สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3051

"เป็นยังไง? หมอเทวดาหลิน พ่อของผมยอมให้เงินคุณไหม?"

คุณชายไท่จื่อถามอย่างสะใจ

"ไม่ยอม"

หลินหยางเก็บโทรศัพท์และกล่าวเพียง "เอาล่ะ คุณไปได้แล้ว"

"อ้อ? ออกไปแบบนี้เลยเหรอ?"

คุณชายไท่จื่อหรี่ตาลง "ทำไม? คุณหลินรู้สึกกดดันแล้วใช่ไหม?"

"ไม่ใช่ แต่ผมกลับรู้จักคุณอย่างดีแล้ว เงินเหล่านี้ ถึงเวลาผมจะไปทวงคืนจากคุณ! คิดว่าจะหนีพ้นอย่างนั้นเหรอ?"

หลินหยางกล่าว

"คุณคิดจะมาทวงเงินที่บ้านของผมอย่างนั้นเหรอ? ฮ่าๆๆ ได้! ผมยินดีต้อนรับ! ตระกูลเกาของเรายินดีต้อนรับอย่างยิ่ง!"

คุณชายไท่จื่อหัวเราะชอบใจและจากนั้นก็หันหลังเดินออกไป

"หยุดเดี๋ยวนี้!"

หลินหยางตะโกนเรียก

"ยังมีเรื่องอะไรอีก?"

คุณชายไท่จื่อหรี่ตาลงถาม

"เงินเหล่านี้เป็นเงินของคุณ ไม่ต้องการเหรอ?"

หลินหยางชี้ไปที่กองธนบัตรที่ที่เรียงรายเป็นกองเท่าภูเขา

คุณชายไท่จื่อตกใจและหัวเราะชอบใจ "ดี! ดีมาก! ฮ่าๆ คุณหลินเป็นคนที่จริงใจมาก งั้นผมไม่เกรงใจแล้วกัน!"

ไม่พูดเปล่า เขาโบกมือเรียกให้ลูกน้องเดินเข้ามาขนเงินสด

โจวโม่ โจวสืออวิ้นและคนอื่นเห็นเข้าก็รู้สึกร้อนใจ แต่ละคนอยากจะพูดอะไรออกมา แต่ก็เก็บกลั้นไว้และทำสีหน้าวิตกกังวล

ไม่นาน ธนบัตรเงินสดกว่าหนึ่งพันล้านเหรียญก็ถูกเคลื่อนย้ายออกจากห้องรับรองไปจนหมด

"หมอเทวดาหลิน ผมเอาเงินของคุณไปเยอะแบบนี้ ผมรู้สึกไม่ดีเลย วันไหนมาที่เมืองหลวงต้องแจ้งให้ผมทราบล่วงหน้านะ ผมจะได้ให้การต้อนรับคุณเป็นอย่างดี!"

"อีกสองวันผมจะไปที่นั่น"

หลินหยางกล่าว

"อีกสองวัน? ได้! ผมจะคอยต้อนรับ! อีกสองวันผมจะจัดการต้อนรับเป็นอย่างดีเลย!"

คุณชายไท่จื่อกล่าวด้วยรอยยิ้มและจากนั้นก็หันหลังเดินออกไป

คุณชายไท่จื่อและคนของเขาจากไป จากนั้นโจวโม่ก็วิ่งเข้า

"คุณหลิน คุณกำลังทำอะไร? ทำไมจู่ๆ ถึงเอาเงินหนึ่งพันล้านไปให้คนอื่นแบบนี้?"

"พระเจ้า นั่นมันเงินถึงหนึ่งพันล้านเหรียญเชียวนะ!"

"คุณหลิน คุณบ้าไปแล้วเหรอ?"

ทุกคนต่างพูดออกมาด้วยความเหลือเชื่อ

"ผมบ้ายังไง? ผมเอาเงินหนึ่งพันล้านไปแลกกับเงินหนึ่งล้านล้าน ยังไงเสียผมก็เป็นฝ่ายได้เปรียบอยู่ดี!"

หลินหยางจุดบุหรี่และกล่าวด้วยเสียงหัวเราะ

"คุณเอาเงินหนึ่งพันล้านมาวางต่อหน้าอีกฝ่ายอย่างง่ายดาย แต่คุณคิดว่าเขาจะเอาเงินหนึ่งล้านล้านเหรียญให้คุณอย่างง่ายดายงั้นเหรอ? คุณกำลังเล่นอะไรของคุณอยู่?"

จื่อหลงส่ายหน้า

"เกรงว่าคงต้องเสียเปล่าแน่นอน!"

โจวสืออวิ้นเองก็อดไม่ได้ที่จะพูดออกมา

มีเพียงจื่ออ้ายที่เดินเข้ามาด้วยสีหน้าซาบซึ้งใจ

"คุณหลิน ขอบคุณมากนะคะ เพื่อฉันแล้ว คุณกลับยอมแลกด้วยเงินหนึ่งพันล้าน!"

จื่ออ้ายเช็ดน้ำตาและกล่าวด้วยความซาบซึ้งใจ

หลินหยางส่ายหน้า "ที่นี่คือเจียงเฉิง เกิดเรื่องกับพวกคุณในอาณาเขตของเจียงเฉิง นั่นก็ถือว่าเป็นเรื่องของผม ทำไมต้องขอบคุณผมด้วย?"

"คุณหลิน อันที่จริงเงินหนึ่งพันล้านเหรียญไม่ได้มากมายอะไรสำหรับตำหนักพญามังกรของเราเลย แม้แต่เศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในอาณาจักรนี้ เราก็จัดการกำจัดเขาได้อย่างราบคาบ หากไม่ใช่เพราะกลัวว่าจะก่อเรื่องให้เจ้าตำหนักเป็นกังวลใจละก็ เราจัดการลงมือไปนานแล้ว!"

โจวโม่กัดฟันกรอด "แต่ตอนนี้กลับทำให้คุณหลินต้องสูญเงินหนึ่งพันล้าน ทำให้เรารู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก คุณหลิน เดี๋ยวผมจะรีบแจ้งไปที่ตำหนักพญามังกรให้พวกเขาออกหน้าจัดการแก้ไขปัญหานี้ด้วยตัวเอง เพื่อช่วยคุณทวงเงินหนึ่งพันล้านเหรียญกลับมาดีไหม?"

"ไม่จำเป็น!"

หลินหยางลุกขึ้นยืนและเดินออกไปข้างนอก

"คุณหลิน..."

"อีกสองวัน พวกคุณจะได้เห็นเงินหนึ่งล้านล้านเหรียญนี้!"

เมื่อพูดจบ หลินหยางและหม่าไห่ก็ได้เดินออกจากห้องรับรองนี้ไปแล้ว

"ในหัวของหมอเทวดาหลิน....กำลังคิดอะไรอยู่กันแน่?"

"ครั้งนี้ หมอเทวดาหลินต้องเสียเปรียบหนักแน่!"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน