช่นนี้ การดำเนินการของดินแดนแห่งความเงียบและความตายก็ไม่นับว่าเปล่าประโยชน์
"ถ้าหากเป็นเช่นนี้ คุณหลิน พวกเราจะตามท่านไปด้วยครับ!"
เจ้าเมืองหนานหลี่เฉิงและผู้นำหมู่บ้านยวินเสี้ยวลุกขึ้นกล่าวตามๆ กัน
"เจ้าเมืองหนานหลี่เฉิงตามฉันไปก็แล้วกัน ส่วนผู้นำหมู่บ้านยวินเสี้ยว คุณกรุณาอยู่ที่นี่ ทุกคนเดินทางไปยังตำหนักเทียนเสิน ฉันคิดว่าช่วงวันเวลาในการโจมตีน่าจะใกล้มากแล้ว! คนของพันธมิตรของพวกเราส่วนใหญ่เป็นประชาชน มีกำลังขาที่อ่อนแอ จะต้องออกเดินทางล่วงหน้า! คุณกรุณานำพวกเขาไปเถอะ!"
หลินหยางกล่าว
"พวกเราไม่ใช่สำนักทุ่งน้ำแข็งห้าทิศ อันที่จริงจากที่นี่มีระยะห่างในการเดินทางไปตำหนักเทียนเสินไม่ได้มากมายนัก ออกเดินทางตอนนี้ อาจจะเร็วเกินไปหรือไม่?"
ผู้นำหมู่บ้านยวินเสี้ยวกล่าวถามอย่างค่อนข้างประหลาดใจ
"พวกเราไม่ได้ไปตำหนักเทียนเสิน!"
หลินหยางหยิบแผนที่แผ่นนั้นออกมา ส่งให้ผู้นำหมู่บ้านยวินเสี้ยวแล้วกล่าวว่า: "พวกเราจะไปทะเลสาบซินเยว่!"
"ทะเลสาบซินเยว่?"
ผู้นำหมู่บ้านยวินเสี้ยวนิ่งอึ้งไป เปิดแผ่นที่ออกแล้วดู บนใบหน้าก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
"คุณหลิน ทะเลสาบซินเยว่อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ซึ่งมันอยู่ทางทิศตรงกันข้ามกับตำหนักเทียนเสินโดยสิ้นเชิง พวก....พวกเราจะไปที่ทะเลสาบซินเยว่ทำไมเหรอครับ? ?"
"ผู้นำหมู่บ้านโปรดอย่าลังเลใจไปเลย ตอนนี้นำทุกคนไปยังทะเลสาบซินเยว่เถอะ!"
หลินหยางกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
ผู้นำหมู่บ้านยวินเสี้ยวรวมถึงเจ้าเมืองหนานหลี่เฉิงต่างก็งุนงง แต่เมื่อเห็นหลินหยางมีท่าทีเช่นนี้ จึงไม่ได้ปฏิเสธ และทำได้เพียงตอบรับ
ไม่นาน หลินหยางก็พาเจ้าเมืองหนานหลี่เฉิง หนานซิ่งเอ๋อร์ ฉู่ชิวรวมทั้งหัวเวยเวยมุ่งไปยังดินแดนปัญจธาตุ
ส่วนอ้ายหร่านไม่ได้ไปด้วย ถึงอย่างไรร่างกายของเธอก็ยังไม่หายดีนัก จึงพักอยู่ที่กองทัพใหญ่
หวางอี้เซิงและหยูซานสุ่ยยอดฝีมือทั้งสองรับผิดชอบด้านความปลอดภัยของกองทัพใหญ่ และในขณะเดียวกันผู้นำหมู่บ้านยวินเสี้ยวและอวี่เจิ้นเทียนก็ได้นำกองทัพออกเดินทาง มุ่งตรงไปยังทะเลสาบซินเยว่
ระหว่างทาง ผู้นำหมู่บ้านยวินเสี้ยวก็กวาดสายตามองกองทัพใหญ่ ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
เขาพบว่าประชาชนพันธมิตรกลุ่มนี้ แต่ละคนมีทั้งกระเป๋าใบใหญ่ใบเล็ก แบกสัมภาระจำนวนมากและรีบมุ่งหน้าไปยังทะเลสาบซินเยว่
คนคนหนึ่งแอบด่า
ฉู่ชิวโมโหเดือดดาล กำลังจะลงมือ
"ฉู่ชิว!"
หลินหยางร้องเรียก
"คุณหลิน!"
ฉู่ชิวคำนับ
"อย่าไปสนใจคนเหล่านี้เลย ไปกันเถอะ!"
หลินหยางกล่าวอย่างสงบนิ่ง แล้วควบม้าไปอย่างรวดเร็ว
ทุกคนมุ่งตรงไปยังที่ที่อยู่ไกลๆ
"ไอ้พวกไม่รู้จักเป็นตาย! ฝากไว้ก่อนเถอะ พวกแกจะต้องได้รับมัน!"
คนคนนั้นมองภาพเงาของหลินหยางที่ไปไกลแล้ว ถุยน้ำลายแล้วด่า
หลังจากที่รีบเดินทางมาครึ่งค่อนวัน ในที่สุดคนสองสามคนก็มาถึงดินแดนปัญจธาตุ!
ในเวลานี้ ทั้งในและนอกดินแดนปัญจธาตุได้มีผู้แข็งแกร่งจำนวนไม่น้อยยืนอยู่
พวกเขายืนอยู่ทั้งในและนอกสามด่าน ทุกห้าก้าวก็โดนซักถาม สิบก้าวก็โดนตรวจสอบ เรียกได้ว่าองครักษ์เข้มงวดเป็นอย่างมาก
"เฮ้! พวกคุณสองสามคนมาทำอะไร? ใครให้พวกคุณขี่ม้า? ที่นี่ห้ามขี่ม้า! ไสหัวออกไปให้หมด!"
ในเวลานี้ ทันใดคนในชุดเกราะคนหนึ่งก็รีบวิ่งเข้ามา เขาตะคอกใส่หลินหยางและคนอื่นๆ ที่เพิ่งเหยียบเข้าไปในดินแดนปัญจธาตุ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...