สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3082

"คุณแน่ใจเหรอว่าไม่ได้ดูผิดไป?"

เฉียนถงถามอย่างเคร่งขรึม

"คนของผมเห็นด้วยตาตัวเอง จะพลาดได้ยังไง? อีกอย่างผมเองก็รู้จักเขาคนนี้ด้วย!" เกาเทียนชิวกล่าว

"ใครกัน?"

"ผู้บังคับบัญชาตระกูลหาน หานลั่ว!"

"หืม?"

ลัวซาและเฉียนถงมองหน้ากันและต่างก็เห็นความตกใจที่อยู่ในแววตาของกันและกัน

"แม้ว่าหานลั่วจะมีตำแหน่งผู้บังคับบัญชา แต่ความสามารถของเขาก็ไม่ได้แข็งแกร่งอะไรมาก คิดจะใช้เขามารับมือกับผู้บงการอยู่เบื้องหลังของถังหู่? แบบนั้นไม่เรียกรนหาที่ตายหน่อยเหรอ?" ลัวซากล่าวอย่างเคร่งขรึม

"เกาเทียนชิว มีที่ไหนสามารถให้เราดูกล้องวงจรปิดความเคลื่อนไหวในเรือนจำได้ไหม? เราอยากรู้ว่าหมอเทวดาหลินเขาคิดจะทำอะไร?"

เฉียนถงกล่าว

"มี"

เกาเทียนชิวครุ่นคิดครู่หนึ่งและจากนั้นก็กล่าวออกมา "ตามผมมา"

ไม่พูดเปล่า เกาเทียนชิวได้เดินนำทั้งสองเข้าไปยังห้องเล็กๆ ห้องหนึ่งที่อยู่ในสถานีตำรวจ

ภายในห้องมีหน้าจอที่แสดงภาพของกล้องวงจรปิดอยู่จำนวนมาก หนึ่งในนั้นคือภาพของกล้องวงจรปิดที่อยู่ในเรือนจำ

ถังหู่และถังเจียจวินถูกคุมขังอยู่ในห้องเดียวกัน

ถังเจียจวินได้รับการรักษาร่างกายและร่างกายของเขาเต็มไปด้วยผ้าพันแผลพร้อมกับนอนอยู่บนเตียงโดยไม่ขยับเขยื้อนใดๆ

ส่วนถังหู่เอามือไพล่พลังและเดินไปมาอยู่ในห้อง บ้างก็เดินไปเกาะกรงเหล็กมองไปรอบๆ เหมือนกำลังรออะไรบางอย่าง

"คนของเราเตรียมพร้อมดีแล้วใช่ไหม?"

เฉียนถงถาม

"เชิญดูทางนี้เลยครับ"

เกาเทียนชิวชี้เข้าไปในภาพกล้องวงจรปิดห้องข้างๆ ที่อยู่ข้างในและกล่าว "คนเหล่านี้ถูกคนของเราเข้าไปแทนที่หมดแล้ว ตอนนี้ทั้งเรือนจำเป็นคนของเราหมดแล้ว เพียงแค่คุณสั่งมาคำเดียว ไม่ว่าใครเข้ามาช่วยถังหู่ แม้จะมีปีกก็ยากที่จะบินหนีออกไปได้"

"ขอเพียงถังหู่ไม่เป็นอะไรและพาตัวเขาออกมาได้ก็พอ และหากจับตัวนักฆ่าของอีกฝ่ายได้ก็ยิ่งดี" เฉียนถงพยักหน้ากล่าว

"เพียงแค่ความสามารถของคนเหล่านี้มีมากพอ ผมว่าไม่มีปัญหาอะไรครับ!"

เกาเทียนชิวกล่าว

"ทำไม? คุณสงสัยในความสามารถของคนของฉันอย่างนั้นเหรอ?"

ลัวซากล่าว "ฉันจะบอกอะไรให้นะ คนเหล่านี้ล้วนเป็นสมาชิกทีมรักษาความสงบเรียบร้อยทั้งสิ้น และคนเหล่านี้ก็มาจากสมัชชาใหญ่ พวกเขาเป็นคนที่ฉันตั้งใจคัดเลือกมาเป็นอย่างดี ความสามารถของพวกเขาล้วนน่าทึ่ง หากพวกเขาร่วมมือกันขึ้นมา แม้แต่ฉันเองก็ไม่สามารถสู้ได้ กองทัพของอาณาจักรมังกรไม่มีกองทัพไหนที่แข็งแกร่งไปกว่าพวกเขาแล้ว!"

"เช่นนั้นต้องสำเร็จเรียบร้อยอย่างไม่มีข้อผิดพลาดแน่นอน!"

เกาเทียนชิวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ลัวซาไม่พูดอะไรอีกและคอยมองอยู่เงียบๆ

ทั้งสามเฝ้ารออยู่ตรงนี้

เวลาผ่านไป เกาเทียนชิวก็รับโทรศัพท์และจากนั้นก็กล่าวเสียงเคร่งขรึม "หมอเทวดาหลินพวกเขาไปแล้วครับ"

"อ้อ?"

ทั้งสองรีบคอยจับจ้องหน้าจอกล้องวงจรปิดอย่างไม่ละสายตา

เป็นไปอย่างที่คาด หน้าจอแสดงให้เห็นเงาของใครสองคนเดินอยู่ที่ริมทางเดินในเรือนจำ

นั่นก็คือหลินหยางและหานลั่ว

ทั้งสองมุ่งหน้าเดินเข้าไปในห้องที่ถังหู่อยู่

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน